به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از خانه موسیقی؛ شروین مهاجر، نوازنده و مدرس کمانچه که به عنوان یکی از منتقدان خانه موسیقی قبلا مطالبی را در رسانه ها مطرح کرده بود با حضور در محل خانه موسیقی گفت: من با وجود و فعالیت خانه موسیقی موافقم و اساسا انتقادات از برخی مشکلات به این معنا نیست که می‌خواهیم در خانه موسیقی بسته شود. ما موزیسین ها حرف همدیگر را بهتر می‌فهمیم. انتقادات ما بیشتر در مورد چگونه فعالیت کردن خانه موسیقی است. صرف داشتن اعضای بیشتر تا چه اندازه می‌تواند مهم باشد؟ برای رسیدن به شرایط مثبت توجه به کمیت در درجه اهمیت بیشتری قرار دارد یا بالابردن کیفیت هنری با گزینش اعضای عضو در این خانه؟ خانه موسیقی تا چه حد می تواند از کیفیت پنهان در اعضا بهره ببرد؟ من دوست دارم خانه موسیقی میلیون ها عضو داشته باشد اما باید بتواند در حد قابل قبولی اعضای دارای تخصص و رزومه معتبر موسیقی  را نسبت به دیگران راضی تر نگه دارد تا این گروه هم بتوانند در جهت بهبود اهداف خانه موسیقی نقشی داشته باشند.

مهاجر افزود: من از همه پیشکسوتانی که در مسیر بهبود عملکرد خانه موسیقی قدم برداشتند، تشکر می کنم اما باید بپذیریم که منتقدان انتقادات درستی از سیستم خانه دارند. باید بتوانیم زیر یک سقف بنشینیم و صحبت های موزیسین های مختلف را گوش کنیم. تاکید می کنم که من بودن خانه موسیقی را به نبودش ترجیح می دهم اما چگونگی ادامه فعالیت خانه موسیقی باید مورد بحث قرار بگیرد. ما از موانع تاریخی زیادی عبور کردیم تا خانه موسیقی امروز به اینجا رسید. اما اگر قرار باشد مسیری که تا امروز توسط خانه طی شده، همچنان ادامه داشته باشد، به پیشرفت خاصی نخواهیم رسید.

شروین مهاجر با اشاره به محدودیت های موجود در موسیقی ایران گفت: من دوست دارم در مورد چیزهایی که واقعا می توان نام نقد را بر آن ها گذاشت، صحبت کنم. هرچند برخی از دوستان به این موضوع زیاد توجه نمی کنند و خوراکی برای مجلات و روزنامه های زرد تولید می کنند. من و دوستانم که سابقه چند ساله در فعالیت موسیقایی داریم، شاید نسبت به دوستانی که بعدا به جامعه موسیقی اضافه شدند، خط قرمزها را بشناسیم. در مقوله ای مثل خوانندگی و فعالیت هنری بانوان، از مدت ها قبل مشکل داشته ایم و حل این مورد را نمی توانیم به تنهایی از خانه موسیقی یا حتی وزارت ارشاد انتظار داشته باشیم. نمی توان انتظار داشت خانه موسیقی یا ارگان های قدرتمند تر از خانه که در تصمیم گیری برای موسیقی کشور دخیل هستند، یک شبه اوضاع را عوض کنند.

مهاجر در مورد میزان بودجه خانه موسیقی گفت: نمی دانم این بودجه در چند سال اخیر تا چه اندازه بیشتر شده است. اما تعداد اعضا بیشتر شده و طبعا حق عضویت ها و امکاناتی که از بیمه می گیریم، می تواند به بهبود اوضاع کمک کند. سال ها پیش که عضو خانه موسیقی شده بودم، در دفترچه بیمه ام دیدم که عبارت بیمه نویسندگان نوشته شده  بود. بعدا متوجه شدم ما در دسته بندی های بیمه ای، زیرمجموعه نویسندگان و روزنامه نگاران هستیم. دوست داشتم روزی برسد که دفترچه بیمه یک موزیسین به نام حرفه و هنرش یعنی موسیقی باشد. این نکته من و بسیاری از همکارانم را اذیت می کرد. البته منظورم این نیست که شاخه نویسندگان، دسته بدی است. موزیسین ها، نویسندگان، عکاسان و روزنامه نگاران عضوی از خانواده هنر هستند اما بهتر است هر تخصصی به طور مجزا طبقه بندی شده باشد.

بهتر است ما رو در رو با هم صحبت کنیم و در جلسات حضوری مسائل موسیقی را مورد توجه قرار دهیم. متاسفانه در این زمینه با نوعی چند دستگی مواجهیم. همیشه باید مشخص کنیم که طرف چه کسی هستیم. درحالی که من این تقسیم بندی را قبول ندارم. بر این جمله تاکید می کنم که من هم یکی از منتقدین هستم اما آمده ام تا آستین هایم را بالا بزنم و برای موسیقی کاری کنم. نباید فقط از دور نقد کنیم. من همیشه این سوال را از خودم می پرسم که تو برای موسیقی چه کردی؟ این سوالی است که همه باید از خودشان بپرسند. خیلی از مشکلات می تواند ظرف چند دقیقه حل شود به شرطی که یک بزرگ، پادرمیانی کند. اگر مسئولین فرهنگی کشور در وزارت ارشاد در چنین مشکلاتی پادرمیانی کنند، قطعا حل مشکلات و کدورت ها راحت تر خواهد بود. 

او در پایان با تاکید بر لزوم نزدیکی و ارتباط نزدیک پیشکسوتان و جوانان گفت: اینکه جوانان بتوانند به راحتی با پیشکسوتان موسیقی ارتباط بگیرند، باعث تقویت روحیه و انگیزه آن ها خواهد شد درحالی که اگر یک هنرمند جوان برای صحبت و درددل با یکی از نامداران موسیقی با مشکل روبرو شود، قطعا دچار دلسردی و بی انگیزگی خواهد شد. خانه موسیقی از پتانسیلی که در این بخش دارد، می تواند استفاده کند. باید بپذیریم که دستیابی به هنرمندان پیشکسوت بسیار مشکل شده است.