به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، همه ما در زندگی اطراف خود با مکانهایی آشنا میشویم که گاهی درک آن و رفتن به آن مکانها دشوار است، اما دستیابی به برخی اطلاعات برای آگاهی بیشتر کمککننده است.
ستارههای نوترونی بازمانده ستارگان پرجرمی هستند که سوختشان تمام شده است. زمانی که اواخر عمر یک ستاره پرجرم فرامیرسد نیروی جاذبه آن به قدری زیاد میشود که الکترونها و پروتونهای آن گداخت میکنند. با گداخت الکترونها و پروتونها، سطح این ستاره را لایهای از نوترونها میپوشاند. رمبش یا فروریختن این ستاره موجب افزایش شدید سرعت گردش آن میشود. به طوری که این نوع ستاره در هر ثانیه، بارها به دور محور خود میگردد، در حالی که خورشید هر ۲۷ روز یک بار دور محور خود میچرخد. سریعترین ستاره نوترونی با سرعتی برابر ۷۱۶ بار در ثانیه گردش میکند.
تمام آنچه که ما از کیهان میتوانیم ببینیم و محاسبه کنیم، کمتر از ۵ درصد از آن چیزی است که واقعاً وجود دارد. حدود ۹۵ درصد بقیه جهان برای ما ناشناخته و همچون یک راز است که ما نمیدانیم چطور آن را آشکار کنیم. وقتی ستارهشناسان در حال بررسی ستارگان نزدیک مرکز کهکشان راه شیری بودند، دریافتند آن دسته از ستارگان که در لبههای بیرونی قرار دارند با سرعت بیشتری حرکت میکنند، اما از کهکشان خارج نمیشوند. آنچه که میبینیم نمیتواند با تولید یک میدان گرانشی قوی همه چیز را نگه دارد، بنابراین چیز دیگری وجود دارد.
این ماده «ماده تاریک» است که حدود ۲۷ درصد جهان را تشکیل میدهد. این ماده در کهکشانها و خوشههای کهکشانی با ایجاد گرانش مانع از واپاشی آنها میشود و آنچه که باقی میماند «انرژی تاریک» است. وجود ماده تاریک و انرژی تاریک را از تاثیرشان روی ماده میتوان تشخیص داد. طبق نظریه بیگبنگ، جهان بر اثر یک انفجار اولیه به وجود آمده و در حال انبساط است. سرعت این انبساط به جای کاهش یا تثبیت، در حال افزایش است که انرژی تاریک باعث افزایش سرعت انبساط عالم میشود.
دانشمندان میگویند دنیای ما با انفجار بزرگ آغاز شده و انرژی عظیمی در سرتاسر جهان پخش شده است. این انرژی میزان خاصی دارد و براساس قانون آنتروپی، بالاخره یک روز به انتها میرسد، هیچ راهی هم برای متوقف کردن آن وجود ندارد؛ بنابراین آماده یک گرمایش عظیم باشید و بدانید که روزی دنیا از شدت گرما از هم فرومیپاشد.
انتهای پیام/