گاهی افراد برای دیگران پیغام می‌گزارند. این امر تا چه حد واقعیت دارد؟

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی برایمان پیش می‌آید که برای دیگران پیغام می‌گزاریم. این امر تا چه حد واقعیت دارد؟


تا چه حد این پیغام‌ها صحیح هستند. کلمه «گزاردن» به معنای «ادا کردن» و «به جا آوردن» استفاده می‌شود. اما کلمه «پیغام گزاردن» یا «پیام گزاردن» معنای «پیغام را ادا کردن» و «پیغام را رساندن» می‌دهد. 


به عنوان مثال «فردوسی» می‌گوید:

خردمند رویین پس آن نامه پیش
بیاورد و بگزارد پیغام خویش


در اینجا «‌پیغام‌گزار» به معنای «رساننده پیغام» است.


همین کلمه را «نظامی» در کتاب «لیلی و مجنون» خود بدین‌گونه می‌آورد:

پیغام گزار داد پیغام
کای طالع توسنت شده رام


در مواردی نیز کلمه «پیغام‌گزار» با حرف «ذ» و به صورت «پیغام‌گذار» نوشته می‌شود. این نوع املا غلط است. 



منبع:

ابوالحسن نجفی؛ غلط ننویسیم، چاپ یازدهم، 1382




انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار