در این مطلب گزارشی میدانی از روند اهدای جسد را خواهید خواند و جزئیات اتفاقاتی که در این مسیر می‌افتد و احتمالا تا به حال، چیزی درباره‌اش نشنیده‌اید.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مرگ یک روز بالاخره سر می‌رسد؛ چه منتظرش باشیم، چه غافلگیر شویم. چه کار‌های ناتمام و حرف‌های ناگفته‏ روی دوش‌مان سنگینی کند و چه بارمان را سبک کرده باشیم. بعضی‌ها ترجیح می‌دهند انکارش کنند با این خیال که اگر ندیده بگیرندش، می‌توانند به تعویقش بیندازند یا از قطعیتش بکاهند.

بعضی‌ها دوست دارند تحت کنترل دربیاورندش. راجع به همه جزئیات روز‌های نبودن‌شان برنامه‌ریزی می‌کنند؛ کجا دفن شوند و مراسم ترحیم چطور برگزار شود و کی بیاید و کی نه! بعضی‌های دیگر هم ترجیح می‌دهند بعد از نبودن‌شان، باشند؛ مفید و موثر. خواسته دست‌نیافتنی و عجیبی است؟ 


بیشتربخوانید


در ادامه روایتی جذاب  از اهمیت اهدای جسد به دانشگاه‌های علوم‌پزشکی و آن‌چه در اتاق تشریح اتفاق می‌افتد را می خوانید.

همه چیز از این نامه شروع می‌شود

«این جانب ... در کمال صحت و سلامت جسمی و روانی درجهت اعتلای دانش بشری و خدمت به عرصه علم و فرهنگ این مرزوبوم و پرورش نسلی داناتر و تواناتر [..]جسم و کالبد خود را پس از مرگ که حق است [..]اهدا می‌نمایم». همه چیز از این نامه شروع می‌شود. بعضی‌هایی که با دست کوتاه شده از زندگی هم به دیگران نفع می‌رسانند، پای این نامه را امضا کرده‌اند. این چند خط، شروع وصیت نامه‌ای است که به موجب آن فرد کالبدش را اهدا می‌کند تا بعد از مرگ، به جای پوسیدن زیر خاک و خوراک مور و مار شدن ابزاری شود برای پیشرفت علم و نجات جان بیماران. چطوری؟ من دارم می‌روم دانشگاه علوم پزشکی تا جواب سوالم را بگیرم. شما هم می‌توانید، بیایید و برای دقایقی با من همراه شوید.

این‌جا سردخانه کوچکی است با چندتا یخچال

ساعت هشت صبح است، این‌جا اتاق تشریح دانشکده پزشکی است و من خیلی خوشبختم که کلاس‌‏ها به دلیل شرایط ویژه این روز‌ها برگزار نمی‌شود. شما هم واقعا شانس آوردید. من اگر روی این تخت‌ها با جسدی درحال تشریح مواجه می‌شدم، حتما با همه جزئیات برای شما هم تعریف می‌کردم. این، چیزی نیست که بتوانم درباره‌اش حرف نزنم و مراعات حال‌تان را بکنم. بالای هر تخت که در این جا میز تشریح نام دارد، چراغ و دوربین قرار دارد.

کاربرد چراغ که معلوم است، دوربین‌ها برای این نصب شده‌اند که وقتی تعداد دانشجو‌ها زیاد باشد؛ روند تشریح را ضبط کنند و روی مانیتور‌های دورتادور اتاق نمایش بدهند. چند هواکش قوی و بزرگ هم هست که بوی بد جسد را می‌گیرد تا استاد‌ها و دانشجو‌ها بتوانند کارشان را انجام بدهند. این بو البته آن بوی تعفن معروف که از اموات سراغ دارید، نیست. بوی ماده شیمیایی است. برویم به اتاق بغلی تا بفهمیم ماجرا چیست. این‌جا سردخانه کوچکی است با چندتا یخچال فلزی و حوضچه. جسد وقتی پایش به دانشگاه باز می‌شود، ابتدا در این اتاق ازش استقبال می‌کنند. همان‌طور که می‌دانید جسم ما بعد از مرگ تجزیه و متلاشی می‌شود، اما چون این‌جا قرار است استفاده شود، باید جلوی از بین رفتنش را بگیرند. برای این کار، شریان ران جسد را باز می‌کنند. عروق را خالی می‌کنند و مایع فیکس (ترکیبی از فرمالین، گلیسیرین، اسیدفنیک و چندماده دیگر) به آن تزریق می‌شود.

