به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نوشتن اعجاز می‌کند و این معجزه در همه جوامع زندگی بشری جلوه می‌یابد و از آن جایی که کم‌رنگ‌ ترین جوهرها از قوی‎‌ترین حافظه‌ها ماندگار‌تر است، هر نوشته‌ای می‌تواند میراث دار تفکر بشریت باشد.

نوشته‌ای که بر کاغذ جاری می‌شود، پلی است که بی پروایی ذهن آدمی را در قالب کلمه به اثبات میرساند. و چه ماجرا هایی که همین قلم برای انسان به ارمغان می‌آورد، چه سفرهایی که به نا کجا آباد می‌رود و چه سوالاتی که در پستوی ذهن آدمی ثبت شده و با همین قلم و نوشتن به پاسخ می‌رسد.

قلمی که قرآن به نام آن قسم خورده و از معجزات بعثت پیامبر (ص) محسوب می‌شود، امروز باعث بدل ساختن دنیا به دهکده‌ای جهانی شده، چرا که هر پیشرفتی در زندگی، مستلزم تفکر است و قلم همان چیزی است که تک تک این اندیشه‌ها را به ثبت رسانده و از آن ها نگاه داری کرده و به آیندگان هدیه می‌کند و این قلم وام دار همه تفکراتی است که از پیشینیان خود به ارث بردیم و پیشرفت امروز ما مرهون زحمات ایشان است.

از ابتدای شکل گیری تمدن‌ها، انسان به نوشتن می‌پرداخت و این نوشته‌ها شامل هر مسئله‌ای اعم از ثبت رویدادهای روزانه و وقایع یومیه تا وضع قوانین دولتی و حکومتی می‌شد.

امروز هم که تکنولوژی جای خود را در میان زندگی مردم باز کرده و قلم مجازی به جای قلم واقعی و صفحات مختلف مجازی به جای کتاب مورد استفاده قرار می‌گیرند، باز هم نیاز به نوشتن، کتاب و کتاب خوانی احساس می‌شود.

چیزی بالاتر از نوشته و قلم نیست، چیست که بتواند اندیشه‌های آدمی را تا این حد عریان نمودار سازد و فکر فردی از سالیان پیش را برای انسانی معاصر هویدا سازد و ارتباط شخصی از نسلی دیگر را با انسانی امروزی همراه سازد و از مجموعه ی افکار این دو فکر جدیدی را تولید کند.
 
بی شک رسالت قلم و انتقال این اندیشه‌ها از مهم ترین کارها است و این صاحبان قلم را وارد مسئولیت سنگینی می‌کند، چون هر یک از این نویسنده ها در قبال سطر سطر خط هایی که به رشته تحریر در می‌آورند، مسئول اند و باید پاسخ گوی جریان فکری جدیدی که به راه می‌اندازند، باشند.

پس این مهم مسئولیت نویسندگان را خطیر و به همان اندازه ارزشمند می‌کند و ما دنیای امروزمان را مرهون دست هایی هستیم که قلم بر دست گرفته و با جاری کردن اندیشه‌هایشان بر روی کاغذ دنیای بهتری را برای خود و هم نسلان و همین طور آیندگانشان به ارمغان آوردند.

هیچ تقدیر و سپاسی نمی‌تواند از پس جبران زحمات این قشر از اجتماع بربیاید. رسالتی که بر دوش صاحبان قلم است چیزی نیست که در توصیف بگنجد. 

ذهن آدمی بی‌کران است و تا هر جایی می‌تواند سفر کرده و خیال پردازی کند و قلم خوراک ذهن یک انسان را به فرد دیگری هدیه می‌کند، پس به پاس این قلم تقویم برای احترام به پا بر خاسته و چهاردهمین روز تابستانی خود را به نام بزرگ ترین اختراع بشریت، روز قلم نام گذاری کرده است.

باشد تا بیشتر به فکر نوشتن و قلم باشیم که در هر راه جدیدی که بخواهیم پا بگذاریم به معجزه قلم نیاز داریم و هر بار که بخواهیم گذری به تاریخ زده و در سطر های زندگی پیشینیان غوطه ور شویم، بیش از پیش به قلم و معجزه آن ایمان می‌آورده و به اهمیتش در گذران زندگی و جلوتر رفتن از سطح روزمرگی پی می‌بریم. 


گزارش از ملیکا نصیری



انتهای پیام/