به گزارش خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تمدن روم باستان از قرن هشتم قبل از میلاد در شبه‌جزیره ایتالیا شکل گرفت و در کنار دریای مدیترانه و به مرکزیت شهر رم چنان گسترش پیدا کرد که در قرن اول و دوم میلادی به یکی از بزرگ ترین امپراتوری های باستان (با حدود ۲۰٪ از جمعیت آن زمان) تبدیل گشت.

حکومت اولین امپراتور روم، آگوستوس در سال ۲۷ قبل از میلاد آغاز شد. این حکومت شاهد آغاز پکس رومانا، دوران ثبات سیاسی و شکوه و جلال فراوان که حدود ۲۰۰ سال ادامه داشت، بود. در طول این دوره، امپراتور روم به مدیترانه و بخش اعظم اروپای غربی حکومت می‌کرد. امپراتوری به شکل کاملی سازماندهی شده بود و به خوبی اداره و کنترل می‌شد. یک شبکه از راهها سرزمین‌های امپراتوری را به پایتخت، رم، متصل می‌کرد. لژیونر های آموزش دیده روم از تمام نقاط بحرانی در طول مرزهایش دفاع می‌کردند.

در قلب شهر جاودانه‌ی رم، خرابه‌هایی کهن جا خوش کرده که میراث‌دار معماری و تمدن درخشان امپراتوری روم باستان هستند. روزگاری در اینجا ساختمان‌های دولتی قرار گرفته بودند. جایی که مردم گرد هم جمع شده و پیروزی‌های ارتش قدرتمند روم را جشن می‌گرفتند، جایی برای شنیدن سخنان دانشمندان، مکانی برای انتخاب اعضای سنا، تشکیل محکمه و حتی مبارزات خشن و غیر انسانی گلادیاتورها، جایی همین نزدیکی برگزار می‌شد. این منطقه به نام "انجمن رومی" شناخته می‌شود.

قدمت قدیمی‌ترین ساختمان این منطقه به قرن هشتم پیش از میلاد برمی‌گردد. اما بزرگ‌ترین و معروف‌ترین بناهای نوساز این ناحیه توسط امپراتور اوگستوس بنیان نهاده شدند که مرمر را جایگزین آجر کرد.

بازدید از خرابه های باستانی امپراتور روم باستان در ایتالیا




*** بخشی از متن برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی پدیا است.

انتهای پیام/