به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، امامزاده دال ذال یکی از آثار مهم تاریخی مرکزی شهر تبریز که جنبهی مذهبی- اسلامی دارد مسجد دال و ذال و زیارتگاه دو تن از بزرگان دین است که در همین منطقه اعدام و شهید شدند.
تاریخ ساخت بنای نخست بقعه مشخص نیست، ولی در دورههای گوناگون تعمیر و بازسازی شده است. در پاورقی کتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، تعمیر بقعه و مسجد را در سال ۱۱۹۳ق بدست حاج اسدالله نامی خبر داده؛ اسرار علیشاه از تعمیر فرد عالی همتی سخن گفته است. بر اساس کتیبهای که به دیوار ضلع غربی نصب شده، بقعه در سال ۱۳۸۰ش با تلاش حاج جعفر دهقان افروز تجدید بنا شده است.
امامزاده دال ذال در تاریخ ۵ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۹۸۴ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
معماری امامزاده دال ذال:
در نمای اصلی بقعه و مسجد دال و ذال سه در ورودی و چهار پنجرهی آهنی سبز رنگ موجود است که درب میانی و درب و پنجرهای که در ضلع شرقی قرار دارد مربوط به مسجد است و بر بالای هر کدام از دربها کتیبهای نصب شده است که کتیبهی درب میانی از جنس مرمر ومتن آن آیهی ۱۸ از سورهی مبارکهی توبه و کتیبهی درب ضلع شرقی از جنس کاشی آبی و فیروزهای است و عبارت" مسجد دال ذال" بر روی آن حک شده است و درب ضلع غربی و سه پنجرهی آن متعلق به بقعهی امامزاده دال ذال است.
ابعاد بقعه دوازده متر طول با شش متر عرض است که دارای پلان مستطیل شکل است نمای بیرونی دارای اندازهای به ارتفاع یک مترو نیم از جنس مرمر است و قسمتهای بالای آن با آجرهای سه سانتی نما کاری شده است.
دو منارهی فلزی در این نما موجود است و بالای در ورودی بقعه کتیبهای از کاشی آبی و فیرزهای نصب شده و عبارت زیر روی آن حک شده است:
آستان مقدس نوادگان امیرالمومنین (ع)، فرزندان جناب محمد حنفیه حضرت حذیفه و ابراهیم.
آدرس امامزاده دال ذال:
استان آذربایجان شرقی ـ شهرستان تبریز ـ بخش مرکزی ـ شهر تبریز ـ محله مهادمین ـ کوچه میار میار بین خیابان فردوسی و خیابان شریعتی شمالی کنونی
منبع: بیتوته
انتهای پیام/