روایتی کمتر شنیده شده از روند اهدای جسد / در اتاق تشریح چه می‌گذرد؟

جسد پنج، شش ماه در این اتاق و در حوضچه فیکس مهمان است تا مایع کاملا در آن نفوذ کند. در این روش، آنزیم‌های تخریب کننده جسد ترشح نمی‌شوند و باکتری‌ها فرصت فعالیت پیدا نمی‌کنند، پس از بوی تعفن هم خبری نیست. بوی بدی که اتاق تشریح را نیازمند هواکش می‌کند، مال ماده فیکس است. اگر تعداد جسد‌ها زیاد باشد –که نیست- در یخچال‌ها توی نوبت می‌مانند. بعد از این‌جا به اتاق تشریح می‌روند تا کار تدریس را شروع کنند.

پشت سر موفقیت هر متخصصی آناتومی نهفته است

اگر فکر کرده اید استفاده از کلمه «تدریس» در پاراگراف قبلی استعاری یا غلوآمیز است، توضیحات دکتر «حسین حقیر» نظرتان را عوض می‌کند. دکتر حقیر، استادتمام و مدیر گروه آناتومی دانشکده پزشکی مشهد، توضیح می‌دهد که در اتاق تشریح چه خبر است و چرا کاری که جسم بی‌جان ما انجام می‌دهد، تدریسی فداکارانه است؛ «وقتی متوفی وارد اتاق تشریح می‌شود، ابتدا برایش فاتحه می‌خوانیم. بعد عضوی را که می‌خواهیم تشریح کنیم، از زیر کاور بیرون می‏‌آوریم. کاور، پارچه خیسی است که دور جسد بسته و روی آن پلاستیک کشیده می‌شود. ما ترجیح می‌دهیم جسد را مرطوب نگه داریم، چون تشریح جسد خشک کار سختی است. خب فرض کنید می‌خواهیم دست را تشریح کنیم.

ابتدا پوست را بر می‌داریم؛ لایه لایه اعصاب سطحی را بررسی می‌کنیم؛ بعد می‌رسیم به بافت زیرپوستی و عضلات و اعصاب. به این شیوه دانشجو‌ها تک تک اندام‌ها و عملکرد آن‌ها را یاد می‌گیرند. دانشجو وقتی می‌تواند بیماری را پیدا کند که بداند بدن نرمال و سالم چطوری است. تمام رشته‌های مرتبط با علوم پزشکی از دندان پزشکی و فیزیوتراپی و مامایی و پرستاری گرفته تا بینایی‌سنجی و شنوایی‌سنجی و علوم آزمایشگاهی و خلاصه همه شاخه‌های مرتبط، باید آناتومی بدانند. یکی از بخش‌های مهم آناتومی، تشریح است که در آن، جسد به فارغ‌التحصیلان آینده می‌آموزد چطور آسیب‌شناسی کنند و جان بیمار را نجات بدهند. پشت سر فلان متخصص مشهور که همه کارش را تحسین می‌کنند، آناتومی نهفته است. او اگر پایه آناتومی قوی نداشته باشد، نمی‌تواند از پس چالش‌های حرفه‌اش بربیاید. مثلا اگر یک عمل جراحی با برش‌های روتین قابل انجام نباشد، جرئت ایجاد برش‌های تازه را نخواهد داشت. جراحی قدیمی می‌گفت برای عمل کردن آپاندیس لازم نیست پزشک باشید. یک تکنیسین اتاق عمل هم وقتی چند بار ببیند شما چطور بدن را برش زدید و آپاندیس را بیرون آوردید، می‌تواند مثل شما و حتی بهتر از شما عمل کند.

فرق یک جراح خیلی خوب با جراح معمولی این است که جراح خوب می‌گوید من با این برش معمول چهار سانتی‌متر شکم بیمار را باز می‌کنم؛ اگر سمت دیگری از بدن بیمار را یک سانتی‌متر برش بزنم، می‌توانم همین عمل را بدون هیچ مشکلی انجام بدهم. کسی که می‌خواهد برش جراحی جدیدی ایجاد کند، باید کاملا بداند زیر چاقو چه چیزی قرار گرفته است که شریان یا عصبی را قطع نکند.»

