گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان - لِرا بورلاکووا نخستین بار در سال 2014 به عنوان یک خبرنگار به منطقه دونباس در شرق اوکراین سفر کرد تا از خشونت‌های شکل گرفته بین ارتش اوکراین و جدایی‌طلبان طرفدار روسیه گزارش تهیه کند.

بورلاکووا یک هفته پس از پوشش اخبار درگیری‌ها در شهر پیسکی به این نتیجه رسید که نوشتن در این مورد کفایت نمی‌کند: او می‌خواست برای کشورش بجنگد.

بورلاکووای 30 ساله می‌گوید: «نمی‌توانستم یک گوشه بایستم و نظاره‌گر باشم. به همین خاطر به مدت 3 روز به کیِف برگشتم، از شغلم استعفا دادم و به عنوان یک سرباز به پیسکی بازگشتم.»

بورلاکووا سه سال پس از آن ماجرا به یک سرباز کهنه‌کار تبدیل شده است. او در جنگی حضور داشته که منجر به کشته شدن بیش از 9000 نفر شامل غیرنظامیان، نیروهای ارتش اوکراین، جدایی طلبان، نیروهای طرفدار روسیه و اعضای شبه‌نظامیان طرفدار کیف گشته است. بسیاری از شهرهای نزدیک خط مقدم جنگ – از جمله شهر پیسکی که کنترل آن در دست دولت اوکراین است – تحت حملات شدید خمپاره‌ای قرار گرفته و حالا عملا خالی از سکنه هستند.

بورلاکووا فرمانده یک یگان 5 نفره خمپاره انداز است. او اما جنگ را در ارتش اوکراین فرا نگرفته است. جنگ اوکراین از سال 2014 شدت گرفت و مقامات دولتی این کشور در اکثر زمان طول جنگ به زنان اجازه جنگیدن در خطوط مقدم را نمی‌دادند.






به عبارتی، تمام 17000 زن عضو ارتش اوکراین تنها اجازه فعالیت در قالب نقش‌های مکمل مانند پزشک، مهندس و مدیریت را داشتند. در این بین، صدها زن وجود داشتند که تمایل شدیدی به حضور در خط مقدم داشتند. به همین منظور، آن‌ها به گروه‌های شبه نظامیِ ملی‌گرای اوکراین پیوستند زیرا در آن، اجازه جنگیدن در خط مقدم به زنان داده می‌شد.

در سال گذشته، او به یک گروه راست افراطی پیوست که در تابستان سال گذشته نیز با نیروهای اوکراین درگیر شد. این گروه شبه نظامی تمام گروه‌های دگرباش را محکوم کرده و از نمادهای ضد شورویِ مربوط به جنگ جهانی دوم  استفاده می‌کند. گروهی که بخشی از آن در جنگ جهانی دوم برای مقابله با شوروی‌ها در ابتدا به نازی‌ها پیوستند، اما پس از مدتی هم در مقابل نازی‌ها و هم در مقابل نیروهای شوروی جنگیدند.

بورلاکووا می‌گوید که این گروه راست‌گرا افراد زیادی از جناح راست را به خود جذب می‌کند، اما او شخصا با چنین ایده‌هایی موافق نیست و دلیل اصلی پیوستن خودش به این گروه صرفا شرکت در جنگ بوده است. او می‌گوید: «بسیاری از مردم فقط به دلیل شرکت در جنگ به گروه‌های راستی و داوطلبانه می‌پیوندند.

سارا بلسنر، عکاس آمریکایی، در ماه سپتامبر به اوکراین رفت تا از نیروهای اوکراینی عکاسی کند. او می‌گوید: «اولین چیزی که توجهم را به خود جلب کرد، تعداد زیاد زنان و دخترانی بود که بین نیروهای اوکراینی دیده می‌شدند. آن‌ها همپای مردان فعالیت دارند و به شکل باورنکردنی شجاع هستند.»





بلسنر البته به دلیل مشاهده خالکوبی‌های صلیب شکسته روی بدن نیروهای گروه راست رادیکال آزرده خاطر شد. او می‌گوید: «اینکه یک گروه به ارزش‌های مورد انتظار من مانند جنگیدن زنان احترام می‌گذارد برایم قابل تحسین است، اما از طرف دیگر خالکوبیِ صلیب شکسته روی بدنشان وجود دارد، گرایش‌های افراطی ناسیونالیست دارند، ترس از روسیه را ترویج می‌دهند و یا سخنرانی‌های نفرت پراکنی انجام می‌دهند... به نظرم مشاهده مجدد روحیه ناسیونالیستی در کشوری که یک بار در جنگ جهانی دوم از آن ضربه دید، یک تراژدی محض است.»

در ژوئیه 2015، پترو پروشنکو، رئیس جمهور اوکراین، به شبه‌نظامیان دستور پیوستن به ارتش و یا کناره‌گیری دائم را داد. بسیاری از آن‌ها به ارتش اوکراین و برخی نیز به گروه‌های دیگر ارتش پیوستند. این بدان معنا بود که دیگر زنان به طور رسمی قادر به جنگیدن در خطوط مقدم جنگ هستند.

بلسنر می‌گوید برخی از این زنان شریک زندگی‌شان در میدان نبرد پیدا می‌کنند و برخی حتی جان سالم بدر نمی‌برند. نامزد بورلاکووا در ماه ژانویه به دلیل انفجار مین کشته شد. بورلاکووا به خاطر از دست دادن نامزدش به شدت مایوس شده اما می‌گوید تا پایان جنگ خواهد جنگید.


منبع: وبسایت فرادید

انتهای پیام/