به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه رأی الیوم در یادداشتی درباره انتخابات آمریکا نوشت: این بار تبلیغات انتخاباتی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان خیلی زود آغاز شد حتی قبل از اینکه به صورت رسمی نامزد‌های دو حزب برای ورود به انتخابات ۲۰۲۰ اعلام شوند و دموکرات‌ها، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، را به سوء استفاده از جایگاه خود برای بدنام کردن رقیب احتمالی‌اش یعنی جو بایدن متهم کردند. دموکرات‌ها در حال حاضر تلاش می‌کنند با استناد به مکالمات تلفنی که بین ترامپ و رئیس جمهور اوکراین صورت گرفته است، او را برکنار کنند و در مقابل ترامپ و طرفدارانش نیز قصد دارند ایمیل خصوصی هیلاری کلینتون را منتشر کنند یا شاید این کار را آغاز کرده‌اند.

این کارزار کاملا یک کارزار انتخاباتی به منظور تأثیر گذاشتن بر محبوبیت ترامپ است نه برای کنار گذاشتن او زیرا دموکرات‌ها به خوبی می‌دانند که کنار گذاشتن ترامپ مطرح نیست و آن‌ها در این کار موفق نخواهند شد؛ زیرا به تأیید دو سوم سنا نیاز دارند که این تعداد در اختیار آن‌ها نیست؛ چرا که اکثریت سنا جمهوری‌خواه هستند.

در ادامه این مطلب با اشاره به انتشار محتوای تماس تلفنی ترامپ و همتای اوکراینی او آمده است: فاش کردن پیام‌های محرمانه رؤسای جمهور اقدامی غیراخلاقی و غیرقانونی است و نقش مؤثری در بی‌اعتمادی رؤسای جمهور کشور‌ها به مکالمات محرمانه آن‌ها با طرف آمریکایی دارد و این مسئله اختلاف و تردید در میان کشور‌های جهان و مشخصا کشور‌هایی به وجود می‌آورد که به گونه‌ای با آمریکا مرتبطند خواه این ارتباط در قالب ائتلاف است خواه در قالب مناطق تحت نفوذ و دشمنی.

رای الیوم افزود: بسیاری از این کشور‌ها به این مسئله چشم دوخته‌اند که چه کسی در سیرک انتخاباتی آمریکا پیروز می‌شود و طبیعتا در رأس این کشورها، کشور‌های منطقه عربی و همسایگان آن قرار دارند و منظورمان از همسایگان، ایران است هرچند که این کشور با مهارت و عملگرایی همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نمی‌گذارد؛ درست برعکس کشور‌های عربی که همه تخم‌مرغ‌هایشان را در یک سبد می‌گذارند.

بیشتر بخوانید: جمهوری‌خواه و دموکرات فرقی ندارد دشمن، دشمن است

جو بایدن تفاوتی با ترامپ ندارد بلکه از نظر حمایت از امنیت رژیم صهیونیستی، هرچند به شیوه‌ای نرم از ترامپ ”غول‌تر“ است و در فراهم کردن شرایط بی‌طرفانه‌تر برای ایجاد واقعیتی جدید تأثیرگذارتر است. جو بایدن صهیونیست است و حتی از رؤسای جمهور سابق آمریکا هم صهیونیست‌تر است و در این مسئله تردیدی نیست. چند سال قبل و وقتی او معاون باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا، بود در سفر به تل‌آویو اعلام کرد «آمریکا به حمایت از اسرائیل پایبند است و منافع راهبردی آمریکا می‌طلبد که این حمایت از اسرائیل را به عمل آورد؛ زیرا منافع دو طرف، مشترک و راهبردی است و وجود اسرائیل برای منافع راهبردی آمریکا اهمیت دارد و اگر اسرائیل هم امروز وجود نداشت برای تأسیس آن در زمان حاضر تلاش می‌کردیم» که این صحبت‌های بایدن در همه رسانه‌های جهان بازتاب داشت. او در جای دیگری گفت: «اگر یهودی بودم، صهیونیست می‌شدم».

حکام عرب اگر می‌خواهند از ملت‌ها و کشور‌های خود حمایت کنند نباید سیاست‌های خود را بر پایه حمایت‌های غول آمریکایی قرار دهند که از چپاول غارتگری سیر نمی‌شود بلکه آن‌ها (حکام عرب) باید برای توسعه خودکفایی به ملت‌های خود تکیه کنند. در اینجا مشخصا به عربستان اشاره می‌کنیم زیرا این کشور اگر بخواهد همه سرمایه‌های انسانی و غیرانسانی را برای حرکت در این مسیر دارد، اما باید گفت آن‌ها با سیاست‌هایی که نشان‌دهنده دوست داشتن رژیم صهیونیستی حتی عادی سازی (روابط) با این رژیم است قصد ندارند در این مسیر حرکت کنند که این مسئله بسیار تأسف‌آور و مشکوک است و نباید جایی در سیاست‌های کشور‌های عربی داشته باشد. در اینجا منظور ما نظام‌های حکومتی است نه مردم و همین مسئله باعث شد محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، عربستان را خطاب قرار دهد و بگوید امنیت خریدنی نیست و آمریکا، صرفنظر از اینکه چه کسی بر آن حکومت می‌کند، شرکتی اقتصادی و مالی است و آمریکایی‌ها می‌خواهند بر جهان و مشخصا کشور‌هایی سیطره یابند که به اندازه کافی در برابر آن مقاومت نشان نمی‌دهند.

از سوی دیگر، کشور‌ها و ملت‌هایی هستند که در برابر سلطه‌طلبی آمریکا مقاومت کردند و قربانی‌های زیادی دادند، اما آمریکایی‌ها در نهایت احساس کردند در رسیدن به اهدافشان کاملا ناتوان هستند. روابطی از نوع متفاوت با این کشور‌ها برقرار کردند و مثال‌ها در این خصوص زیاد است.

در انتهای این مطلب آمده است: در حال حاضر جهان تغییر کرده است یا در مرحله تغییر کامل به سمت جهان چند قطبی است و اقداماتی آرام برای کاهش نفوذ دلار صورت می‌گیرد و این فرصت خوبی است برای کشور‌هایی که می‌خواهند به دور از سلطه دایناسور آمریکا به پیشرفت و توسعه توانایی‌های خود ادامه بدهند. به همین سبب باید گفت بنای سیاست آینده بر این مبنا که چه کسی در کاخ سفید می‌نشیند حماقت است و اقدام مفید‌تر این است که به ملت‌ها و توانایی‌های کشور‌ها کاملا تکیه شود و در اینجا باید بگوییم که روس‌ها و چینی‌ها و مشخصا آن‌ها (چینی‌ها) از نظر اقتصادی کاملا با آمریکایی‌ها تفاوت دارند، آن‌ها در کیفیت و پایه‌های اقتصاد دخالت نمی‌کنند درست برخلاف آمریکایی‌ها می‌خواهند دخالت کنند و عملا دخالت هم می‌کنند و در این میان از صندوق پول بین‌المللی و بانک جهانی برای ترسیم سیاست‌های اقتصادی سوء استفاده می‌کنند.

انتهای پیام/