گفتنی است کارشناسان اعتقاد دارند این دایناسور متعلق به آغاز عصر زمین شناسی ژوراسیک است.
این دایناسور بر روی دو پای خود حرکت میکرد و دارای دندانهای تیز منحنی شکل و پنجههایی بسیار قوی بوده است.
در حال حاضر بقایای این دایناسور در موزه ملی کاردیف در معرض تماشای علاقمندان قرار گرفته است.
متخصصان دیرینه شناسی اعتقاد دارند که این حیوان در رده خانواده دایناسور مشهور به تی رکس "تیرانور زروس" قرار دارد.
کارشناسان بر همین اساس تخمین میزنند شاید وجود همین دایناسور کامل شکلگیری طرح اژدها به عنوان نماد ملی کشور ولز در طول تاریخ بوده است.
استخوانهای این دایناسور در ساحل Larernock در نزدیکی penarth توسط دو برادر جستجوگر فسیل و سنگوارههای باستانی پیدا شده است.
سقوط یک صخره در ساحل larernock در اثر بروز طوفان در سال 2014 سبب ظاهر شدن بخشهایی از اسکلت دایناسور در ساحل دریا شامل دندانها و 4 پنجهها شده است.
کارشناسانی از دانشگاههای منچستر و پور کسموت در همکاری با موزه ملی ولز اجزای این دایناسور عصر ژوراسیک را به هم متصل کردهاند.
دیرینه شناسان اعتقاد دارند این دایناسور حاوی پوششی از شاخ و استخوان بر روی پوست برای محافظت از خود در مقابل شکارچیان بوده است.
یکی از اساتید رشته فسیل شناسی در دانشگاه منچستر اعلام کرده است پیدا شدن دایناسوری با این ابعاد دو نژاد در کشور ولز تا به حال اتفاق نیافتاده است.
علاوه بر خود فسیل دایناسور ردپا و اثر حرکت آن با پنجههای 3 انگشتی بر روی سواحل جنوبی ولز مشاهده میشود.
علاوه بر رد پای این دایناسور در ساحل نشانههایی از ردپای سایر دایناسورهای هم عصر مشاهده میشود.
این دایناسور شکارچی ماهری بوده ولی به تدریج تا پایان عصر ژوراسیک آنها منقرض شدهاند.
کارشناسان اعتقاد دارند در آن زمان آب و هوا در منطقه ولز گرمتر از حال حاضر بوده و به همین دلیل یک منطقه مطلوب برای زندگی دایناسورها محسوب میشده است.
یکی دیگر از نمونههای این دایناسور در بخش جنوب غربی ایالات متحده پیدا شده است.
این دایناسور به دلیل ساختار خاص دندانهای خود گمان میرود که حشرات، پستانداران کوچک و سایر خزندگان را به عنوان شکار میخورده است.
از جمله نکات جالب توجه در خصوص این دایناسور پیدا شدن بقایای آن در میان سنگ آهک بوده است که در نتیجه سبب ماندگاری اسکلت در شرایط عالی شده است.
انتهای پیام/