محمدمهدی سیار، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  با اشاره به تعداد پرشمار شاعران آیینی گفت: خیلی از شاعران جوان در عرصه شعر آیینی قلم می‌زنند و الحمدالله این عرصه، عرصه‌ای پرمخاطب و پرشاعر است که هم تولیدات ادبی زیاد در بین مردم دارد و هم این آثار در بین مردم به خوبی شنیده می‌شوند.

وی افزود: پرمخاطب بودن شعر آیینی و به گوش مخاطب رسیدن آن، نکته‌ای مثبت در این عرصه شعری محسوب می‌شود اما همین مسئله می‌تواند سبب ایجاد نواقص و سهل‌انگاری‌هایی در روند کار شود.

سیار ادامه داد: شعر آیینی به دلیل آن که در مناسبت‌ها و هیئت‌های مذهبی خوانده می‌شود، باید با سخت‌گیری بیشتری سروده و منتشر شود. اگر در شعر عاشقانه مضمون یا تصویر و تشبیهی نه چندان مطبوع را بیان کنیم، اثر چندانی در جامعه نمی‌گذارد، اما سهل‌انگاری و بی‌دقتی ادبی و تاریخی در شعر آیینی موجب وهن مذهب یا انحراف مردم در فهم دین می‌شود و شرمندگی در پیشگاه ائمه معصومین  (ع) را به همراه دارد.

این شاعر با اشاره به لزوم دقت، مطالعه و وسواس بیشتر شاعر هنگام سرودن شعر آیینی اظهار داشت: شاید گمان کنیم همین که شعرمان برای اهل بیت (ع) است و مردم با آن متوسل می‌شوند و اشک می‌ریزند، کافی است، در حالی که اتفاقاً هنگام سرودن شعر آیینی باید بیش از هر کار هنری دیگری دقت و ظرافت به خرج داد. همان طور که فرد شیعه و محب اهل بیت(ع) باید اعمال صالح‌تری داشته باشد و به فرموده امام صادق (ع) «کونوا لنا زینا ولا تکونوا علینا شینا». ای شیعیان، شما به ما منصوب هستید، پس مایه زینت ما باشید، نه مایه آبروریزی ما». شاعر آیینی هم باید بکوشد شعرش مایه زینت مکتب اهل بیت باشد نه شرمساری و البته همه این‌ها محتاج عنایت و برکت از جانب خود اهل بیت (ع) است؛ «عشق کاری است که موقوف هدایت باشد».

انتهای پیام/