به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی اوقات بعضی از صاحبان مشاغل بنابه دلایل متعددی از کار بیکار میشوند. بیکار به فردی اطلاق میشود که بدون میل و اراده خود از کار بیکار شده است که یا از سوی کارفرما تعدیل شده یا به خاطر بیماری از کارافتاده شده است.
در قانون مربوط به حق بیمه بیکاری شرایطی لحاظ شده که پیرو این قانون اتباع خارجی مشمول دریافت بیمه بیکاری نمیشوند. میزان پرداختی به فرد بیکار زیاد نیست، و باید این موضوع را در نظر داشت که این میزان پرداختی به عنوان بیمه بیکاری با این خرج و مخارج پاسخگوی کارگران به خصوص کارگران متاهل نیست و حداقلهای زندگی با این پولها محقق نمیشود.
بیمه شدگان تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی چنانچه از کار بیکار شوند، ظرف حداکثر یک ماه از روزی که بیکار شدند باید به شعب تامین اجتماعی مراجعه کنند و نسبت به تشکیل پرونده اقدام کنند.
بیمه شده باید حداقل6 ماه حق بیمه پرداختی داشته باشد در غیر این صورت حائز دریافت حق بیمه بیکاری نمیشود.شعب سازمان تأمین اجتماعی در سراسر کشور با بررسی پرونده فرد بیکار محاسباتی را انجام میدهند و میزان و مدت پرداختی را مشخص میکنند.
مدت پرداختی حق بیمه از 6 تا 50 ماه است که سقف پرداختی 50 ماه به متاهلها تعلق میگیرد. همچنین میزان پرداختی هم متغیر است، و میزان و تغییرات بر مبنای متاهل و مجردی تعیین میشود و مسلماً حق بیمه بیکاری متاهلها به نسبت مجردها بیشتر است. مقرریبگیران بیمه بیکاری تا 50 ماه وقت دارند شغلی پیدا کنند و بعد از این مدت به حال خود رها میشوند.
اما در میان نقدهایی به پرداخت بیمه بیکاری وارد است و برخی بیمه بیکاری را تنفس مصنوعی به بازار کار می دانند.بیمه بیکاری به عنوان پوششی برای حمایت از نیروهای بازار کار شناخته میشود که میتواند از تبعات بیکاری احتمالی بکاهد و آرامش خاطری را به فرد شاغل بدهد. این که فردی یکباره از کار بیکار شود و درآمدی برای امرار معاش خودش و خانوادهاش نداشته باشد، میتواند حتی به آسیبهای اجتماعی منجر شود، اما بیمه بیکاری میتواند از حجم این آسیبهای احتمالی بکاهد.
جدای از همه تبعات مثبتی که بیمه بیکاری دارد، نباید از خاطر برد که بیمه بیکاری نمیتواند کمک جدی برای رفع مشکل بیکاری باشد، بلکه فقط یک کمک اضطراری برای افراد بیکار شده است.برای این که مقرری بگیران بیمه بیکاری کاهش پیدا کند، باید ظرفیتهای اشتغال جامعه افزایش یابد و از بخش خصوصی، حمایت جدی به عمل بیاید. در این صورت است که میتوان آمار بیکاری در جامعه را کاهش داد.
خدمات بیمه بیکاری وسیع نیست
حمید حاج اسماعیلی ،کارشناس بازار کار درباره پرداخت بیمه بیکاری می گوید:بر اساس قانون اساسی دولت موظف است برای کارجویان شغل ایجاد کند.بنابر این تا زمانی که شغلی برای کارجویان ایجاد نشود و کارجویان امرار معاشی نداشته باشند، این وظیفه دولت است که بیمه بیکاری را پرداخت کند.
وی ادامه می دهد:بیمه بیکاری در حال حاضر جایگاه درستی دارد که تا زمانی که فرد نتواند شغل پیدا کند، این وظیفه دولت است که از بیکار حمایت کند. در کشور ما با توجه به اینکه عرضه و تقاضا نیروی کار متوازن نیست،با توجه به اینکه دولت سرمایه گذاری لازم را انجام نداده است نمی تواند خدمات لازم را برای کارجویان فراهم کند.
کارشناس بازار کار بیان کرد: دولت باید ریشه مشکل بیکاری را جستجو کند. در حال حاضر تمام بیکاران امکان استفاده از خدمات بیمه بیکاری را ندارند چرا که دولت شرط و شروط هایی را برای مقرری بگیر قرار می دهد.
حاج اسماعیلی افزود: خدماتی که این روزها صندوق بیمه بیکاری ارائه می دهد برای گروه محدودی است که در یک فرصت یک ماهه باید به هئیت های تشخیص و حل اختلاف مراجعه کنند و از آن طریق بیمه بیکاری دریافت کنند. بنابراین طیف گسترده ای را در ایران در بر نمی گیرد. در حال حاضر حدود 3میلیون بیکار رسمی داریم که مرکز آمار آنها را تأیید می کند که از این میان حدود 200 هزار نفر بیمه بیکاری دریافت می کنند که این برای همه بیکاران وجود ندارد.
وی ادامه می دهد: در طول مدتی که جوان بیکاری بیمه بیکاری دریافت می کند اگر کاری برایش پیشنهاد شود باید سر آن کار حاضر شود و در صورتی که سر آن کار حاضر نشود. مقرری بیمه بیکاری وی قطع خواهد شد. خدمات بیمه بیکاری وسیع نیست که یک صندوق فوق العاده برای تأمین اجتماعی باشد.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/