گفتم حاج آقا قول می دهم سوال هایم چالشی باشد. گفت، اصلاً به من حاج آقا نگو، بگو آقای کویتی پور، به علاوه، ضمن ارادتی که به اصحاب رسانه دارم، سعی دارم از مصاحبه پرهیز کنم، چرا که خاطره خوشی از مصاحبه ندارم.

غلامرضا کویتی پور، نام و چهره ای که برای مردم ایران آشنا است. در آستانه 60 سالگی است و موی سرش به سپیدی می زند. صدایش صمیمی و مانند هوای زادگاه جنوبی اش گرم و دلنشین بود. متن ذیل، گفت و گوی جام جم آنلاین با این هنرمند خوب کشورمان است.

 
ابتدای گفت و گویمان از برخی خبرنگاران آن هم از نوع بیگانه اش دلخوری داشتید، چرا؟
 
چندسال پیش خبرنگاری به دروغ و به نام رادیو سراسری با موضوع هفته دفاع مقدس با من مصاحبه کرد. غافل از اینکه این خبرنگار از رادیو فردا بود. او با تدوین و دست بردن در صدای من، مصاحبه ای را تنظیم و از رادیو فردا پخش کرد که دردسرهایی برای من ایجاد به وجود آورد.
به نظر من خبرنگاران فارسی زبانی که برای رسانه های خبری معاند علیه این سرزمین خبرسازی می کنند، افرادی وطن فروش و خودفروخته هستند که به خاطر اقامت و یا حقوق مادی به سرزمین مادری خود پشت پا زده اند. ایران چندین سال درگیر جنگ بوده و شهدا و جانبازان بسیاری داشته است. اصلاً مساله را انقلابی نگاه نکنیم، آیا این خاک سرزمین مادر، پدر و فامیل این نوع خبرنگاران نبوده که اینگونه علیه کشور و مردم خود برنامه سازی می کنند. این خبرنگاران غیرت ایرانی بودن خود را فراموش کرده اند که اخباری در جهت تضعیف روحیه مردم خویش تولید می کنند.
 
شما متعلق به نسلی هستید که ملودی غالب آن، سنتی و رزمی و حماسی بود اما ملودی های جوانان امروز گرایش قدرتمندی به پاپ و انواع غیرایرانی دارد. به شخصه کدام ملودی را می پسندید؟
 
ملودی به تعریف من یعنی هر صوت و تصویر و اشارتی است که انسان را به تعالی برساند. ملودی فقط آهنگ نیست بلکه یک گل، برگ گیاه، دریا و حتی یک کلام ناب دارای ملودی هستند چرا که روح آدمی را به رستگاری می رساند. بتهوون، پیانیست مشهور، وزش نسیم میان شاخسار درختان را زیباترین ملودی می دانست. سعدی شیرازی ملودی رستگاری را در« برگ درختان سبز در نظر هوشیار، هر ورقش دفتریست معرفت کردگار» می دانست. در یک کلام، ملودی واسطه یک ارتباط زیبا میان خالق و مخلوق است.

اما هر نسلی ملودی و آهنگ خود را دارد و طبیعی است که ذائقه موسیقی هر نسل با نسل قبل تفاوت داشته باشد. من ملودی های جدید که توسط جوانان جامعه ساخته می شوند را نه رد می کنم و نه در مقامی هستم که تأیید کنم. معتقدم ملودی های جدید و مدرن هم دارای نقاط قوت و ضعف هستند. اما ملودی های قدیمی و ایرانی در درون خود یک صمیمیت خاص داشتند که ملودی های جدید عاری از این صمیمیت اند و شاید راز ماندگاری ملودی های قدیمی هم همین حس ایرانی بودن و صمیمی بودن باشد. امروزه خوشگل صداها و خوشگل نوازنده های بسیاری هستند اما من ملودی های قدیمی را بیشتر می پسندم.
 
صدا و سیما مدتی است در قالب برنامه « شب کوک » به کشف صداهای خوب پرداخته است، آیا این برنامه را می بینید؟
 
این برنامه را می بینم و خیلی خوشحالم که استعدادهای جوان و جدید به عرصه آواز و موسیقی معرفی می شوند. این برنامه در ابتدای کار است و تعداد محدودی جوان با استعداد معرفی می شوند. در حالی که با گسترش و حرفه ای تر ساختن برنامه، استعدادهای بیشتری کشف و معرفی می شوند. شبکه ماهواره ای« من و تو» هم برنامه ای را با عنوان« استیج» برای کشف صداها و استعدادهای آوازی اجرا می کند.


 
ابتدای مصاحبه قول دادم سوال های چالشی بپرسم، شما هم استقبال کردید. با این اشاره ای که داشتید، می خواهم بپرسم شما شبکه «من و تو» نگاه می کنید؟
 
بله
 
نظرتان درباره برنامه « استیج» این شبکه چیست؟
 
خیلی این برنامه را دوست دارم و دنبال می کنم. استیج برنامه خوبی است. البته باید در آن شرط ادب هم رعایت شود.
 
