پرهام پارسانژاد عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره واریس اظهار کرد: افرادی که در طول روز ساعت‌های زیادی را می‌ایستند اغلب به بیماری واریس دچار می‌شوند، در این عارضه رگ‌های قسمت داخلی ساق پا و عضلات پشتی آن به طور کامل برجسته و متورم می‌شوند و به رنگ بنفش تیره در‌می‌آیند، این رگ‌های برجسته و تیره‌رنگ اغلب ظاهری ناخوشایند برای افراد به ویژه زنان ایجاد می‌کنند.

بیشتر بخوانید: واریس؛ بیماری دردناک که به جان پاهایتان می‌افتد/ خانم‌ها گوش به زنگ باشید

او بیان کرد: واریس به علت کارایی نداشتن دریچه‌های لانه کبوتری که در سیاهرگ‌های ساق و گاهی ران وجود دارند، ایجاد می‌شود، مبتلایان به واریس اغلب از درد، خستگی و تورم در ساق پا شکایت می‌کنند.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی افزود: به علت درد، تورم و فشاری که داخل پا احساس می‌شود، برخی افراد نمی‌توانند فعالیت‌های ورزشی و کششی مناسب را انجام دهند البته راه‌هایی زیادی وجود دارد که به کمک آنها می‌توان درد و تورم ناشی از واریس را کاهش داد یا از بروز این عارضه پیشگیری کرد.

علل ایجاد واریس

پارسا‌نژاد تأکید کرد: واریس به علل متفاوتی ایجاد می‌شود که از جمله این علل می‌توان به ایستادن طولانی مدت و ابتلا به اضافه وزن و چاقی اشاره کرد؛ کفش مناسب می‌تواند به بهبود واریس کمک کند، بنابراین اگر کفش، تنگ یا تخت بوده یا پاشنه کفش نامناسب باشد فشار زیادی روی غشای کف پایی و عضلات ساق پا وارد می‌شود، بنابر این عضلات نمی‌توانند به خوبی کار خود را انجام دهند و در نتیجه فشار زیادی روی سیاهرگ‌های ساق پا وارد می‌کنند.

بیشتر بخوانید: آشنایی با راهکار‌های به روز درمان واریس

او درباره پاشنه مناسب برای کفش‌ها تصریح کرد: کفش‌هایی که پاشنه دو تا سه سانتی‌متری دارند، بسیار مناسب هستند، زیرا این کفش‌ها با افزایش فعالیت عضلات پشت ساق پا به برگشت خون در سیاهرگ‌های این ناحیه کمک می‌کنند، اشخاصی که مستعد ابتلا به واریس هستند بهتر است از کفش‌هایی استفاده کنند که به طور کامل به اندازه پا باشد، به طوری که پا درون این کفش‌ها حرکت نکنند، این کفش‌ها باید طوری باشند که قوس‌های طولی و عرضی کف پا را پُر و مچ پا را هم حمایت کنند.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی گفت: انجام ورزش‌های سنگین که در آنها ورزشکار مجبور می‌شود نفس خود را در سینه حبس کند، فشار زیادی به سیاهرگ‌ها وارد می‌کند، این موضوع می‌تواند بیماری واریس را بدتر کند، بنابر این ورزشکارانی که مستعد ابتلا به واریس هستند باید هنگام انجام فعالیت‌ها با نیروی زیاد عمل بازدم را انجام دهند و هوا را از ریه‌های خود خارج کنند؛ نوشیدن روزانه آب کافی، بالا نگه داشتن پا‌ها در انتهای روز و کاهش وزن از راه‌هایی هستند که موجب می‌شوند اشخاص مستعد ابتلا به واریس به این عارضه دچار نشوند.

پارسانژاد اظهار کرد: دوش آب سرد هم با جمع کردن عروق موجب می‌شود که جریان خون بهتری در اندام‌ها و بدن به وجود بیاید، بنابراین از بروز واریس پیشگیری می‌کند؛ مهمترین اقدام برای درمان واریس و پیشگیری از وقوع این عارضه، پوشیدن جوراب واریس است. بهتر است جوراب واریس بلند باشد تا بتواند گردش خون را به لنف‌های ران‌ها هدایت کند، میزان فشار جوراب‌های واریس با همدیگر متفاوت است، بنابراین بسته به شدت بیماری در افراد و شرایط آنها، این جوراب‌ها برای آنها استفاده می‌شود.

او بیان کرد: علاوه بر استفاده از جوراب‌های واریس فیزیوتراپیست هم می‌تواند کمک کند که گردش خون در اندام‌های تحتانی بهتر صورت گیرد و عضلات ساق پا و ران‌ها تقویت شوند؛ دستگاه‌هایی هم وجود دارند که این دستگاه‌ها با اعمال فشار متناوب، عروق قسمت داخلی ساق پا و عضلات پشتی آن را تحریک می‌کنند، بنابراین علاوه بر اینکه احساس خوشایند برای بیمار ایجاد می‌شود، تیرگی رگ‌های واریس و برجستگی این عروق  هم کاهش پیدا می‌کند.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی افزود: ایستادن طولانی مدت بیماری واریس را تشدید می‌کند، ولی پیاده‌روی در بهبود واریس بسیار مؤثر است؛ ورزش هایی مانند شنا، یوگا، تای‌چی و تمرین‌های کششی که فیزیوتراپیست به بیمار آموزش می‌دهد به کاهش علایم این عارضه کمک می‌کند.

پارسانژاد تأکید کرد: پدال زدن روی دوچرخه ثابت یا دوچرخه‌سواری هم کمک می‌کنند که آمادگی عروق و عضله‌ها بیشتر شود، در صورت در دسترس نبودن دوچرخه فرد می‌تواند به پشت، روی زمین بخوابد و در حالی که کمرش به زمین چسبیده است، با پا‌های خود پدال بزند.

تمرین‌های ورزشی برای رفع واریس

او تصریح کرد: در تمرین نخست فرد باید به پشت بخوابد و یک پایش را صاف بالا بیاورد، طوری که پا عمود بر زمین شود، به مدت ۱۰ ثانیه پا را در این وضعیت نگه دارد و پس از آن پا را به پایین بیاورد و این تمرین را برای پای دیگر انجام دهد، این تمرین کمک می‌کند که خون تجمع یافته در درون اندام‌های تحتانی به سمت قلب تخلیه شود.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی گفت: در تمرین دوم فرد باید روی زمین بخوابد و در حالی که قسمت نشمینگاه به دیوار چسبیده است، پاهایش را به صورت ۹۰ درجه روی دیوار قرار دهد و حدود ۲ تا سه دقیقه مکث کند، این تمرین به برگشت خون وریدی بسیار کمک می‌کند.

پارسا‌نژاد اظهار کرد: استفاده از باند‌های کشی به کاهش علایم واریس بسیار کمک می‌کند، برای این منظور باند‌های کشی را دور مچ پا‌ها می‌بندیم و از فرد درخواست می‌کنیم به پهلو بخوابد و یک پایش را صاف بالا بیاورد، این ورزش‌ها با انقباض عضلات ناحیه نشیمنگاه و ران نقشی مؤثر در بازگشت خون وریدی دارد.

او یادآوری کرد: در تمرین چهارم فرد باید بایستد، سپس ۳۰ مرتبه روی پنجه پا بالا بیاید و روی پاشنه پا برگردد، این تمرین به فعالیت عضلات ساق پا و بهبود گردش خون در پا‌ها کمک می‌کند.

انتهای پیام/

درمان واریس با ورزش