چه کسانی با چه ویژگی‌هایی جسد اهدا می‌کنند؟

خب تور علمی‌مان بین تخت‌های تشریح تمام شد. برای ادامه گزارش به اتاق آقای دکتر برویم. برای شما سوال نشده که به رغم اهمیت و عظمت این کار، چرا دانشگاه‌های ما مشکل کمبود جسد دارند؟ من به نیابت از شما می‌پرسم و جواب می‌گیرم: «از لحاظ قانونی و شرعی، هیچ منعی برای اهدای پیکر وجود ندارد. ما از بعد انقلاب، فتوای حضرت امام (ره) را داریم که تصریح کردند اگر حیات انسان‌های دیگر منوط به تشریح جسد باشد، اشکالی ندارد. نزد مردم شاید تصور کاری که در اتاق تشریح با جسد می‌شود، مانع استقبال عده‌ای باشد درحالی که زیر خاک اتفاق بهتری در انتظار بدن‌مان نیست. جسم ما به هر حال از بین می‌رود فقط، چون اتفاقات زیر خاک جلوی چشم نیست، تصویر دردناکی از آن هم وجود ندارد. ما در دانشگاه، با نهایت احترام با پیکر‌ها برخورد می‌کنیم؛ هم به عنوان انسانی که فوت کرده و هم به عنوان فردی که خودش را وقف علم کرده است. بعد از تمام شدن کارمان هم موظف هستیم برای متوفی، قبر تهیه کنیم و مراسم تدفین برگزار کنیم.

روایتی کمتر شنیده شده از روند اهدای جسد / در اتاق تشریح چه می‌گذرد؟

از آن جایی که به دلیل کمبود جسد ناچار هستیم زمان زیادی -حداقل شش ماه که تا چند سال هم ممکن است طول بکشد- پیکر‌ها را نگه داریم، برای بازماندگان راحت نیست که در این مدت از عزیزشان قبری نداشته باشند یا سر مزار خالی او بروند. خب البته حق هم دارند. خارج از روال و قاعده عمل کردن، کار ساده‌ای نیست. کسی که تصمیم می‌گیرد، کالبدش را اهدا کند، توانایی خاصی دارد که می‌تواند خودش و عزیزانش را مجاب کند به دیدن آینده. نمی‌شود از همه توقع داشت چشم‌های‌شان را ببندند و ۲۰ سال بعد را ببینند که دانشجوی امروز جراح شده و زندگی آدم‌های زیادی چه بسا فرزندان خودشان به تبحر او وابسته است. اهداکنندگان پیکر، روحیه بالا و دید وسیعی دارند». می‌پرسم بیشتر چه کسانی، با چه جنسیت و چه ویژگی‌هایی جسد اهدا می‌کنند؟ دکتر می‌گوید: «غالبا افراد میان سال فرهیخته. منظورم از فرهیختگی لزوما سواد نیست، چون تحصیلات، تنها بخشی از فرهیختگی است. کسانی که داوطلب این کار می‌شوند، افرادی هستند که می‌خواهند وجودشان مفید باشد. از نظر جنسیتی در این سال‌ها تفاوت معنی داری مشاهده نکرده‌ایم و از هر دو گروه زنان و مردان اهداکننده داشته‌ایم.»

اهدای کالبد، جان چند نفر را نجات می‌دهد؟

شاید فکر کنید این آموزش با نمونه‌های مصنوعی هم ممکن است و ضرورتی ندارد جسم ما پزشک متخصص تربیت کند. خب برویم سالن «مولاژ» تا جواب این ابهام را پیدا کنیم. این جا دورتادور کمد‌های شیشه‌ای است؛ پر از قلب و کبد و کلیه و لایه‌های برش خورده مغز و استخوان. بعضی‌های‌شان طبیعی هستند و بعضی‌ها کارخانه‌ای. سال‌ها پیش مرحوم «دکتر مستقیمی»، بزرگ‌ترین و مشهورترین آناتومیست ایران، این نمونه‌ها را تنهایی ساخته و جمع‌آوری کرده است. مثلا یک قلب واقعی این‌جاست که با تکنیکی ویژه در قالبی پلاستیکی سالم مانده و اجزایش به راحتی قابل تشخیص است. زمانی که «آنژیوگرافی» وجود نداشته، این بهترین روش برای نشان دادن عروق قلب بوده است.

