به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آفتاب صبحگاهی، بامهای مدینه را روشن میکند، اما امروز که نیمه ماه ذیحجه است، گویا با تابش زرین خود، پیغام شادی بخشی هم برای انسانها آورده است. نزدیک شهر پیامبر (ص)، جایی هست که به آن، «صریّا» گفته میشود. زیر سقف یکی از آن خانهها، اتفاق فرخندهای در حال وقوع است، زیرا طفلی دارد به دنیا میآید که بعدها جهان، او را به داشتن خصال والای انسانی، ستایش میکند.
پس از شهادت امام جواد (ع)، حضرت هادی (ع) هشت سال بیشتر ندارد و مسئولیت سنگینی به دوش او قرار میگیرد خانه آن حضرت محل پاسخگویی به مجهولات و گرفتاری مردم است. این در، بنا به سنت خاندان پیامبر (ص) هیچوقت بسته نمیماند؛ و او که نمونهای از رشد علمی و معنوی شده باید نقش الگوی انسانی را به خوبی ایفا کند.
در زمانه آن هدایتگر نور، دربار خلافت در حلقه خویشاوندان و مدیحه گویان عباسی، شب نشینیها، عیش و نوشها و ریخت و پاشها دارد. در یک کلمه، میتوان گفت خلافت اسلامی! غرق در فساد و گناه است. تاریخ اسلام، آن تباهیها و حیف و میلها را در صفحات خود آورده است.
برخوردهای منطقی حضرت با جریانها و انحرافات آن زمان به همراه شیوه اخلاقی مهرآمیز آن حضرت سبب میشود که محفل تعلیم و تربیت او رونق بالایی پیدا کند؛ از طرفی هم بنی عباس برای مشروعیت دادن به حکومت، به مسائل علمی و فرهنگی تمایل نشان میدهد. در این زمان بسیاری از کتب سایر ملل به عربی ترجمه میشود و همین امر موجب میشود تا اذهان مردم آماده پذیرش افکار جدیدی شود و اوضاع علمی جامعه متحول شود. تکاپوی علمی امام (ع) میتواند آن نظرات را در مسیر خوبی مدیریت کند تا مشترکات فکری از دست نروند. درسهای آن هدایتگر را تعلیم دیدگان عرب و غیر عرب مینویسند که حتی گفته شده که آن انسان فرزانه به زبان ایرانیان هم تسلط داشته؛ شیخ طوسی تعداد شاگردان امام هادی (ع) را ۱۸۵ نفر قلمداد کرده که مهمترین آنها عبارند از فضل بن شاذان نیشابوری، حسن بن سعید اهوازی، ایّوب بن نوح دراج، ابو علی حسن بن راشد، حسن بن علی ناصرکبیر، عبدالعظیم الحسنی، عثمان بن سعید، احمد بن اسحاق بن عبدالله اشعری قمی، ابراهیم بن مهزیار، ریّان بن صلت، یعقوب بن اسحاق وعلی بن مهزیار اهواز.
اهمیت و فضیلت بی نظیر زیارت معصومان: بر کسی پوشیده نیست. اگر زمانی توانایی زیارت حضوری را نداریم، به زیارت از راه دور سفارش شدهایم، تا از همان ثواب برخوردار گردیم. یکی از بهترین این زیارت ها، زیارت غدیریه حضرت امام هادی (ع) است. زمانی که معتصم ملعون، حضرت امام هادی (ع) را به تبعید میبرد؛ حضرت امام هادی (ع) در عید غدیر به نجف اشرف رسیدند و با این زیارت، جدّ بزرگوارشان حضرت امیرالمؤمنین (ع) را زیارت فرمودند.
در میان اعمال روز غدیر، نماز عید غدیر و زیارت غدیریه سفارش خاصّی دارد؛ البته این دو عمل، اختصاصی به این روز ندارند و در روایت آمده که در روزهای دیگر هم انجام میگیرد. ائمه و تمام علمای بر این زیارت تاکید داشتهاند.
شیخ عبّاس قمی در مفاتیح الجنان در مورد این زیارت نوشته اند: روایت شده به خواندن آن زیارت، در هر وقت و هر کجا که شخص باشد… ما در کتاب هدیه الزائرین به سند این زیارت اشاره کردیم و این که زیارت را هر روز از نزدیک و دور میشود خواند و این فایده جلیلهای است که البته راغبان در عبادت و شآئقان زیارت حضرت شاه ولایت آن را غنیمت خواهند شمرد.
از ابی القاسم حسین بن روح و عثمان بن سعید عَمری از ابی محمد حسن بن علی العسکری از پدرش امام هادی (ع) و این سلسله شریف، همه از اعیان علما و شیوخ طائفه و رؤسای مذهب اند و جناب ابوالقاسم حسین بن روح و عثمان بن سعید، هر دو از نواب امام عصر (عج) هستند و بعد از تأمل معلوم میشود که در تمام زیارات مأثوره، زیارتی به این وجه از صحت و اعتبار و قوت سند پیدا نمیشود.
بخشهایی از تاریخ در زیارت غدیریه امام هادی (ع)
این زیارت، حاوی مطالبی از تاریخ ولایت است؛ از جمله: حدیث غدیر، غصب فدک، جنگ بدر، احزاب، اُحد، نزولِ «لاسیف الّا ذوالفقار و لا فتی الّا علی»، جنگ حُنین، صفّین، جمل، نهروان، شهادت جناب عمّار، شهادت حضرت امیرالمؤمنین (ع)، بیزاری از دشمنان ولایت و قاتلان حضرت سیّدالشّهدا (ع) و در آخر زیارت، بیزاری از منکران ولایت و قاتلان حضرت سیّد الشّهدا (ع). زیارت غدیریّه امام هادی (علیه السلام) در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی در بخش زیارات، وارد شده است.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/