به گزارش خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در حالی به پایان رسید که یکی از بخش‌های مهم این جشنواره بخش شاخه‌های زیتون نام داشت که به واسطه آن پنجره‌ای رو به کشور‌های مسلمان گشوده خواهد شد.

باشگاه خبرنگاران جوان در این خصوص با دبیر جشنواره و شرکت کنندگان این بخش گفتگویی کرده که در ادامه می خوانید:

بخش شاخه‌های زیتون تنها مختص جشنواره جهانی فیلم فجر است

رضا میرکریمی دبیر سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: شاخه‌های زیتون را چهار سال است که اجرایی می کنیم تا بتوانیم اخباری را از دنیای اطرافمان به نمایش بگذاریم و جشنواره جهانی فیلم فجر محلی برای نمایش چنین آثاری بود و به نوعی باید رنگ و بوی منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم و نگاه حاکم در این منطقه را در جشنواره داشته باشیم. البته جدای از ارزش‌های سینمایی این فیلم ها، این بخش می‌تواند یک فرصت مطالعاتی خوبی برای کسانی که در حوزه جهان اسلام کار می‌کنند و طالب اطلاعات جدیدی هستند، باشد.

وی در ادامه به گسترده شدن این بخش اشاره کرد و افزود:امسال با نگاهی گسترده‌تر به این بخش پرداختیم و آثاری در رابطه با زندگی مسلمانان و مسائل و نگرانی هایشان را جمع آوری کرده و به نمایش می گذاریم تا پرده از واقعیت‌هایی برداریم که از نگاه مخاطبان جا مانده است، امسال فیلم‌هایی با موضوع مسلمانان از چین، کشمیر و همچنین مسائل و مشکلات موجود در یمن، سوریه داریم که به خوبی توانسته نگاه مخاطبان را به خود جلب کند.

میرکریمی در مورد بازتاب‌های خبری این فیلم‌ها اظهارداشت:این کار،انعکاس کار‌های فرهنگی تدریجی است و باید استمرار داشته باشد تا بتواند حوزه نفوذش را افزایش دهد و همین که تا به امروز توانستیم نگاه مخاطبان خارجی را به این بخش جلب کنیم یک گام رو به جلو برداشته ایم، سینمای ایران به عنوان مهم‌ترین و قدرتمند‌ترین منطقه و آسیا وظیفه دارد که از سینمای منطقه حمایت کند تا این تبادلات باعث پیشرفت و ارتقاء سینمای هر دو طرف شود.

دبیر جشنواره در ادامه افزود: حوزه فرهنگی به راحتی می‌تواند از مرز‌های سخت سیاسی عبور کند، ما در منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که کشور‌هایی با تمدن بالایی که هم آیین ما هستند حضور دارند و نمی‌توانیم منتظر باشیم که در‌های ارتباط توسط سیاست مدارانمان باز شود به همین دلیل با ایجاد این بخش، پنجره‌ای برای بازتاب اخبار‌های روز دنیا شدیم.

وی در مورد یکی از آثار درخشان در این بخش عنوان کرد: «حقیت گمشده در دریا» از آن دست فیلم‌هایی بود که توانست نگاه مخاطبان را به خود جلب کند، این فیلم از فلسطین بود که کارگردان در دل ماجرا حضور داشت و با دوربین گوشی خود این تصاویر را ضبط و به یک مستند تبدیل کرده بود که من واقعا از دیدن آن حیرت کردم. این فیلم درمورد کشتی «ناوگان آزادی» حامل کمک‌های بشر دوستانه مردم  به سمت غزه که توسط رژیم صهیونیست مورد حمله واقع شد،بود.

میرکریمی گفت:خوشحالم که این جشنواره توانسته تا به امروز نگاه فیلمسازان خارجی را به خود جلب کند و واقعیت‌های بسیاری را از این دریچه به مردم جهان بازگو کند.