منظورتان از شرط ادب چیست؟
 
این برنامه چون به کشف استعدادهای خوانندگی و صداهای جدید می انجامد خیلی خوب است اما بهتر آن است که مدیران و کارشناسان قبل از ضبط رقابتی برنامه، افرادی را انتخاب کنند که با هنر آواز و موسیقی آشنا باشند. بارها شده جوانی را روی استیج آورده اند که به دلیل برخی از ضعف ها، آن جوان تحقیر شده که حس تحقیر شدن جویندگان هنر را من نمی پسندم. همچنین داوران استیج هم در برخی موارد چنان با قصد و منظور رأی و نظر یکدیگر را رد می کنند که به روشنی معلوم است اختلافی بین آنها وجود دارد و می خواهند یکدیگر را ضایع کنند. نباید هدف کشف استعدادهای جوان تحت شعاع داوری های شخصی قرار گیرد.
 
به تازگی باب شده که فیش حقوقی افراد را افشا می کنند تا مردم بدانند برخی افراد چه میزان حقوق می گیرد. فیش حقوقی شما چقدر است؟
 
این را خوب پرسیدی، به همه بگو که کویتی پور افتخار دارد که 37 سال حقوقی از انقلاب نگرفته است. یک سر سوزن از امکانات این مملکت استفاده نکرده ام.
 
مگر از حقوق بازنشستگی بهره مند نیستید؟
 
من اصلاً کارمند رسمی جایی نبودم که بخواهم بازنشسته شوم. از 37 سال پیش که از شهرم خرمشهر دربه در شدم هیچ کار ثابتی نداشتم که به فکر بازنشستگی باشم. از ابتدای جنگ بسیجی بودم و هستم. حال که پرسیدی بگذار بگویم، غلام کویتی پور نه تنها فیش حقوق ندارد بلکه هنوز مستأجر است. آن هم مستأجری که یکبار 6 ماه ، یکبار 8 ماه و یکبار هم 10 ماه اجاره خانه ام عقب افتاده و نمی توانم پرداخت کنم.
 
پس چگونه امرار معاش می کنید؟
 
تاکنون برخی افراد به طور ناشناس که البته با پیگیری خود آنها را شناختم، عقب ماندگی های اجاره خانه ام را پرداخت کرده اند. از امرار معاش گفتید، باید بگویم کویتی پور در حالیکه هنوز موج انفجارهای زمان جنگ را تحمل می کند اما از هیچ بیمه ای برخوردار نیست. هزینه سرماخوردگی معمولی را خودم می پردازم، هزینه داروی موج انفجار که جای خود دارد. یک کلام، امرار معاش من در دست خدای روزی رسان است.
 
در مناسبت های مختلف صدای شما از رسانه ملی پخش یا آلبوم هایی با صدای شما تولید می شود، این موارد مگر درآمدی برای شما ندارد؟
 
چندی پیش آلبومی با عنوان غریبانه 2 با مجوز وزارت ارشاد به نام من تولید و منتشر کردند که فروش خیلی خوبی داشت. اما صدای من نبود. من همچنین از مسئولین صدا و سیما تقاضا دارم از صدای کویتی پور که در آرشیو رادیو و تلویزیون است استفاده نکنند چرا که بیشتر آنها صدای من نیست. تقلید صدای مرا کرده‌اند و رسانه هم به اسم من پخش می کند. چند روز پیش برای رونمایی از فیلم اروند با حضور هنرمندان بسیاری از من دعوت کردند، جالب اینکه صدای سرود « ممد نبودی» فیلم اصلاً صدای من نبود بلکه صدای آقای کرامتی بود. یا در موردی دیگر، مرا به برنامه زنده گلخانه دعوت کردند. عوامل این برنامه برای خوشامد من گفتند که 6 عنوان از سرودهای شما را تدوین و تصویرگذاری کرده اند. وقتی که کار پخش شد گفتم 4 مورد از این 6 مورد اصلاً صدای من نیست بلکه دیگران شبیه صدای مرا خوانده اند.
 
از راه های قانونی پیگیر موضوع می شدید تا به حق خود برسید!
 
اینها جواب مرا و حقوق 37 ساله مرا نمی دهند حالا چه رسد به اینکه دنبال امتیاز آلبوم غریبانه 2 باشم.
 
چه کسانی باید جواب شما را بدهند؟
 
در 6 سال گذشته چندین نامه به ریاست جمهوری، رییس مجلس و فرماندهی سپاه نوشتم که هیچ کدام جواب مرا ندادند. فقط آقای احمدی نژاد مرا آن هم برای گرفتن عکس یادگاری دعوت کرد.
 
دوست داشتید در اجلاس بین المللی پیرغلامان بندرعباس شرکت می کردید؟
 
اتفاقاً از من هم دعوت شد ولی چون خود را مداح نمی دانم شرکت نکردم. مادحین دارای مقام و منزلت بالایی هستند که خود را جزء آنان نمی بینم. من حماسه خوانم و تاکنون هیچ دوره مداحی و استاد و کلاس مداحی را ندیده ام. البته در حال حاضر هم پیر هستم و هم غلام. (غلام کویتی پور)
 
حرف آخر کویتی پور؟
 
اگر کویتی پور و امثال من دچار نقص و ضعفی هستند نباید آنرا به پای انقلاب گذاشت. ما به آرمان های شهدا و انقلاب پایبندیم.



منبع: جام‌جم

انتهای پیام/