به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وبسایت تحلیلی آتلانتیک در مطلبی نوشت: سران کشورهای جهان هفته گذشته برای شرکت در نشستی که بیش از آنکه با موفقیت‌هایش شناخته شود، یادآور ناکامی قدرتها در حل مشکلات جهان است، وارد نیویورک شدند. در هفتاد و یکمین نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل مانند همیشه حرفهای خوبی درباره مشکلات امروزه جهان از جمله آوارگان سوری زده شد؛ اما تاریخ نشان داده است از حرف تا عمل فاصله زیادی وجود دارد. 

این وبسایت در ادامه نوشت: با این حال، سازمان ملل با تمامی ناکامی‌ها و کاستی‌هایش در مقایسه با برخی نهادهای بین‌المللی دیگر که در ادامه این مطلب به آنها اشاره می‌شود، نماد کارآمدی و اثربخشی به شمار می‌رود.

مجمع اقتصادی اوراسیا یک اتحادیه اقتصادی کوچک متشکل از کشورهای آسیایی و اروپایی است که به تقلید از اتحادیه اروپا از اکتبر ۲۰۰۰ آغاز به‌ کار کرد؛ اما تا امروز به غیر از روسیه که بنیانگذار آن است، تنها توانسته است 5 کشور دیگر شامل بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان را به عضویت خود درآورد. با توجه به رکود اقتصادی روسیه در پی کاهش اخیر بهای نفت، وقت آن است که این سازمان بین‌المللی در اهداف خود تجدید نظر کند. 

در دوره‌ای که آمریکای شمالی شاهد انقلابی در صنعت انرژی است، از اوپک تقریباً چیزی فراتر از یک نام باقی نمانده است. با وجود تداوم کاهش بهای نفت، اعضای این سازمان بین‌المللی تاکنون نتوانسته‌اند بر سر کاهش تولید نفت خود برای بالا بردن بهای آن به توافق برسند و مادامیکه عربستان سعودی و ایران به عنوان دو عضو تاثیرگذار این سازمان با یکدیگر دچار اختلاف هستند، هر توافقی که نیازمند حمایت متقابل این دو کشور باشد، عملاً امکان‌پذیر نخواهد بود. ضمن اینکه تولید نفت در خارج از اوپک نیز به اندازه‌ای است که هرگونه کاهش تولید نفت از سوی اعضای این سازمان تنها به کاهش سهم آن در بازار منجر خواهد شد.

بریکس نام گروهی از قدرت‌های اقتصادی نوظهور است که از به هم پیوستن حروف اول نام انگلیسی کشورهای عضو آن یعنی برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی تشکیل شده‌است. اما این اعضا به هیچ وجه یک سازمان منسجم را تشکیل نمی‌دهند. این سازمان در سال 2001 برای شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بازارهای اقتصادی نوظهور تاسیس شد اما اشتراکات ناچیز کشورهای عضو، عملاً اهداف اقتصادی آن را تحت‌الشعاع قرار داده است. بریکس هر سال نشست‌هایی را با حضور کشورهای عضو برگزار می‌کند و نشست بعدی آن نیز برای ماه اکتبر در هند برنامه‌ریزی شده است اما طبق معمول، نمی‌توان خروجی زیادی را از این نشست انتظار داشت.

مرکوسور مخفف "بازار مشترک جنوب" به زبان اسپانیایی است که تعدادی از کشور‌های آمریکای لاتین از جمله آرژانتین، برزیل، پاراگوئه، اروگوئه و ونزوئلا را به عنوان عضو اصلی و تعدادی دیگر مانند مکزیک و زلاندنو را به عنوان عضو ناظر در بر می‌گیرد. این سازمان بین‌المللی یک بلوک تجاری است اما انگیزه تشکیل آن بیشتر از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است. از سال 2012 که 4 عضو اولیه این سازمان، ونزوئلا را به عنوان عضو پنجم وارد این گروه کردند، هم ونزوئلا و هم مرکوسور هر دو در سراشیبی سقوط قرار گرفتند؛ تا اینکه آنها سر انجام هفته گذشته در نشستی، ونزوئلا را به بهانه نقض حقوق بشر از پذیرش ریاست دوره‌ای آن کنار گذاشتند.

این نهاد بین‌المللی که در سال 1961 در بحبوحه جنگ سرد بین بلوک غرب و شرق تاسیس شد، اکنون با پایان یافتن این جنگ مشخص نیست از وابستگی و تعهد به کدام قدرت امتناع می‌کند و فلسفه وجودی آن چیست. در نشست هفته گذشته این جنبش در ونزوئلا، از بین بیش از 100 کشور عضو تنها تعداد اندکی از آنها در این نشست حاضر شدند. در حالیکه کره شمالی همچنان یکی از اعضای پرشور جنبش عدم تعهد به شمار می‌رود و در همه نشستهای آن شرکت می‌کند، «نارندرا مودی» نخست وزیر هند در نشست هفته گذشته این جنبش شرکت نکرد تا دومین نخست وزیری باشد که در تاریخ عضویت هند در این سازمان بین‌المللی در نشست‌های دوره‌ای آن شرکت نمی‌کند. جنبش عدم تعهد برای بقا و کارآمدی، چاره‌ای جز تغییر نام یا تغییر اهداف ندارد.

انتهای پیام /