این یکی را باید بودید و می‌دیدید؛ مغز، مثل پنیر، ورقه ورقه برش خورده و در یک لایه پلاستیک فشرده و شفاف قرار گرفته است. آن موقع که سی‌تی‌اسکن و ام‌آر‌آی در ایران وجود نداشت، این برش‌های مغز با تصویر نسبتا دقیقی که به جراح می‌داده‌اند، جان خیلی‌ها را نجات داده‌اند. مولاژ‌ها یا مدل‌ها در آموزش پزشکی، ضروری و مفید هستند، ولی هیچ چیز جای جسد را نمی‌گیرد. آن‌چه روی جسد آموخته می‌شود، هیچ وقت ازیاد نمی‌رود. این روز‌ها که کالبد به اندازه کافی اهدا نمی‌شود، نویددهنده آینده ترسناکی است. این‌ها را من نمی‌گویم، دکتر حقیر تعریف می‌کند: «ما در هر ترم یک جسد داریم برای حدود ۲۰۰ دانشجو که از استاندارد فاصله بسیار زیادی دارد.

در دانشگاه‌های معتبر دنیا، هر هشت نفر یک جسد دارند و خودشان آن را تشریح می‌کنند درحالی‌که در کلاس‌های ما استاد تشریح را انجام می‌دهد و دانشجو فقط می‌بیند. در این شیوه، یادگیری خیلی کم اتفاق می‌افتد. همین دانشجو فردا پزشک متخصص می‌شود و عضوی را جراحی می‌کند که یک بار در زندگی‌اش از نزدیک ندیده و لمس نکرده است. هر پیکری که امروز اهدا می‌شود، به پزشکان بسیاری درس می‌دهد و این پزشکان در طول عمر کاری‌شان با تعداد غیرقابل محاسبه‌ای بیمار سر و کار خواهند داشت. نمی‌شود تصور کرد اهدای کالبد، جان چند نفر را نجات می‌دهد.»

پرسش و پاسخ درباره اهدای جسد

اگر تا این‌جا همراه من آمده‌اید، شاید از ذهن بعضی‌هایتان گذشته باشد که «خب حالا چه کار باید بکنیم برای اهدای جسد؟». دانشگاه علوم پزشکی دو فرم به داوطلبان می‌دهد. یکی از آن‌ها را شما پر می‌کنید که طبق آن رضایت می‌دهید (دور از جان‌تان، بعد از ۱۲۰ سال) پیکرتان بعد از فوت به دانشگاه اهدا شود. فرم دوم را اعضای درجه یک خانواده، امضا می‌کنند. متأهل‌ها باید رضایت همسر و فرزندان‌شان را بگیرند و مجردها، رضایت والدین و خواهر و برادرها. همه امضا‌ها هم باید محضری شوند. بعد فرم‌ها را می‌برید دانشگاه و دو، سه نفر از مسئولان دانشکده هم امضا می‌کنند. دکتر حقیر در این باره توضیح می‌دهد: «اگر کسی در زمان حیات داوطلب اهدای پیکر شده باشد و بعد از فوت یکی از ورثه مخالفت کند، ما نمی‌توانیم جسد را تحویل بگیریم، اما برعکسش ممکن است. یعنی بازماندگان می‌توانند حتی در صورت اعلام رضایت نکردنِ عزیز از دست رفته‌شان، بعد از فوت پیکرش را به دانشگاه اهدا کنند».

روایتی کمتر شنیده شده از روند اهدای جسد / در اتاق تشریح چه می‌گذرد؟

پیش از آمدن به دانشگاه، درباره اهدای جسد با چند نفری صحبت کردم. بعضی‌ها می‌گفتند دوست دارند این کار را انجام بدهند، ولی بیمار هستند و احتمالا بدن‌شان به درد تشریح نخواهد خورد. دکتر حقیر به این سوال هم جواب می‌دهد: «بیماری منعی برای تشریح ایجاد نمی‌کند مگر آن‌که آناتومی بدن را در ناحیه‌ای خاص، برهم زده باشد که در این صورت هم فقط آن عضو به خصوص قابل تشریح نخواهد بود». می‌پرسم جسدی که به کار تشریح بیاید، چه ویژگی‌هایی دارد؟ «جسد هرچه تازه‌تر باشد و کمتر در سردخانه پزشکی قانونی مانده باشد، برای تشریح مناسب‌تر است. بعد از مرگ از داخل سلول‌های مرده، آنزیم‌هایی آزاد می‌شود که بافت بدن را هضم می‌کند؛ به این فرایند می‌گوییم «اتولیز» یعنی بدن خودش را تخریب می‌کند. اتولیز در مغز به دلیل بافت نرمش خیلی سریع اتفاق می‌افتد به همین دلیل بهتر است جسد در زمان کوتاهی بعد از مرگ، به دانشگاه برسد.»

