به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ متاسفانه کم نیست تعداد افراد سادهلوحی که هیچگاه از گذشته درس نمیگیرند و گویی دوست دارند از یک سوراخ نه دوبار، بلکه بارهای متعدد گزیده شوند!! مصادیق پرشماری از بدعهدی آمریکا و کشورهای اروپایی در دوران بعد از انقلاب در قبال ایران وجود دارد که گفتن آنها در این مقال نمیگنجد.
به تازگی خبری در رسانه ها منتشر شده در خصوص اینکه قرار است اتحادیه اروپا ۱۸ میلیون یوروبه کشورمان کمک مالی کند اتحادیه اروپا هدف خود از این حمایت مالی را افزایش و بهبود وضعیت فعالیتهای بخش خصوصی و به ویژه بنگاههای کوچک و متوسط ایرانی اعلام کرده است اما حقیقت ماجرا چیست؟
سید یاسر جبرائیلی کارشناس مسائل راهبردی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، از سطح این ماجرا عبور کرد و برخی از زوایای پنهان این کمک مالی را تشریح کرد.
جبرائیلی در اینستاگرام نوشت:
کمک مالی اروپا به صنعت زدایی از ایران
امروز خبری منتشر شد که اتحادیه اروپا ۱۸ میلیون یورو به ایران کمک میکند، اما بیشتر رسانههای طیف لیبرال به جای اطلاعرسانی درباره جزئیات این کمک مالی، اصل آن را برجسته و آن را نشاندهنده عزم عملی اتحادیه اروپا برای حفظ برجام و برای "جبران تاثیرات تحریمهای مجدد آمریکا" خواندند.
اما واقعیت این کمک مالی چیست؟
1_ اولین نکته درباره این بسته آن است که رقم آن به هیچ وجه قابل توجه نیست. اخیرا صادرات یک روز ما فقط به کشور عراق به رکورد ۵۵ میلیون دلار رسید. با این اوصاف چرا باید رقم ناچیز ۱۸ میلیون یورو این اندازه برجسته شود؟
2_ پاسخ در جزئیات این بسته است. برخلاف ادعای لیبرالهای ایرانی که این بسته را نمایش عزم اتحادیه اروپا برای حفظ برجام میخوانند، آنهم در شرایطی که روزانه اخبار قطع رابطه تجاری شرکتهای مختلف اروپایی با ایران منتشر میشود، این ۱۸ میلیون یورو برای کمک به صنعتزدایی از ایران است. چگونه؟
اگر خاطرتان باشد، در بررسی معاهده پاریس گفتیم که ایران متعهد شده است انتشار گازهای گلخانهای را به صورت غیرمشروط ۴ درصد و مشروط به جذب کمکهای بین المللی ۱۲ درصد کاهش دهد. این بسته کمک ۱۸ میلیون یورویی دقیقا برای این است که شرط جذب کمکهای بینالمللی را محقق جلوه داده و ایران را وادار کند به تعهد کاهش ۱۲ درصدی عمل نماید. سایت یورونیوز ارگان رسمی اتحادیه اروپا درباره این بسته مینویسد که از بسته ۸ میلیون یورو مربوط به "حمایت فنی از چالشهای محیط زیستی" است!
همانطوریکه در هفتههای گذشته با ارائه اسناد متقن نشان دادهایم، نه تنها استفاده از سوختهای فسیلی، بلکه فرآیندهای صنعتی نظیر "تولید" سیمان، آهک، فولاد، اتیلن، آهن و بسیاری از مواد اساسی دیگر مشمول انتشار گازهای گلخانهای شناخته شدهاند و دولت آقای روحانی تعهد داده است که انتشار گازهای گلخانهای را ۴ تا ۱۲ درصد کاهش دهد. در صنعت برق این تعهد موجب عدم توسعه نیروگاههای حرارتی متناسب با نیاز کشور شده، اما درباره وضعیت صنایع دیگر، اطلاع دقیقی در دست نیست.
دولت آقای روحانی برخلاف قانون اساسی، بدون اینکه موافقتنامه پاریس فرآیند حقوقی خود را در مجلس و شورای نگهبان طی کند، آبان ۹۴ اجرای تعهدات ایران در این موافقتنامه را به دستگاهها ابلاغ کرده و سه سال است در حال اجرای این تعهدات است.
انتهای پیام/