ملاک کاپیتانی روزی سن و سال بازیکن و برش او است، به این ترتیب سید جلال حسینی بدون این که حتی یک دقیقه به طور رسمی برای این تیم بازی کرده باشد، در مراسم ابتدای بازی تیمش در اهواز با بستن بازوبند کاپیتانی، در مراسم ابتدای بازی حاضر می شود.

روزی هم سابقه حضور در تیم ملاک می‌شود. به این ترتیب مهرداد کفشگری با دوسال سابقه حضور و 28 سال سن، بازوبند کاپیتانی را بر بازو می‌بندد.

این ها را مقایسه کنید با دورانی که ضیا عرب‌شاهی، بعد از 10 سال حضور در پرسپولیس، رویای بستن بازوبند را در سر می‌پروراند.

نکته ای که میتوان متوجه شد این است که پرسپولیس با این شیوه مدیریت، حتی یک فصل هم بدون هواداران بی‌شمارش در لیگ برتر دوام نمی‌آورد.

تیمی که مدام پوست اندازی می‌کند و ثبات در آن معنا ندارد. فصل گذشته را فراموش نکنید. دایی فصل را آغاز کرد. درخشان سکان هدایت را از او گرفت. بعد از عبدی در یک بازی روی نیمکت نشست، یک بازی دستیار برانکو تیم را کوچ کرد و در نهایت خود برانکو ایوانکویچ مربی پرسپولیس شد. این یعنی نیمکت این تیم در یک فصل بین 5 نفر دست به دست شده است.

درمورد مدیریت هم توضیحی ندهیم بهتر است. تنها سال گذشته، 4 نفر در راس کادر مدیریت این باشگاه با عناوین مختلف قرار داشتند.

در جدول زیر، نام 16 کاپیتان پرسپولیس و مجموع سال‌های حضورشان در پرسپولیس را مشاهده میکنید. کاپیتان‌هایی که به طور میانگین، هر کدام 4 ماه در این تیم کاپیتانی کرده‌اند و بعد تعویض شده‌اند.

برای تیم دهه 70 پرسپولیس، تنها در صورتی این اتفاق در 5 فصل رخ می‌داد که کل بازیکنان به طور نوبتی بازوبند را بر دستشان می‌بستند.

منبع: خبرانلاین

انتهای پیام/