حسین اسرافیلی شاعر، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص فقدان اندیشه در شعر پس از نیما یوشیج گفت: از مشروطه به این طرف  مسائل سیاسی و اتفاقات  تاریخی و وقایعی که در جامعه پیش آمد، بیش از حد به شعر وارد شد. شاعران از بیان  نکته‌ها و ظرافت هایی که در شعر قدیم ما وجود داشت،  غفلت کردند.

او افزود: الان هم  آن مفاهیم که در شعر قدیم وجود داشت در شعر امروز وجود ندارد. پس از انقلاب اسلامی شعر خیلی سیاسی شد؛ به خصوص پس از پیدایش شعر نو به ساختارهای بیرونی شعر بیشتر توجه شد و شاعران از جنبه‌های عمیق علمی، فلسفی، عرفانی و اجتماعی دور افتادند. امروز این مسئله یکی از معضلات شعر شده است. شاعران ما زیاد شدند و هر روز شاهد هستیم مجموعه شعرهای جدیدی منتشر می شود اما عمق این گستردگی  ها اندک است.

این شاعر با اشاره به اینکه اگر هم سبک های معروفی  از جمله خراسانی و هندی، در شعر امروز دیده شود عمق این سبک ها زیاد نیست، اظهار داشت: در قدیم عمق  سبک های شعری بالا بود. اگر در دریای  شعر قدیم غواصی می کردی، می توانستی مرواریدهای سنگینی را شکار کنی. امروز شعر در سطح گسترده اما در عمق پایین است. ذائقه مخاطب با شعر و احساسات گره خورده است اما این شاعرانمان هستند که از مفاهیم گران سنگ شعر قدیم بهره نمی برند.

اسرافیلی ادامه داد: برخی حتی شعرهایشان را با غلط های املایی و نگارشی می نویسند و به نام شعر نو منتشر می کنند. مشکل به نهادهای فرهنگی هم برمی گردد که به این نوع شعرها بها داده اند. در انجمن هایی که امثال خودشان در انجمن حضور دارند، این شعرها خوانده می شود؛ شعرهایی که ارزش ادبی ندارند وگرنه مستمع سخن سنج است. اگر اینگونه نبود، در کنار قرآن حافظ را نداشت و در کارهایش با حافظ مشورت نمی کرد.

او تصریح کرد: شاعران ما باید از ادب گذشته مان استفاده کنند. برای اینکه شعرشان اثرگذار شود باید مهندسی کلمات را در شعر بفهمند و بدانند چگونه از کلمات  استفاده کنند. دیوان شاعران گذشته را مطالعه کنند و در نگارش غلط ننویسند. برخی همان دیالوگی که  در قهوه خانه‌ها صحبت می شود را در شعرشان استفاده می کنند؛ درحالی که کلام شعر باید توانمند باشد و بتواند در مخاطب آن حس و حادثه عظیم را ایجاد کند.

انتهای پیام/