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/

برچسب ها: تشریح جسد ، تشریح بدن
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۶۵
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
مهدی
۰۳:۴۶ ۰۳ تير ۱۴۰۰
من کارت اهدای عضو دارم اما در زمینه جسد قبول کنید اطلاع رسانی کم است مثلا تلویزیون تو برنامه های پزشکی یا شبکه سلامت میتونه اطلاع رسانی کنه اما حالا من مردم جسد من را کی باید برسانه دانشگاه ماشین بهشت زهرا که نمیاره باید تاکسی بگیرند یادانشگاه خودش میاد میبره نکنه ماشینم ندارید اینجوری باید با ازرائیل صحبت کنید بگید اینا فرم پر کردند اینا را دنبال کن بیار دنشگاه اینجا قبض روح کن چون دولت تدبیر امید هنوز ماشین نخریده
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۲:۱۹ ۱۹ آبان ۱۳۹۹
خدایاشکرکه بعدمرگم میتونم بازم کارنیک انجام بدم اون لحظه ای که دانشجویان عزیز بدن منوتشریح میکنن وآموزش میبینن چقدرخوشحالم احساس میکنم چقدرخوشحالم دارن بدن منوتیکه تیکه میکنن وبرش میدن تایادبگیرن درآینده چطورجان فرزندان ونوه های من رونجات بدن این طوری جسدم ازبین نمیره تازه مفیدوسازنده هم هست خدایاشکر
Iran (Islamic Republic of)
لادن
۱۷:۱۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
با سلام وخداقوت بنده کارت اهدا عضو دارم خیلی راحت ثبت نام شدم به قول دوستمان کاش این امر خداپسندانه هم که در راه ارتقای علم پزشکی هست ثبت نامش مانند اهدای عضو باشه خواهش میکنم پیگیری کنید با تشکر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۶:۴۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
پزشکای ما انصاف ندارند چنان رفتارهای بامریض ها میکنن که دورازانتظار
Iran (Islamic Republic of)
زهرا
۱۵:۳۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
واقعا تاثیر گذار بود ولی کاش فقط رضایت اهدا کننده کافی بود ،چون خانواده ها رضایت نمیدن،من خودم شخصا راضی به اهدا هستم
Iran (Islamic Republic of)
زهرا
۱۵:۳۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
واقعا تاثیر گذار بود ولی کاش فقط رضایت اهدا کننده کافی بود ،چون خانواده ها رضایت نمیدن،من خودم شخصا راضی به اهدا هستم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۲۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
یکی از دلایل عدم همراهی مردم در این مورد رفتار پزشکان با مردمه.متاسفانه در این شرایط سخت نه تنها به مردم رحم نمیکنند بلکه خیلی هم با نگاه از بالا به پایین با مردم رفتار میکنند.درسته که این حرف شامل همه پزشکان نمی شه ولی قبول کنیم درصد زیادی از پزشکان این طوری هستند.
Germany
محمدی
۱۰:۵۱ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
قصد بی احترامی به پیکر عزیزان رو ندارم. ولی بنظرم بخشی از هزینه خرید جسد از خارج کشور رو قبل و یا بعد از مرگ به افرادی که داوطلب اهدای جسد هستند پرداخت کنید.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۳۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
من دوست دارم تمام اعصای قابل استفاده که باعث نجات چند بیمار میشه را اهدا کنم ولی اگر کسی از. تجزیه جسدم. علمش بالا بره تجربه برایش بشه تا. یک روزی مطب باز کنه به فقراروضعفا رحم نکنه نمی بخشمش. وراصی به این کار نیستم
Iran (Islamic Republic of)
امیرحسین
۰۹:۱۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
ههه جسدمونو اهدا کنیم که پس فردا جراحی چیزی بشن تا برای عمل بازماندگان قیمتای فضایی بدن
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۵۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
من خیلی مشتاقم اینکارو انجام بدم . ولی مطمئنم همسرم اجازه نمیده . حتی وقتی یواشکی کارت اهدا عضو برای خودم گرفتم .شوهرم خیلی جبهه گرفت .چطور میشه مجابشون کرد .در ضمن بچه هام ۹ ساله و ۳ ساله هستن چطور محضری رضایت بدن؟ آیا اصلا امکانش هست؟
Iran (Islamic Republic of)
هاشم
۰۸:۳۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
