احمدی لاشکی با اشاره به اهمیت تربیت معلم و تربیت مدرس گفت: ‌آموزش و پرورش و آموزش عالی اراده محکمی برای تربیت نیروی انسانی ندارند.

وی افزود: 300 هزار نیروی انسانی در آموزش و پرورش تا سال 1400 کمبود وجود دارد و اکنون تلاش بسیاری برای جبران این کمبودها داریم اما فقط 25 هزار سهمیه به آموزش و پرورش داده شده است، بنابراین برای جبران کمبودها دولت باید همه جانبه وارد عمل شود؛ همچنین این موضوع هم جالب توجه است که جذب اعضای هیئت علمی در دانشگاه‌ها هم شرایط چندان موثری ندارند چرا که اساتید با معیارهای سلیقه‌ای جذب هیئت علمی می‌شوند.

احمدی لاشکی گفت: در مجلس مدتی قبل نسبت به دریافت حقوق بیش از 6 میلیون تومان اعتراض کردیم تا برای این سقف حقوق افزایشی صورت نگیرد چرا که این موضوع نخبه کشی محسوب شده و حق نخبگان علمی ضایع می‌شود.

تربیت مدرس مغفول مانده است

در ادامه محمود مهرمحمدی رئیس سابق دانشگاه فرهنگیان درباره چالش‌های تربیت نیروی انسانی در آموزش عالی اظهار کرد:‌ نقش مهمی در تمدن شرقی و اسلامی داریم اما بسیاری از دستاوردهای علمی دنیا منفک از عالم دیانت و نگرشی شیعه است.

وی با اشاره به اینکه در اوایل انقلاب دانشگاه تربیت مدرس پایه گذاری شد اما به تدریج این هدف برای دانشگاه از بین رفته است، ادامه داد: علاوه بر این موضوع مراکز تربیت معلم که روزگاری زیرمجموعه آموزش و پرورش بودند در طول زمان ماهیت آموزش عالی پیدا کردند که این موضوع تربیت معلم را دچار بی‌مهری کرد.

مهرمحمدی تصریح کرد: اکنون دانشگاه فرهنگیان با هدف عزت بخشیدن به جایگاه تربیت معلم در حال فعالیت است و اکنون یکصدمین سال فعالیت تربیت معلم را داریم که باید مأموریت‌های دانشگاه را هم مورد بازنگری قرار دهیم.

رئیس سابق دانشگاه فرهنگیان با بیان اینکه این دانشگاه نقشی استراتژیک دارد، گفت: فرآیند تربیت معلم صرفا نباید به تنهایی توسط یک دانشگاه صورت گیرد و ضرورت انجام پژوهش برای روش‌های مختلف آموزشی و تدریس باید جزء ارکان اصلی شمرده شود که بر ارتقای فرآیند یادگیری چندین عامل موثر واقع می شود انتشار مجلات و نشریه‌های تخصصی مرتبط با آموزش رشته‌های تخصصی در این مسیر کمک کننده است.

وی یادآوری کرد: باید ردپایی از تربیت معلم را در تمامی دانشگاه‌های کشور شاهد باشیم و بهترین دپارتمان‌ها را برای تدریس دروسی مانند ریاضی، هنر، علوم و مواردی از این دست در نظر بگیریم، همچنین توجه به ارتقای هیئت علمی بر اساس فعالت‌های پژوهشی وزنی بیش از آموزشگری و خلاقیت در امر آموزش دارد.

انتهای پیام/