به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ صخره ها و ستون های سنگی منپاپانر که حاصل فرسایش و تجزیه شدن آن ها در طول سالیان دراز می باشد. این سنگ های رسوبی را می توان در اقصی نقاط جهان مشاهده کرد، اما ستون های غول پیکر سنگی روسیه به اندازه ای بزرگ و یکپارچه هستند که با نگاه کردن به آن ها احساس می کنی که این سنگ ها یک دفعه و ازدل زمین بیرون آمده اند. با ما همراه باشید تا با ستون های غول پیکر سنگی در روسیه آشنا شوید.
به زبان مانسی که شاخه ای از زبان های روسیه می باشد، این صخره ها را منپاپانر نیز می گویند و معنی آن می شود کوه کوچک خدایان و گفته می شود که این صخره های عظیم، تقریبا 200 تا 300 میلیون سال قدمت دارند و برای این که از این صخره ها بازدید داشته باشید، بهترین زمان، ماه آگوست می باشد. البته برای کسانی که با سرمای شدید روسیه مشکلی ندارند و تاب و تحمل سرما را دارند، توصیه می کنیم که برای دیدن این صخره های غول پیکر حتما در زمستان به این ناحیه مسافرت کنند تا شاهد زیبایی وصف ناپذیری از این صخره های پوشیده از برف و چشم اندازه های بی نظیر و خیره کننده اطراف آن باشند .
اسامی مختلفی بر روی این صخره های سنگی توسط مردم منطقه گذاشته شده که عبارتند از قطب های جمهوری کومی، هفت مرد سنگی قوی، کوه کوچک خدایان، هفت غول ایستاده. این صخره های سنگی در منطقه Troitsko-Pechorsky در جمهوری کومی واقع شده است. کومی در شمال غرب روسیه در یک مکان دور افتاده قرار گرفته، جمعیت کمی دارد و در سمت شرق آن کوه های اورال واقع شده است.
عظمت و بزرگی این ستون های غول پیکر به اندازه ای است که اگر یک انسان در کنارش بایستد و عکس بگیرد، آن وقت متوجه خواهید شد که چقدر بزرگ است و تا از نزدیک این صحنه شگفت انگیز را نبینید، نمی توانید به عظمت و بزرگی این ستون های سنگ پی ببرید. این صخره های سنگ ناهموار، ارتفاعشان چیزی حدود 30 تا 42 متر می باشد و آن ها را به عنوان 7 مرد قوی می شناسند که در شمال کوهستان اورال، در روسیه محکم و استوار قرار گرفته اند. مجسمه عظیم شوروی و منطقه تاریخی mamayev kurgan، دره و چشمه های آب گرم، کلیسای جامع سنت باسیل، کوه ابروس، قصر پیترهوف و منپاپانرهای روسیه به عنوان عجایب هفت گانه کشور روسیه در سال 2008 شناخته شده اند.
افسانه های زیادی از سوی مردم روسی، کومی و مانسی در خصوص این سنگ های غول پیکر و نحوه تشکیل آن ها روایت می شود. عده ای معتقدند که مردم مانسی، این صخره های سنگی را ایجاد کرده اند، اما علت وجود این سنگ ها از نظر علمی این است که وزش بادهای خشن و سرد قطب شمال این صخره ها را که روی تپه ای بادخیز واقع شده بودند، در طول زمان طولانی دچار فرسایش کرده و به این شکل زیبا و حیرت انگیز در آمده اند، در حالی که مردم محلی اعتقاد دارند که در دوران دیرینه سنگی، گروهی از عشایر شمال سیبری برای این که با مردم مانسی به جنگ بپردازند و بر آن ها پیروز شوند، به این منطقه آمدند و به محض این که چشم آن ها به کوه های مقدس مانسی افتاد، تبدیل به سنگ شدند. بنابراین بنا به عقیده مردم محلی، این صخره های سنگی در اصل گروهی از سامویدهای قوی هیکل هستند که به این شکل در آمده اند.
برای دسترسی به این صخره های سنگی غول پیکر باید از جاده ی اصلی تا این مکان تقریبا 99 کیلومتر را با پای پیاده بروید و مسیر ماشین رو وجود ندارد. این مکان برای سنگ نوردی به هیچ وجه مکان مناسبی نخواهد بود، چون که علاوه بر این که ارتفاع این ستون های سنگی زیاد است، دارای بدنه سستی هستند که هر لحظه احتمال فرو ریختن آن ها وجود دارد.
منبع:همگردی
انتهای پیام/