تکان دهنده بود فرصتی که انسان را به تفکر میبرد که از کجا آمده ایم و سرانجام چگونه خواهیم رفت .
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۸:۲۸ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
لطفا خوب راهنمایی کنیدوکاراهدارا اسون کنیدتاراحت بتونیم اهداعضو وجسدکنیم
Iran (Islamic Republic of)
پریسا
۰۸:۱۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
بنظرم انسان تاوقتی زنده است بایداحترامشوداشت بعدازمردن نیاز به احترام نیست یعنی نوش داروبعدازمرگ سهراب،توایران همه مرده پرستندطرف وقتی زنده است براش ارزشی قایل نیستندوقتی مردتازه براشون ارزشمندمیشه
Iran (Islamic Republic of)
س
۱۰:۰۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
عالی بود واقعا همینه
Iran (Islamic Republic of)
پریسا
۰۸:۰۵ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
بنده هم موافقم بعدازمرگ جسدزیرخاک میپوسدپس بهتراست ازش استفاده مفیدکردولی پروسه اش طولانی است محضررفتن وغیره،بنده هم حاضربه اهدای عضو واهدای جسدم هستم.
Iran (Islamic Republic of)
مهدی رستمی
۰۷:۲۸ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
واقعا خیلی متأسفم از افکار و عقاید بعضی از هموطنان نسبت به اهدای جسد ، در جهت پیشبرد اهداف و موفقیت های پزشکی کشور.
خب دوستان! جسدتون زیر خاک باشه بهتره یا اینکه بتونه به علم و آگاهی پزشکان آینده کشور بیافزاید؟ جدا از این مسائل اصلا اشکال شرعی که نداره هیچ ، ثواب هم داره. بعداز پایان کارشون هم که دیگر جسد قابل تشریح نیست ، خودشون با هزینه خودشون کفن و دفن می کنند.
به خداوندی خدا و با جان و دل من راضی هستم که اگر ضربه مغزی شدم ، اعضا بدنم و اگر فوت شدم جسدم رو ، اهدا کنند.
Iran (Islamic Republic of)
احمدی
۰۴:۰۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
منم حاضر جسدم واسه تشریح استفاده بشه.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۲:۵۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
نمیشه از جسدای بی سرپرست استفاده کرد؟
Iran (Islamic Republic of)
محمدرضا
۰۱:۲۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
کاره پسندیده ای هست ولی تبلیغات بوسیله علما یا پزشکان فرهنگ سازیه بیشتری میکند. من خودم داوطلب هستم ولی اطلاع ندارم به کجا رجوع کنم برا ثبت نام و اهدا
Iran (Islamic Republic of)
فاطمه.اختیار
۰۱:۱۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
بسیار عالی و تاثیرگذار.
Iran (Islamic Republic of)
مانی
۰۱:۱۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
خوب همون طور که برای اهدای عضو دارن فرهنگسازی میکنن . برای اهدای جسد هم فرهنگسازی کنن و در موردش بحث بشه . مردم آشنا بشن . شاید کسی نمی دونه همچین نیازی وجود داره ‌
Iran (Islamic Republic of)
رقیه
۰۰:۳۵ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
به نظر من جسد حرمت دارد از نظر شرعی باید هرچه زودتر به خاک سپرده شود
United States of America
زهرا
۰۰:۰۳ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
با توجه به تعداد مناسب دانشجو و فارغ التحصیل در گروه پزشکی پیشنهاد می شود اهدای جسد از خانواده های خود پزشکان و پیراپزشکان شروع شود شاید الگو سازی صورت گرفت .!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۶:۳۸ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
موافقم عالی بود نظرشما
Iran (Islamic Republic of)
وحید
۲۳:۱۱ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
بیایم جسدمون رو بدیم به شما علم یاد بگیرید بشید پزشگ و بعدش پوست از سر زنده هامون بکنید و خونشون رو تو شیشه بکنید
Iran (Islamic Republic of)
عزیز
۰۸:۵۵ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
البته تو هرشغلی خوب و بد وجود داره و نمیشه همه رو با یک دید نگاه کرد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۹:۲۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
احسنت باهات موافقم گل گفتی