محسنی:دوست داشتیم بازتاب دهنده تنش‌های موجود در منطقه باشیم

کامیار محسنی در ادامه گفت: با اجرایی شدن این بخش دوست داشتیم به نوعی بازتاب دهنده تنش‌های موجود در منطقه باشیم و ادامه این مسیر باعث شد تا امروز با نگاهی گسترده‌تر شاخه‌های زیتون شکسته را به شاخه‌های زیتون تبدیل کنیم در این دوره هم به موضوع دنیای اسلام و زندگی مسلمانان در کل دنیا پرداختیم و تمام آثاری که به جشنواره راه یافته مسائل و مشکلاتی را بیان می‌کنند که از نگاه مردم دور مانده و فیلمسازان با تحقیق و پژوهش‌های بسیاری توانستند آن را به تصویر بکشند مخصوصا مسائل منطقه که به خودی خود با دشواری‌های بسیاری همراه است.

وی افزود:یکی از موضوعات اساسی که در این جشنواره با آن روبه رو می‌شویم موضوع خرید و و فروش آثار است که برنامه ریزان جشنواره‌ها و خریداران فیلم‌ها به راحتی نمی‌توانند عنوان مناسبی را برای مجموعه‌هایی که انتخاب می‌کنند، برگزینند که این‌ها نشان از فشار‌هایی است که دیگر کشور‌ها در مقابل ترویج این بخش از خود نشان می‌دهند.

محسنی ادامه داد: ارتباط با سینمای سوریه بعد از تعطیلی جشنواره بین المللی فیلم دمشق چنان قطع شده که به نظر می‌رسد اتفاقی که در جشنواره جهانی فیلم فجر برای سینمای سوریه می‌افتد همچون پنجره‌ای است که به روی جهان باز شده تا کارگردانان سوری بعد از اکران فیلم هایشان بتوانند آثارشان را توسط شبکه‌های تلویزیونی و اینترنتی به فروش برسانند و جهانیان را از واقعیت‌های روز دنیا باخبر کنند.

محسنی خاطرنشان کرد:در این جشنواره تمام تلاشمان را به کار گرفتیم تا تصاویری راستین را از تمام دنیا را به نمایش بگذاریم  و«مدیترانه» نگاه خبرنگار ایتالیایی را به خود جلب کرد.

هادی حاجتمند کارگردان فیلم سینمایی «مدیترانه» هم در خصوص نمایش فیلمش در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: «مدیترانه» به صورت پیشگام و پیشتاز به مساله لشکر فاتح «فاطمیون» (مدافعین حرم افغانستان) پرداخته است. این فیلم به دور از هرگونه شعار زدگی و اغراق، روایت رزمندگان مدافع حرم را انسان‌هایی شبیه تمام مردمان نشان می‌دهد. آن‌ها غذا می‌خورند، می‌خوابند، شادی می‌کنند، می‌خندند، ترانه می‌خوانند و تنها یک چیز مرز و وجه تمایز آن‌ها با سایرین است که آن هم «اعتقاد و انتخابشان» است، آن‌ها بر مبنای باور‌های عمیق و اصیل اعتقادیشان انتخاب کرده‌اند که هر کجا انسانی مظلوم باشد نباید مرز‌ها را به رسمیت شناخت و باید به یاری او رفت… در این مسیر شیعه و سنی و مسلمان و مسیحی نیز مشترک هستند.

وی در ادامه افزود:این فیلم به مرز‌های نبرد بزرگ جهانی حق و باطل و مبارزه‌ سرنوشت ساز صهیونیزم در مقابل جبهه‌ عدالتخواهی و صلح طلبی جهانی اشاره داشته و نکته جالب در «مدیترانه» آن است که به نوعی بحران آب را که تحلیلگران منشاء جنگ آینده جهانی می‌دانند به رخ کشیده است و من سعی کردم تصاویر را به گونه‌ای انتخاب کنم که قابل باور برای مخاطبان باشد و رسالت خود را بیان کند.

حاجتمندی در خصوص بازخورد یک منتقد ایتالیایی در جشنواره جهانی گفت:اکران مدیترانه تموم شده بود که دیدم خانم لوچانابورساتی روزنامه نگار و منتقد سینمایی مطرح ایتالیایی دنبال من می‌گردد تصورم این بود که خوب یک نظر کلی  درباره‌ فیلم، دارند، ولی معتقد بود جهانی که من در فیلم خلق کردم به شدت او را تحت تاثیر گذاشته و مسحور خودش کرده است که این برای من بسیار دلنشین بود که توانستم با اثرم مخاطب را تحت تاثیر بگذارم و همین برای من کافی است که بدانم مسیرم را درست رفتم.

وی بیان کرد:امیدوارم در ادامه مسیر هم آثاری را بسازم که بتواند واقعیت‌های روز دنیا را به گوش مردم برساند و آن‌ها را نسبت به دنیای اطرافشان آگاه کند.

مهدی خرم دل:قطره‌ای از واقعیت‌های یمن را به تصویر کشیدم

مهدی خرمدل کارگردان مستند «یمن نبردی بی فرجام» در خصوص ساخت فیلمش و اکران آن در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت:احساس کردم درباره یمن مستند جدی تولید نشده که حاوی یک تحلیل مشخص از صحنه نبرد باشد به همین دلیل سراغ ساخت یک مستند جنگی رفتم و تلاش کردم تماشاگر را به خط مقدم جنگ میان شیعیان یمن و ائتلاف عربستان ببرم. البته در نهایت مجبور شدیم برای درک بهتر نبرد یمن، نیم نگاهی به تاریخ نبرد‌های این کشور داشته باشیم و به همین دلیل یک سوم ابتدایی مستند، جنبه تاریخی دارد.

وی در مورد حضورش در یمن عنوان کرد: در ابتدا تلاش کردیم به هر نحوی در یمن حضور داشته باشیم و به ثبت تجربه اختصاصی بپردازیم، اما این اتفاق ناممکن بود و در نهایت به ناچار با تکیه بر تصاویری که دو طرف این جنگ منتشر کردند و متکی بر پژوهش‌های گسترده‌ای که انجام داده بودیم، روند تولید این مستند را پیش بردیم.

این کارگردان مستند درباره جزئیات فیلم و تحقیقات گسترده نسبت به موضوع جنگ یمن بیان کرد: با توجه به آنکه این مستند ۴۸ دقیقه است، یک فیلم با پلان های زیادی شکل گرفت که قریب به ۱۵۰ انفجار در آن به نمایش در آمده است.

وی افزود:ما سعی کردیم استراتژی و تاکتیک‌های نظامی هر طرف جنگ و علل استفاده از این استراتژی و حاصل آن را پیش روی بیننده قرار دهیم و تاکید من از همان ابتدا بر این موضوع بود که یک مستند جنگی با ریتم تند داشته باشیم و در نمایش‌های خصوصی که برای اهل فن داشتیم، با وجود آنکه چشم آن‌ها به چنین تصاویری عادت دارد، اما ثانیه به ثانیه زنجیره پرشتاب پلان‌ها را دنبال کردند و از کمپوزیسیون مستند راضی بودند، در این مستند من تنها توانستم قطره کوچکی از اتفاقاتی که در آن سرزمین در حال رخ دادن بود را به تصویر بکشم، چون آن قدر تصاویر وحشتناک و سرشار از بمباران‌های گسترده بود که مخاطب تاب دیدن آن را نداشت به همین خاطر من درصد بالایی از راش‌های کار را در فیلم به کار نبردم.

خرمدل درخصوص بازخورد مخاطبان در این جشنواره گفت:بازخورد‌های خوبی از مردم به خصوص فیلمسازان خارجی گرفتم و این حجم از رضایت برایم یک دنیا می‌ارزد که توانستم گامی هرچند کوچک در نشان دادن واقعیت‌های منطقه بردارم.

انتهای پیام/