حسین اسرافیلی، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  با اشاره به آنکه شعر بدون اندیشه نو و حرف نو را نمی توان شعر دانست؛ گفت: در صورتی که شعری فاقد این مسائل باشد شعر شمرده نمی شود. در واقع در شعر امروز با اندیشه نو و حرف نو در آنچه شعر می‌نامیم دیده می‌شود، اما متاسفانه فاقد حکمت‌های قدیم است.
 
وی افزود: حکمت در شعر قدیم ما به گونه‌ای وجود داشت که حتی علمای ما در پایان کلاس درس خود، دوبیت شعر می‌خواندند و کلام خود را به وسیله آن خاتمه می‌دادند، اما آن حکمت در شعر امروز وجودندارد یا به اندازه‌ای اندک است که باید با ذره بین به دنبال آن گشت.
 
این شاعر با اشاره به مولفه بی‌سوادی شاعر به عنوان دلیل نبود حکمت در شعر امروز، بیان کرد: در مجموعه‌های شعر برخی شاعران که برای گرفتن مجوز نشر به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌آوردند، غلط‌های املایی دیده می‌شود. شاید دلیل دیگر نبود حکمت در شعر را بتوان مشکلات اقتصادی جامعه دانست البته در این میان توانایی شاعر اهمیت دارد.  
 
اسرافیلی تصریح کرد: شاعران قدیم از علوم متداول روزگار خود اطلاعات کافی و وافی داشتند اما امروزه با مشکلات املایی در مجموعه‌هایشان روبرو هستند. دلیل این مسئله را در شورای شعر اشتباه تایپیست عنوان می‌کنند که من آن را نمی‌پذیرم به دلیل آنکه این افراد متن نوشته شده را تایپ می‌کنند.
 
وی در خصوص راه حل ورود حکمت به شعر اظهار داشت: شاعران برای استفاده از حکمت در خود، کتاب و روزنامه بخوانند تا به این وسیله با اطلاعات روز آشنا شوند. در قدیم و در کتابهای درسی دبستان‌‌‌ آن زمان از متون «گلستان» و« بوستان» شهری به همراه «کلیله و دمنه» متنی آورده می‌شد اما امروز فارغ التحصیلان دانشگاه قادر نیستند متن « گلستان سعدی» را بخوانند. شاعران برای جبران نقیصه حکمت در شعر خود باید دود چراغ بخورند و مطالعه زیادی داشته باشند.
 
انتهای پیام/