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۲:۵۵ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
باسلام اره این کارخیلی سختی هست که ادم عزیزش روبده تا بااون ازمایش بکنن .کارخوبی هست خداهم راضی میشه ازادم ...ولی اگه خوده دکترحقیربیادو جلوی دوربین عزیزخودشو .اعلامکنه برای اناتومی دانشگاه کذاشته تا به علم خدمت کنه ...توی کشورمان هم جنبه خوبی داره ومردم هم میبینن که خوددکترداره این کارومیکنه حتما استقبال خوبی میشه .بااین کارحتما جنس بیمارستان جورمیشه دیگه توی این تحریم های ظالمانه دیکه ازخارج جسدنمیارن .....برای بیمارستان و دانشگاه هم هیچ هذینه ای نمیکنه یاکم میکنه ......باید اول دکتربیادجلو تابقیه هم نترسن واین کارروانجام بدن .... خداهمه مردگان مارورحمت کنه.....یاحق....
Iran (Islamic Republic of)
زهور
۲۲:۳۲ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
سلام من بارها خواستم این فرم رو پر کنم اما نمیدونم به کجا مراجعه کنم و از کجا و چجوری شروع کنم لااقل درست راهنمایی کنین برای کسانیکه شهرستان هستند.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۲:۱۸ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
اون اقای دکتری که میگه کاش فرهنگ اهدا در جامعه ایحاد بشه پیشنهاد میکنم چرا در این امر خیر و خداپسند از خودشون شروع کنند هم از دل بازماندگانی که اهدا جسد کردند اگاه میشید هم دهها نفر پزشک عملا با کالبد روبرو میشن و هم باقیات صالحات هست براتون اقای دکتر معطل نکنید بسم الله
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۹:۱۹ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
کمتر گناه کنیمممممممممممممممممممممم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۸:۲۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
مردم بايد جسدشون رو اهدا كنن تا اون دنيا از ثواب كار خير محروم نشن و اون دنيا بهشون اجر داده بشه
Iran (Islamic Republic of)
رضا
۱۷:۴۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
ایا در عوض به شخص احدا کننده یا ورثه پولی هم داده میشود
Iran (Islamic Republic of)
ناصر محمدی
۱۷:۱۳ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
بنده حدود چند ماهی است که فرم اهدای جسد وعضو را پرکردم
Iran (Islamic Republic of)
hamed.m
۱۷:۰۵ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
اگر در داخل کشور هم اجساد را خریداری کنند مطمئن هستم بیشتر استقبال میشود.خیلی افراد بخاطر آینده خانواده و فرزندان حاضرند هرکاری را انجام بدهند.همه فرهیخته نیستند
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۶:۵۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
چه جالب من يك هفته بود در مورد اين موضوع داشتم فكر ميكردم
ولي هر موقع يك شيعه فوت كرد يه سري كارها در بالاي سر مزارش انجام ميدن
ولي كه جسدش اهدأ ميشه اين كارها روي ان انجام نميشه يه كم دو دل هستم براي همين
و بعد من يك خانم هستم ميخاستم ببينم بي احترامي به جسد انجام نميشه؟ كاش گزارشتون ادامه داشته باشه و واضح تَر توضيح بدين ممنون اگه دنبالش بگيرين مثل أهداي عضو كه جا افتاده يه كاري كنين كه اين موضوع هم جا بيفته
Iran (Islamic Republic of)
M
۱۶:۴۳ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
کجا میشود اهدا جسد کرد فرمش از کجا میشه تهییه کرد؟
Iran (Islamic Republic of)
محمد
۰۰:۵۸ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
با سلام شما میتوانی با مراجعه به معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی شهر یا استانتون یا اگر دانشگاه نیست شبکه بهداشت و درمان محل سکونت واحد بیماریهای خاص . پیوند اعضا و اهدا عضو از انجا فرمهای مربوطه را تکمیل و بقیه مراحل اهدا را ادامه دهید . اجرتان با خداوند متعال
Germany
Reza
۱۶:۳۸ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
من خودم به عنوان یک دانشجو همچین مشکلی رو دارم
۱۲ ترم آناتومی پاس کردم بدون اینکه حتی یک جسد تازه ببینم یا حداقل خودم روی کالبد ها کار کنم

