محمد صدیقی مهر بازیگر تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  در رابطه با نقش خود در نمایش «بیوه‌های غمگین سالار جنگ» گفت: در این نمایش من نقش «فرنی» را بازی می‌کنم؛ شخصیتی که از نیمه دوم نمایش وارد قصه می‌شود و قصه به کل عوض و وارد مرحله دیگری می‌شود، در حقیقت درام از این مرحله شکل می‌گیرد و تماشاگر با یک غافلگیری مواجه می‌شود. 

وی ادامه داد: «فرنی» هم آدمی است که مثل دیگر شخصیت‌های این نمایش به دنبال منافع خودش و پر کردن جیبش است. آدم‌های طماعی که زندگی‌شان بر پایه دروغ می‌چرخد. 

بازیگر نمایش «هفت سنگ» پیرامون تاثیر کارگردان در رسیدن به نقش خود عنوان کرد: من با آقای حسین‌پور سالهاست که دوست و همکارم و ما خوب می‌دانیم از همدیگر چه می‌خواهیم و احتیاج به کار خاصی نداریم. کافی است که چند جلسه با هم صحبت کنیم؛ چون کارمان دارای یک استایل است و آن استایل برای بازیگران جدیدی که می‌خواهند با ما کار کنند ممکن است کمی مشکل باشد، ولی چون ما سال‌هاست که  با هم کار می‌کنیم، شناخت کافی و لازم را نسبت به همه چیز داریم و کارگردان، کار سختی برای رساندن ما به نقش ندارد. ولی خب جلسات خوبی را با کارگردان، نویسنده متن آقای یار احمدی، خانم آدینه داشتیم و راجع به متن صحبت کردیم و جمع بسیار خوبی بود. برای اینکه بازیگرها به نقششان برسند؛ یک کار تیمی فوق‌العاده شکل گرفت و به خاطر همین نتایج درخشانی هم گرفتیم و اجراهای موفقی را نیز داشتیم.

بازیگر نمایش «طپانچه خانم» راجع به تاثیر گریم در ایفای نقشش ابراز کرد: روزی که تست گریم داشتیم و احمد نگهبان کارش را شروع کرد و من خودم را جلوی آیینه دیدم، متوجه تاثیر آن شدم. برای رسیدن به نقش ما خیلی تمرین کرده بودیم اما  گریم ما را کامل کرد کما اینکه در این نمایش هیچ چیز واقعی نیست؛ پس بازی‌ها، گریم و دکور هم از این قاعده مستثنی نیستند. بنابراین ما با دنیای واقعی مواجه نیستیم. 

بازیگر نمایش «یک زندگی بهتر» به لازمه‌های بازیگری اشاره کرد و گفت: چیزی که مسلم است این است که استعداد حرف اول را می‌زند؛ اما کافی نیست و بازیگر شدن تلاش زیادی را می‌طلبد؛  شما وقتی می خواهید نقشی را بازی کنید مثل یک زایش می‌ماند. مثل این است که می‌خواهید انسان دیگری را متولد کنید. البته این موضوع  زمانی صدق می کند که شما جدی به مقوله بازیگری نگاه کنید.

وی ادامه داد: بازیگری دورنمای زیبایی دارد و همه دوست دارند بازیگر شوند، من مخصوصا راجع به بازیگران تئاتر صحبت می‌کنم؛ شما باید از خیلی چیزها در زندگی‌ات بگذری و باید بگویم لازمه استعدادی که از آن یاد کردم، پشتکار نیز هست.

بازیگر نمایش «بیوه‌های غمگین سالار جنگ» از تاثیر کلاس‌های آزاد در بازیگر شدن گفت: در این کار همه اعضای گروه تحصیل کرده هستند و به نظر من دانشگاه مسیری را برای شما باز می‌کند و اینکه فکر کنیم بعد از 4 سال که فارغ التحصیل شدیم دیگر بازیگر هستیم، اصلا چنین چیزی نیست.

وی افزود: این را هم بگویم که همین جشنواره های دانشگاهی برای ما بستری را فراهم کرد که دیده شویم و پیشرفت کنیم و همه اینها به ما کمک کرد که ورود پیدا کنیم به دنیای حرفه ای و خب یکسری دروس تخصصی مثل بدن و بیان با اساتید مجرب هم موثر است.

صدیق مهر به عنوان حرف پایانی تصریح کرد: حال تئاتر و هنر، حال خوبی نیست. من فکر می کنم تئاتر باید در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد و دولت تکلیف خود را با تئاتر مشخص کند که آیا تئاتر می‌خواهد یا نه؟! اگر می‌خواهد واقعا این وضع، با این دستمزدها شایسته هنرمندان نیست، باید برخورد حرفه‌ای داشته باشند از آن جهت که حقوق‌ها مشخص شود. این افراد بتوانند راحت زندگی کنند و سراغ کارهای دوم و سوم نروند. اگر هم نمی‌خواهد؛ آن را به بخش خصوصی واگذار کند. آن وقت تئاتر اگر در بخش خصوصی باشد، می‌تواند از پس خود بر بیاید و با برنامه‌ریزی‌های خاصی که انجام می‌دهد، از وضعیت فعلی خود بیرون بیاید.



انتهای پیام/