وی با اشاره به اینکه مضمون نمایش درباره منافقین و زنان گروه تروریستی فرقان است درباره انتخاب این ایده توضیح داد: دانستن تاریخِ معاصر ایران قطعا می‌تواند به جوانان کشور روشنگری بیشتری بدهد تا در برابر فتنه‌ها با بصیرت بیشتری عمل کنند و دچار خطا و اشتباه نشوند. امروز همچنان این گروهگ ملعون با حمایت کشورهای تروریست تلاش در ایجاد فتنه و تفرقه بین ملت ایران را دارند پس قطعا دانستن پیشینه آنها می‌تواند از تکرار اتفاقات تلخ گذشته و قربانی شدن زنان، کودکان و خانواده‌ها جلوگیری کند.

شعبانی ادامه داد: این اثر نمایشی در حوزه اجتماعی و با رویکردی دینی - سیاسی، جایگاه زن را در اجتماع و تاریخ مورد بررسی قرار می‌دهد. در واقع این اثر سرگذشت زنانی است که با دغدغه‌هایی متفاوت در تقابل میان منطق و احساس باید تصمیم بگیرند و انتخاب کنند؛ زنانی از سه طبقه مختلف که زنانی انقلابی، مادران شهید و زنان عاشورایی هستند و هر کدام از این کاراکترها در بُعد روانشناختی خود دری را به روی تماشاگر می‌گشایند و بیانگر ارزش‌هایی هستند که این شخصیت‌ها در عالم خُلود روایتگر آن هستند. کلمه خُلود به معنای جاودانگی و ابدیت و در قران کریم به معنای برزخ است.

وی درباره ویژگی‌های اجرایی اثر عنوان کرد: ما در ساختار روایی این اجرا شاهد فضایی سورئال هستیم؛ فضایی که همانگونه که از نام نمایش پیداست ماورائی و ملکوتی است. این نمایش را باید یک اثر زنانه دانست زیرا رویارویی و مواجهه کاراکترها و کشمکش‌های درونی و بیرونی آن‌ها حکایت از تلاش این زنان برای تاثیرگذاری بر جامعه دارد و هدف آن‌ها صرف‌نظر از درستی یا نادرستی انتخاب هایشان می‌تواند قابل تامل و تعمق باشد. این درام واقع‌گرا در شخصیت پردازی پرسوناژها سعی بر آن دارد تا مخاطب خود را از زاویه‌های دید مختلف به موضوعات اجتماعی و سیاسی حساس کند و به نوعی از تماشاگر می‌خواهد که جایگاه این زنان و نوع نظام ارزشی آنها را مورد تحلیل قرار دهند.

این کارگردان درباره داستان نمایش یادآور شد: در ابتدای نمایش ما شاهد فضای سیاسی و نظامی دهه شصت هستیم و زنی را می‌بینیم که به دنبال آزادی، قدرت و جسارت در زندگی به سازمان مجاهدین خلق می‌پیوندد تا زندگی جدید و متفاوتی را  تجربه کند و در این راستا با ایدئولوژی و اهداف مارکسیستی و متریالیستی  این حزب آشنا شده و پس از آن کودک و همسر خود را رها می‌کند تا به طور کامل در خدمت این سازمان قرار گیرد. نشان دادن هویت و فردیت این زنان در راستای نقش آنها در فرقه و احزاب مختلف می‌تواند اشاره‌ای باشد به جایگاه زن در شکل‌گیری مسائل سیاسی و اجتماعی و در قسمت پایانی مادر وهب نصرانی و یکی از مادران شهدای جنگ تحمیلی را در عالم برزخ می‌بینیم که در یک خیمه مأمن گزیده‌اند و باز هم راوی سرگذشت خود هستند. تلفیق این جایگاه‌ها و نگاه متفاوت به هر یک از این کاراکترها در یک ساختار دراماتیک با شیوه‌های فرمیک و طراحی‌های بدیع از دیگر ویژگی‌های این نمایش است. همچنین ریتم و انتخاب صحیح نور و موسیقی در این نمایش حقایق را برای تماشاگر باور پذیرتر می‌کند.

وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: مسئله ای که باید به آن اشاره کرد این است که نمایش «خُلود» شاید در نگاه اول یک اثر مذهبی - دینی به حساب بیاید اما با نگاهی عمیق‌تر باید دانست که مسئله مهم و مورد نظر من در این نمایش بُعدی جامعه شناختی دارد. در واقع مسئله مهم در این نمایش «انتخاب» است اینکه ما انسان‌ها هر کدام در موقعیت خود انتخاب‌هایمان را چگونه بر اساس ارزش‌های مان می‌سازیم، پس «دقت در انتخاب» شاید مهمترین پیام این نمایش باشد و کلمه خُلود که به معنای بقا و جاودانگی است می‌تواند کلید انتخاب‌های بشریت در زندگی باشد.

نمایش «خلود» نوشته و کارگردانی مریم شعبانی و تهیه‌کنندگی حمیدرضا ممتازان با همکاری مجموعه فرهنگی یادمان شهدای هفتم تیر و سازمان بسیج هنرمندان کشور از ۲۵ شهریور تا ۱۴ مهرماه ۹۸ هر روز ساعت ۱۶ در مجموعه یادمان شهدای هفتم تیر (سرچشمه) روی صحنه می‌رود.

سیده ریحانه ذاکر، محدثه رمضانی، سارا قادری، فاطمه زارع بازیگران این اثر نمایشی هستند.

منبع: مهر

انتهای پیام/