اما با تغییر نوع تهدید دشمن، به سمت جنگ نرم و حتی به نوعی اقبال بیشتر آن‌ها به این نوع جنگ ستاد کل هم در راستای مقابله با این نوع تهاجم قسمتی با عنوان "معاونت امور بسیج و فرهنگ دفاعی" تشکیل داد که مسئولیت آن را سردار جزایری بر عهده دارند. این معاونت در واقع مسئول محوری مقابله با جنگ نرم دشمن در نیروهای مسلح است. 

 

در همین راستا در ذیل آن چند ساختار به وجود آمد که از آن جمله دفتر هماهنگی سایبری که بعدها نام آن به فضای مجازی تغییر پیدا کرد، بود. این دفتر هم در حوزه کشوری و هم در حوزه لشکری همان طور که از نامش معلوم است، مسئولیت پیگیری مباحث مربوط به نیروهای مسلح را در خارج از آن‌ها به عهده دارد چون هدف دشمن هم بیشتر عموم مردم در جنگ نرم است. 

 

بعدها تغییراتی در نوع عملکرد مجموعه معاونت مذکور ایجاد شد که در یکی از این تغییرات تشکیل قرارگاهی در زیرمجموعه آن بود که الان در حدود یک سال است به طور جدی فعالیت خود را آغاز کرده و مسئولیت آن پایش و بررسی تهدیدات نرم در فضای مجازی و مقابله با آن‌هاست. 

 

بنابراین در تشکیلات تحت مدیریت سردار جزایری دو مجموعه دیده شد؛ یکی دفتر امور هماهنگی فضای مجازی که به مسئولیتش اشاره شد و دیگری قرارگاه فضای مجازی که وظیفه آن شناسایی، پایش و مقابله با تهدیداتی است که در فضای مجازی در قالب جنگ نرم علیه ما شکل می‌گیرد. 

 

باشگاه خبرنگاران جوان: می‌توانید به طور مصداقی بفرمایید که چگونه تهدیداتی را این قرارگاه پایش و با آن‌ها مقابله می‌کند؟ 

 

 

یک نکته قابل توجه است و آن این که تهدید از منظر ما منشأ خارجی دارد و لذا آن چه که در داخل به عنوان تهدید مطرح می‌شود، ما با آن مقابله نمی‌کنیم. چرا که اساساً جنس مأموریت نیروهای مسلح وظیفه مقابله با تهدیدات دشمن خارجی را دارند. بنابراین مقابله با چنین تهدیداتی در حیطه مسئولیت‌های ما نیست و این کار برعهده نهادهای دیگر است. 

 

 

 

در حوزه تهدیدات سختی که در بستر فضای مجازی شکل می‌گیرد، برادر عزیزم سردار جلالی در مجموعه سازمان پدافند غیرعامل قرارگاهی را به منظور مقابله با این تهدیدات ایجاد کرده‌اند و این از مسئولیت‌های آن‌هاست. البته ما هم در این حوزه پایش می‌کنیم و با یکدیگر تعامل داریم اما وظیفه مقابله با این نوع تهدیدات با ما نیست. 

 

 

ما باید باور کنیم که با دشمن مکاری روبرو هستیم. از نظر من که در قرارگاه جنگ نرم فعالیت می‌کنم، معتقدم هر اقدام دشمن را باید با عینک جنگ روانی دید. وقتی اسناد امنیت ملی آمریکا را مطالعه می‌کردم به این نکته برخورد کردم که یکی از اهداف آن‌ها معرفی کردن ایران به عنوان یک تهدید به مردم آمریکاست و هر اقدامی که لازم بدانند را به عنوان یک حقیقت از پیش فرض شده به مردم خود و نیز جامعه جهانی بدون ارائه هیچ سندی و اثبات آن سعی می‌کنند به عنوان یک حقیقت از پیش فرض شده بقبولانند. 

 

برای من این سوال ایجاد می‌شود که چرا آمریکایی‌ها می‌خواهند ایران را یک تهدید نشان دهند. دلیل آن روشن است و آن این که آن‌ها برای توجیه اقدامات خود نیاز به یک دشمن بزرگ دارند. لذا اینجا کلیدواژه‌های بزرگ هم مانند "ارتش سایبری ایران" به کمک آن‌ها می‌آید چرا که مثلاً آنان برای توجیه این که چند میلیارد دلار بودجه را برای امنیت سایبری خود هزینه می‌کنند، نیاز به چنین بهانه‌هایی دارند تا این طور القا کنند که می‌‌خواهیم با یک ارتش بجنگیم. 

 

بنابراین برای این کار نیازمند آن هستند که اول چنین ارتشی را خلق کنند سپس آن را بزرگ جلوه دهند و آن وقت توجیهی برای هزینه‌های خود بسازند. واقعیت این است که ما در جمهوری اسلامی ایران چیزی به عنوان ارتش سایبری نداریم. نه این که ما قدرت سایبری نیستیم منتها قدرت ما از نوع قدرت آمریکایی‌ها نیست. 

 

این کار آن‌ها شبیه همان ادعایشان در مورد سلاح‌های هسته‌ای در کشور ماست. ما همان طور که به سلاح هسته‌ای نیاز نداریم به ارتش سایبری هم نیاز نداریم. 

 

 

 

ما اساساً ارتش به آن شکلی که مثلاً بخواهد به منافع ایالات متحده آمریکا یا ارزش‌های آن و یا زیرساخت‌های آن حمله کند و مردم آن را مورد تهدید قرار دهد در دایره امنیتی خود تعریف نکرده‌ایم و جز منطق دفاعی ما نیست. چنانچه که در دوران دفاع مقدس هم به عنوان نمونه زمانی که رژیم صدام چندین بار مناطق مسکونی ما را بمباران کرد و قرار شد ما هم با آن مقابله به مثل بکنیم، حضرت امام خمینی (ره) فرمودند که به مردم عادی آسیب نزنید و قبل از حمله به مردم اطلاع دهید و مطمئن شوید که مناطق مسکونی خالی از سکنه است. این منطق دفاعی ماست و بازخورد این رویکرد را ما امروز می‌بینیم که دولت ملت در قالب راهپیمایی بزرگ اربعین با هم یکی شده و به عزاداری امام حسین (ع) می‌پردازد. من به عینه امروز می‌بینم که روح حاکمه بر امت در دولت‌ها غلبه کرده است.