به گزارش حوزه دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به گزارش روابط عمومی نصر کشور؛ محمد باقر اثنی عشری در این یادداشت آورده است: کرونا آمد. هیچ کس نمی‌داند کی و از کجا آمد. شاید روزی بفهمیم، اما هیچ وقت نخواهیم فهمید چرا آمد. بی رحم بود و فقیر و غنی نمی‌شناخت. هر کس که او را کوچک خواند و حقیر، کینه توزانه سخت مجازات کرد. تمام دنیا را کشور به کشور و قاره به قاره بیمار کرد و نشان داد مرز‌ها جغرافیای طنزی بیش نیستند.

هم مساجد بسته شدند و هم کلیسا‌ها و هم معابد سایر ادیان. هم جشن میلاد نیمه شعبان ما و هم عید پاک آن‌ها در سکوت خانه‌ها برگزار شد. مردم جهان را به حصر خانگی فرستاد. عادات و رسوم هزار ساله‌مان را به سخره گرفت. دست دادن دیگر ابراز ارادت نبود و دیدار خانواده و دوستان که تا دیروز نشان محبت بود شد بی‌حرمتی به مردم و قانون شکنی. نخواستیم ناقل مرگ شویم، پس سفر نرفتیم و در خانه ماندیم، اما او رفت و تا سراسر نقشه جهان را سرخ نکرد از پا ننشست.

شهر‌ها ساکت شدند. هم فوتبالیست‌های ثروتمند خانه نشین شدند و هم کارگران روز مزد. قلب اقتصاد سرمایه داری را نشانه رفت. نیویورک از تپش افتاد. هم بورس بازان وال استریت و هم بازیگران برادوی را #قرنطینه کرد. تئوری‌ها و احکام اقتصاد سرمایه داری هم، چون رقیب سوسیالیست شان رنگ باختند.

خانه دیگر تنها خوابگاه ساکنین نبود. هم شد محل زندگی و هم دفتر کارمان. آموختیم می‌توانیم غیرحضوری با خانواده و دوستان معاشرت کنیم، فیلم ببینیم، کتاب بخوانیم، به مدرسه و دانشگاه برویم، خرید کنیم، موزه گردی کنیم و اسیر شب زنده‌داری‌های مجازی در شبکه‌های اجتماعی شدیم.

برای ما که سال پر ماجرایی را سپری کرده بودیم، کرونا تنها برگ دیگری بر کاتالوگی از حوادث سال ۹۸ نبود. این یکی آمده بود که بماند. بکشد و نابود کند. تنها دل خوشی مان این بود که این بار دیگر در دنیا تنها نیستیم. ما که به بحران عادت داریم به وحشت و هجوم غربی‌ها به فروشگاه‌ها از ترس کمبود‌ها خندیدیم.

حدود شصت میلیون سال پیش، اصابت شهاب سنگی عظیم تقریبا ۷۵ درصد از گونه‌های زنده روی زمین را نابود کرد. دایناسور‌ها که قوی‌ترین و بزرگ‌ترین موجودات روی زمین بودند نابود شدند. گونه‌هایی که ماندند ساکنین جدید این کره تنها شدند با شکل‌های جدیدی از حیات، پیشرفته‌تر، مقاوم‌تر و سازش پذیرتر. شهاب سنگ #دایناسور‌ها را نابود نکرد، ناتوانی آن‌ها در تطابق با شرایط زیستی از چرخه حیات ناپدیدشان کرد.

دیر یا زود کرونا هم می‌رود. داستان از فردایش شروع می‌شود.

انتهای پیام/