به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛درست است که گاهی صرفاً برای زیبایی و شیک پوشی لباس هایی را می پوشیم که چندان راحت نیستند اما مضرات لباس ها برای سلامتی ما به پا درد ناشی از یک جفت کفش تنگ محدود نمی شود. به سختی می توان باور کرد اما لباس های زیبا و دوست داشتنی کمد لباس تان حتی می توانند شما را به کشتن دهند. در اینجا به خطراتی می پردازیم که لباس ها برای سلامتی ما دارند.

پارچه های سمی

پارچه هایی که الیاف مصنوعی دارند مانند پلی استر، نایلون، رایون و اکریلیک آغشته به رنگ و مواد شیمیایی هستند. الیاف سازنده ی این پارچه ها بالقوه سمی هستند، به ویژه پارچه هایی که با ویژگی های خاصی به هدف آسودگی یا زیبایی طراحی می شوند، مثل پارچه های ضد آتش، ضد لک، ضد آب، ضد عرق، ضد چروک و بسیاری موارد دیگر.

هر چه خواص پارچه بیشتر باشد، احتمال آنکه در معرض مواد شیمیایی قرار بگیرید بیشتر می شود. این مواد شیمیایی ممکن است از لباس جدا شده و به پوست شما بچسبند و در نهایت وارد جریان خون شما شوند. بروز ضایعات پوستی تنها یکی از عوارض احتمالی این مسأله است. محققان در لباس های ورزشی مواد شیمیایی ای مثل دی متیل فرمامید یافته اند که می تواند موجب آسیب کبدی شود. لباس های ضدچروک هم ممکن است آغشته به یک لایه فرمالدهید باشند که ماده ای سرطان زا است. بنابراین به دنبال الیاف های طبیعی و اورگانیک مثل نخ، پشم، ابریشم، کتان و کنف باشید.

کفش های پاشنه بلند

صدمات ناشی از کفش های پاشنه بلند به پا درد و تاول محدود نمی شود. پوشیدن مداوم این کفش ها می تواند منجر به کوتاه شدن عضله ی ساق پا شود. وقتی هر روز کفش پاشنه بلند بپوشید، ساختار زانو تحریک شده و عضله ی ساق پا منقبض می شود. در اینصورت رشته های عضله ی ساق پا سفت و قطور شده و هر زمان که کفش تخت بپوشید احساس ناراحتی خواهید کرد. در نهایت با تحلیل رفتن عضله ی ساق پا مجبور می شوید زمانی که پابرهنه هستید برای جلوگیری از درد پا روی انگشتان سست پاهایتان راه بروید.

شلوارهای جین جذب

تضعیف گردش خون، ورم پاها و لخته های خونی از عوارض پوشیدن شلوارهای جین جذب هستند. همچنین تحقیقات نشان می دهد این شلوارها می توانند به عضلات و رشته های عصبی پاها صدمه وارد کندد.

شوینده های لباس

اگر روی پوست تان بی دلیل برآمدگی، قرمزی و راش پوستی ای به وجود آمده، ممکن است علت آن شوینده های لباس تان باشد. پودرها و مایع های لباس شویی دارای رنگ و عطر، حاوی مواد شیمیایی ای هستند که کار آن ها تمیز کردن، بوزدایی و ضدعفونی کردن لباس ها است. کسانی که دچار اگزما هستند یا پوست بسیار حساسی دارند، حتی کوچک ترین تماس با این مواد می تواند واکنش بدن آن ها را در پی داشته باشد. بنابراین از پودرهای قوی و آن هایی که دارای رنگ و عطر هستند دوری کنید و به دنبال شوینده های مایع باشید چون در مقایسه با پودرها، بعد از شستشو اثر کمتری از آن ها روی لباس باقی می ماند. از حالت «آبکشی اضافه» ی ماشین لباسشویی استفاده کنید تا ماشین لباس شویی از پرزها، گرد و غبار و کپک ها پاک شود.

 لباس هایی که کمتر شسته می شوند

لباس های زمستانی ای مثل کلاه، شالگردن و دستکش که تنها یک بار در سال یعنی در فصل زمستان شسته می شوند، مملوء از ویروس ها و باکتری هایی هستند که می توانند باعث بیماری شوند. بنابراین در زمستان باید این لباس ها را هفته ای یک بار بشویید. علاوه بر این، لباس های خواب هم باید به صورت روزانه شستشو شوند.

 کیف های سنگین

وقتی با یکی کیف دوشی حجیم و سنگین راه می روید، شانه ی دیگر خود را بالا می برید تا وزن وارده را تنظیم کنید. این مسأله تعادل را در شکل حرکت کردن تان بر هم می زند. همچنین سنگین شدن کتف و انحنا پیدا کردن ستون فقرات منجر به تخریب قوس کف پا می شود. در نهایت این مسأله منجر به درد کتف، گردن و پشت، آرتروز، فشار به عصب ها، گسترش درد به سمت بازوها و بروز سندروم تونل کارپ می شود. بنابراین از کوله پشتی استفاده کنید تا وزن کیف میان هر دو شانه تقسیم شود.

دمپایی های لاانگشتی

زمانی که از دمپایی های لاانگشتی استفاده می کنید مجبور هستید دائماً به ماهیچه های پای خود فشار بیاورید تا دمپایی ها از پایتان درنیایند. این مسأله می تواند منجر به کوتاه شدن عضلات انگشتان پا (که به این حالت اصطلاحا انگشت چکشی می گویند) و تغییر در شکل راه رفتن و تعادل بدن شود. به علاوه، این مسأله می تواند روی تمامی حرکات بدن تأثیر بگذارد. گیره ی کوچکی که در جلوی دمپایی لاانگشتی برای نگه داشتن آن درون پا تعبیه شده، بعضی از استخوان های انگشتان پا را به سمت بالا و بعضی دیگر را به سمت پایین می پیچاند. این مسأله سر بعضی از استخوان ها را فرسوده می کند و فشار بیش از اندازه ی ناشی از آن می تواند با گذشت زمان منجر به آسیب دیدن انگشتان پا شود. به علاوه اگر طراحی دمپایی لاانگشتی به گونه ای باشد که انگشتان پا با چیزی سایش داشته باشند، این مسأله می تواند منجر به میخچه و پینه ی پا شود.

گن ها

فشار آمدن به قسمت میانی بدن می تواند خطرناک باشد. گن هایی که برای جمع کردن بالا تنه استفاده می شوند می توانند باعث سوزش معده، نفخ، گاز معده و فشرده شدن عصب ها شوند. علاوه بر این، گن ها می توانند به اندام های داخلی بدن فشار آورند و مانع از عملکرد مناسب دستگاه گوارش شوند. این لباس ها حتی می توانند باعث لخته شدن خون و ایجاد واریس شوند. به علاوه آنکه هر گونه لباس تنگی می تواند مانع از جریان پیدا کردن هوا و باعث باقی ماندن رطوبت شده و منجر به عفونت و راش پوستی شود.

 لباس های دست دو

استفاده از لباس های دست دویی که صاحبان قبلی آن ها نامعلوم است می تواند باعث بیمار شدن شما شود. باکتری ها، انگل ها و قارچ های ناشی از انواع بیماری ها قادرند مدت زمان زیادی بر روی لباس ها زدده بمانند و معمولا حرارت زیادی نیاز است تا این موجودات زنده از بین بروند.

منبع:روزیاتو

انتهای پیام/

وقتی لباس تن بلای جان می شود