حجت الاسلام عبدالحسین تودهفلاح استاد حوزه علمیه مروی در گفتوگو با خبرنگار
حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: از دو جنبه میتوان چرایی و علت حرام بودن روزه در عید فطر را مورد بررسی قرار داد که این دو جنبه شامل مستندات روایی و همچنین حکمت این امر است.
وی در خصوص مستندات روایی که بر حرام بودن روزه عید فطر دلالت دارد، گفت: در این زمینه روایات متعددی وجود دارد، برای نمونه در روایتی از امام سجاد(ع) در کتاب کافی از انواع روزههای حرام نام برده شده که در این روایت صریحاً به روزه عید فطر به عنوان یکی از انواع روزه حرام اشاره شده است.
حجت الاسلام تودهفلاح ادامه داد: شکوه عبادت اجتماعی و عمومی روزه داری به عنوان یک مراسم در این است که همه با هم شروع کرده و با هم در یک جشن به اتمام برسانند به طوری که اگر غیر این باشد و هر کس هر زمان که دلش خواست روزهداری را تمام کند این شکوه از بین میرود.
وی اختصاص نماز ویژه به همراه خطبه و پرداخت زکات فطریه در روز عید فطر را در راستای افزایش این شکوه دانست و اظهار داشت: در احکام زکات فطریه آمده است قبل از پرداخت آن باید افطار صورت گیرد که این امر برای همه روزهداران در یک روز اتفاق میافتد به طوری که ما هم ضیافتها و مراسم خودمان برای میهمان سفره پهن میکنیم تا او را بزرگ داشته باشیم.
این استاد حوزه علمیه گفت: اگر قرار باشد بعد از یک ماه روزهداری بخواهیم باز هم روزه بگیریم برای عموم مردم نوعی فشار آوردن و به سختی انداختن محسوب میشود، بنابراین خداوند بعد از عبادت واجب به مردم استراحت داده است.
حجت الاسلام تودهفلاح بیان کرد: روح همه عبادات و آنچه باعث نزدیکی انسان به خدا میشود، توجه به حضرت حق است و نه ظاهر اعمال و حرکاتی که در عبادات انجام میدهیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگرچه پی بردن به حکمت عبادات دارای فضیلت است اما نباید به چرایی عبادات به عنوان محور عمل نگاه کرد به طوری که اگر حکمت عبادتی را نمیدانیم وجود مستندات روایی بر وجوب یک عبادت برای ما کافی باشد تا به آن عبادت عمل کنیم.
انتهای پیام/