به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،حوادث غیر مترقبه و پیش بینی نشده،واقعیتی است که احتمال وقوع آن در هر لحظه ای وجود دارد،گاهی از یک جرقه کوچک شروع می شود،گاه از یک وزش باد سهمگین،گاهی جمع شدن گاز منوکسید کربن و گاه پیدا شدن جانوری در منزل،در هر کدام از این حوادث،افرادی با ایثار،جسارت،ایمان و رشادت حضور می یابند تا گستره و دامنه خطرات احتمالی را مهار و کنترل کنند.
سخن از آتش نشانان است،آنهایی که شب و روز خود را وقف مردم کرده اند،اما در این میان هستند کسانی که در مواقع بحرانی،سهل انگاری خویش را با رفتارهای غضب آلود و توهین آمیز بر سر آتش نشانان جان بر کف آوار می کنند و باز هم این نیروهای خدوم هستند که با سعه صدر صبوری می کنند و سکوت،تا همچون حریق حوادث،اندوه و آتش عصبانیت افراد اینچنینی خاموش شود.
تماس ها و مزاحمت های تلفنی و یا دادن آدرس های غلط و طرح ادبیات سخیف از سوی عده ای ،و احساس لذت و ارضای روحی و روانی این افراد از چنین رفتارهای غیر اخلاقی،روی دیگر سکه فعالیت در آتش نشانی است،اما باز هم این آتش نشانان هستند که در دود و آتش همچون سروی استوار،متهورانه می ایستند.
راست قامتانی که ایستادگی در زمانی که همه می گریزند را فهم می کنند،آتش نشانانی که دل را نه به دریا، بلکه به آتش می زنند و در دل حوادث می روند تا ما بمانیم.
* ناهمسانی حقوق با دشواری و سختی های این حرفه
مجتبی رضایی،یکی از آتش نشانان فعال در استان تهران در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در تشریح دشواری ها و مصائب این حرفه اظهار داشت:هر روز می تواند آخرین ساعات و دقایق زندگی ما محسوب شود،زیرا آتش نشانی با ریسک،خطر و مشقت هایی همراه است که گاه جان فعالان این حرفه را می ستاند.
وی افزود:خواب آرام و بدون استرس یکی از آرزوهای ما به شمار می رود،اما تلخی حسرت یک خواب آرام، زمانی به شیرینی و حلاوت تبدیل می شود که زبانه های آتش را مهار می کنیم و از بروز حوادث و عمیق تر شدن بحران جلوگیری می کنیم.
مجتبی که یکی از انگشتان دست خود را در این راه پر مخاطره از دست داده می گوید:در قبال جان هایی که دراین مسیر قربانی شده اند،این بند انگشت بسیار ناچیز است.
اما وی انتظار دارد که با نگاهی ویژه تر به این حرفه ،همسانی و تناسبی عادلانه میان سختی کار با آنچه که حقوق و مزایا بر آن اطلاق می شود حاصل شود.
او می گوید:بنده و امثال من بخاط پول پای در این راه پر مخاطره نگذاشته ایم،زیرا ما به ازای این شغل، بعضا جان و سلامتی است که با عقبه ای از عشق و علاقه به امداد رسانی و کمک به همنوعان،ستانده می شود.
این آتش نشان فعال دراستان تهران می گوید:قطعا انگیزه های مالی در اولویت ما نبوده که اگر اینچنین بود،حرفه ای را انتخاب نمی کردیم که هر روز و هر لحظه حیات و بقای خویش را در کف دست قرار داده و در دل حوادث حاضر شویم،اما نمی توانیم نسبت به دغدغه های اقتصادی و معیشت مطلوب تر خانواده خویش نیز بی تفاوت باشیم.
رضایی افزود:کم نبوده اند همکاران و دوستانی که در پی حوادث پیش بینی نشده،جان خویش را از دست داده اند و یا به دلیل آسیب ها ومعلولیت های ناشی از این شغل،در کنج خانه،عزلت نشین شده اند.
دشواری های این حرفه صرفا به ریسک جانی آن خلاصه نمی شود،مزاحمت های مکرر برخی از افراد جامعه معضل دیگری است که مراکز و ایستگاه های آتش نشانی را به سیبل مزاحمت های تلفنی مبدل کرده است.
*50 تا80 درصد تماس ها با 125 مشمول مزاحمت های تلفنی می شود
رضا فرخ آبادی،یکی از فعالان سابق حوزه آتش نشانی که در سال گذشته باز نشسته شده است در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،اظهار داشت:سوختگی دست و صورت،یکی از اجتناب ناپذیرترین حوادثی است که اکثریت قریب به اتفاق فعالان این عرصه ،آن را تجربه کرده اند.
وی می افزاید:با همه این سختی ها،بعضا در شرایطی که تمام هوش و حواس خویش را صرف تماس های تلفنی و اخذ آدرس برای حضور سریع و اورژانسی در محل حادثه کرده ایم،تماس ها و مزاحمت های تلفنی خستگی را در بند بند وجودمان می نشاند.
وی معتقداست باید فرهنگ سازی به عنوان اولویتی جدی،مد نظر مسئولان و صاحبان قلم و اصحاب رسانه قرار گیرد.
فرخ آبادی گفت:دور از ذهن نیست که برخی از این تماس ها،زندگی یک یا چند خانواده را به نابودی بکشاند، تماس هایی که گاه باعث عزیمت فوری امکانات و تجهیزات یک مرکز به نقطه و آدرسی مشخص اما کاذب می شود و در همان زمان با بروز حادثه ای پیش بینی نشده در محدوده ای دیگر و بعضا زمان بر شدن حضور نیروهای آتش نشانی،مسبب و عامل تحمیل خسارات بسیاری به خانوارهای حادثه دیده می شود.
وی افزود:بر اساس ارزیابی ها و برآوردهای انجام شده،قریب به 50 تا 80 درصد تماس های تلفنی به آتش نشانی در قالب مزاحمت ها تلفنی قرار می گیرد که به واقع عاملان چنین مزاحمت هایی مسئول،تحمیل خسارات سنگین به برخی از هوطنان و همنوعان خویش هستند.
این نیروی بازنشسته آتش نشانی گفت:امیدواریم ساز وکاری لحاظ شود تا رسیدگی قضایی به چنین مزاحمت هایی در کوتاهترین زمان ممکن میسر شود که در چنین شرایطی باز دارندگی شایسته ای ایجاد می شود که از بروز و تکرار بخش قابل توجهی از مزاحمت های اینچنینی جلوگیری می کند.
و سخن آخر اینکه،وجه اشتراک اکثریت اظهارات فعالان عرصه آتش نشانی در یک جمله و آن توجه هر چه بیشتر مردم و مسئولان به مخاطرات این حرفه و درک عمیق تر و دشواری های پیش روی فعالان این عرصه خلاصه می شود.
امری که با توجه ویژه نهادهای فرادستی و احترام مضاعف عموم مردم در مواقع عادی و بحرانی به این گروه تلاشگر و فداکار حاصل می شود.
آتش نشانان غریب اند،آنها را در یابیم...
انتهای پیام/