وی در ادامه عنوان می کند: «زمانیکه چرخه خواب-بیداری و تغذیه ما هماهنگ با ریتم ساعت درونی ما نباشد، اختلاف و ناهماهنگی در این ریتم ایجاد می شود.»
 
نتایج مطالعه بیانگر این مطلب است که کارگران شیفتی به شدت در معرض این ناهماهنگی ریتمی قرار دارند و به طورکامل از تاثیرات مفید قلبی-عروقی ناشی از خواب شبانه، به خاطر شیفت های گردشی، بهره مند نمی شوند.
 
این مطالعه شامل ۲۶ فرد سالم با رده سنی ۲۰ تا ۳۹ سال بود که مجبور به ۵ ساعت خواب در طول مدت ۸ روز با ساعت خواب ثابت یا تاخیر ۸.۵ ساعته در چهار شب از هشت شب بودند.
 
ضربان قلب تندتر در طول روز در هر دو گروه مشاهد شد، و حتی شدت آن در شب با وجود کمبود خواب بیشتر هم می شد. همچنین در گروه دارای کمبود خواب و گروه خواب با تاخیر، افزایش سطح هورمون استرس موسوم به «نوراپى نفرين» مشاهده شد.
 
به گفته محققان، هورمون نوراپى نفرين موجب باریک شدن عروق خونی می شود، فشارخون را افزایش می دهد و لوله نای را منبسط می کند.
 
آنها همچنین اذعان داشتند که کمبود خواب و خواب با تاخیر با کاهش تغییرپذیری ضربان قلب به هنگام شب مرتبط است و موجب کاهش فعالیت عصب واگ در طول فاز خواب عمیق شده که طبیعتاً تاثیر نامناسبی بر عملکرد قلب دارد. به گفته محققان، تاثیر اصلی اعصاب واگ بر قلب، کاهش ضربان قلب است.
 
محققان توصیه می کنند کارگران شیفتی باید با پیروی از یک تغذیه سالم، ورزش منظم و خواب بیشتر از سلامت قلب شان محافظت کنند.
 
منبع: مهر
 
انتهای پیام/