دنیایی پر از احساس و مفهوم لابه‌لای کلمات ناشناس؛
این‌بار هنر هیجانی می‌شود!
در هر عصر و دوره‌ای هنر متناسب با سلایق، حوادث و تغییرات آن زمان، با سبک و شیوه خاصی را بر می‌گزینید تا باز‌هم دریچه‌ای نو، رو به دنیای جدید بگشایید.
به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رئالیسم، آبستره، اکسپرسیونیسم... شاید شما هم به این اسامی برخورد کرده باشید؛ عناوینی که هر کدامشان دنیایی شاید نا‌دیدنی و خاص برای خود دارند و قادرند آدم را از جهان خشک و بی‌روح اطرافش به جهانی پر از رویا و احساس ببرند و نوازشی برای نگاه‌هایمان شوند.
در این گزارش و گزارش‌های آتی به معرفی چند عنوان مطرح در عرصه هنر می‌پردازیم؛ عناوینی‌که از نام یک سبک خبر می‌دهند.
اکسپرسیونیسم
اکسپرسیونیسم یا هیجان‌نمایی شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که هنرمند در آن برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند، خطوط زمخت و اشکال کج و معوج استفاده می‌کند.
این وا‍‍‍‍‍‍ژه برای اولین‌بار در تعریف برخی از کارهای آگوست اروه به کار رفته است.
این عنوان در سال 1911 برای متمایز کردن گروه بزرگی از نقاشان به کار رفت وبه نوعی با نام جکسون پولاک گره خورد ه است، چیزی که وی روی بوم خلق می کرد عکس نبود بلکه به عنوان یک واقعه به حساب می‌آمد.
پولاک اثر خود را با تخیلش تطبیق می‌داد و توسط ابزارهایی که داشت اثری را خلق می‌کرد که می‌خواست.
اکسپرسیونیسم جزو نهضت‌هایی است که در اوایل قرن بیستم بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم شکل گرفت.
از هنرمندان این سبک می‌توان به ون گوگ، جیمز انسورد و امیل نوده اشاره کرد.
نقطه آغاز سبک
این سبک ابتدا به عنوان جنبشی در ادبیات برای به تصویر کشیدن هر چه بهتر احساسات درونی به وی‍ژه عواطفی مثل عشق، ترس، نفرت و ... ایجاد شد.
اکسپرسیونیسم به تدریج در شاخه‌های دیگر هنر نیز نمود پیدا کرد، از جمله در مجسمه‌سازی که به توضیح آن می‌پردازیم.
این سبک به صورت حفره و برآمدگی، راست‌خطی و خمیدگی و برهم‌زنی تناسبات طبیعی، خود را در اثر نشان می‌دهد.
زاد کین پیکره‌تراش روسی از هنرمندانی است که با استفاده از تکنیک‌های این سبک توانسته تمایلات اکسپرسیونیستی را در آثار خود نشان دهد.
سینمای اکسپرسیونیستی
فیلم دانشجوی پراگی (اسکار می 1913) اولین اثر سینمایی است که توسط این سبک ساخته شده است و داستان کسی که روحش را به شیطان فروخته است را روایت می کند.
فربتز لانگ از کسانی بود که تا دهه 40 فیلم‌هایی با درون‌مایه‌های اکسپرسیونیستی می‌ساخت از جمله کارهای او می‌توان به متروپلیس و عنکبوت‌ها اشاره کرد.
همچنین "مطب دکتر گالیکاری"را نیز می‌توان یکی از بهترین نمونه‌های فیلم اکسپرسیونیستی دانست که در آن اکثر مؤلفه‌های این سبک وجود دارد و رعایت شده است.
اکسپرسیونیسم در معماری و عکاسی
این سبک در معماری مبتنی بر عقاید ماورایی بود و با طرح‌هایی که گاهی براساس موضوعات اسلامی شکل می‌گرفت، برهنر نو تاثیر گذاشته و همراه شده بود.
گائودی و اریک مندلسون از معماران این سبک محسوب می‌شوند.
اکسپرسیونیسم در عکاسی با کنتراست بالا و نورپردازی‌های خاص به دنبال بیان حالت‌های درونی سوژه و ثبت آن هستند.
از دیگر ویژگی‌های این سبک در عکاسی نورپردازی‌های ترسناک، استفاده از گریم‌های عروسکی (مثل سفید کردن بیش از حد صورت و ایجاد سایه‌های تیره در اطراف چشم و زیر آن)، و سایه خاص ابروها برای نشان‌دادن تصاویر شیطان و ... است.
این سبک همچنین در موسیقی رواج دارد که ویژگی آن طغیان حسی در آثار و دیسونانس‌هایی تند و تیز و ساختاری اپیزودیک است.
شونبرگ از بزرگان این سبک موسیقی است.
همانطور که گفته شد این سبک نیز در راستای گریز از واقع‌نگاری و برای بیان بهتر یا صورتی دیگر از احساسات درونی انسانی شکل گرفت و هنوز هم که هنوز است طرفداران خود را در نقاط مختلف جهان حفظ کرده است.
گزارش از: فاطمه شهدوست
انتهای پیام/
پلی مارکت بررسی کرد:
بخت ترامپ برای پیروزی در انتخابات به ۶۱ درصد رسید
انتخابات در آمریکا به زبان ساده؛
الکترالها چه کسانی هستند و چه نقشی در انتخاب رئیس جمهور دارند؟