فقط حفظ کردم و با فیلم و اینا یکجوری پاس کردم ولی متاسفانه اون چیزهایی که باید سر کلاس یاد میگرفتم رو باید تو عمل و تو کلینیک رو موجود زنده یاد بگیرم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۰:۳۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
دوست بزرگوار احتمالا شما در دانشگاه آزاد یا در دانشگاه های نامعتبر خارجی تحصیل کرده اید و گرنه خدا را شکر در حال حاضر با استقبالی که در اهدای جسد شده در سالهای اخیر مشکلی از نظر تامین جسد نداریم
کارشناسی از دانشکده پزشکی تهران
Iran (Islamic Republic of)
مریم
۰۰:۴۲ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
تو خودت حاضری جسدتو اهدا کنی؟
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۳۷ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
با سلام
میخوام بدونم میشه هم اهداء عضو کرد و همون بدن رو اهداء جسد.
با تشکر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۰:۳۱ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
تا آنجا که من اطلاع دارم فرایند هر کدام جدا است و البته می توانید هر کدام را انجام دهید
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۳:۱۹ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
خدا خیرشون بده
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۳۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
سلام متن خوبی بود یاد ۱۵سال پیش افتادم که به عنوان دانشجوی پزشکی برای اولین بار وارد اتاق تشریح شدم....
خیلی میترسیدم و کمی طول کشید تا عادت کنم و خودم به جسد دست بزنم...
اما همون موقع هم تعدادمون زیاد بود وجسد کم گاهی اونقدر از یک جسد استفاده میشد که عملا یادگیری رو برای ترمهای بعد کمتر میکرد چون بعضی از اعصاب یا عروق پاره میشدن و دیگه نمیشد متوجه شد که در این قسمت این بافتها به چه نحوی هستن و مجبور بودیم از روی مولاژ یاد بگیریم....
انشاالله این فرهنگ درجامعه جا بیفته و افراد بعد از مرگ با وقف بدن خودبرای علم؛ باقیات صالحات برای اخرت خود ذخیره کنند
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۷:۲۹ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
دکتر از خودت شروع کن
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۸:۴۰ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
دکتر از خانوادت شروع کن تا مردم ببین و بیان برا این امر خیر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۰:۳۲ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
معمولا خود اساتید از پیشگامان اهدای عضو می باشند
Iran (Islamic Republic of)
مهسا
۰۳:۳۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
دکتر جان از خودت و خانوادت شروع کن تا باقیات صالحات برای آخرتت ذخیره کنی.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۴:۱۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
واقعا راست میگه از خودت و خانواده شرول کن عزیزم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۲:۰۴ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
پروسه کاریش خیلی وقت گیره وگرنه من همیشه تو ذهنم بوده این کار رو بکنم
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۰:۳۳ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
نه اشتباه نکنید خیلی هم ساده است فقط کافی است با دانشکده های پزشکی ارتباط بگیرید خیلی راحت هماهنگی ها انجام می شود
Iran (Islamic Republic of)
احسان
۱۰:۵۲ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
خیلی عالی توضیح داده بود.
ممنون از شما
Iran (Islamic Republic of)
محمود مرعشی
۱۰:۰۸ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
باسلام
بنده هیات علمی دانشگاه هستم و تمام این مراحل را طی کردم. هیچ مشکلی ندارد. کمک به دانشگاه و کشور عزیزمان و همچنین دانشجویان پزشکی از وظایف خطیر ماست. جسد در گروه آناتومی بسختی پیدا می‌شود. وبسیار گران اگر از خارج از کشور تهیه شود. بیایید این مشکل ساده را حل کنیم و بدرد علم و سلامت هرچه بیشتر مردم کشورمان بخوریم.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۷:۳۱ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
باید قانونی بیاد که اهدای جسد پزشکان اجباری بشه
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۲:۳۷ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
دکتر جون بسمه الله اول از خودتون شروع کنین تا فرهنگ سازی بشه خخخ
Iran (Islamic Republic of)
محمد
۰۹:۵۴ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
تشریح جسد مرحله مهمی از آموزش آناتومی پزشکیه. متاسفانه اهدای جسد هنوز توی ایران جا نیافتاده ولی اگه میتونستن از کشورای غیرمسلمان جسد بگیرن خیلی خوب میشد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۴:۲۵ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
مشکل تحریم ایران هستش!!!!!!!!!!!!!
Iran (Islamic Republic of)
ریحانه
۱۹:۴۹ ۲۱ شهريور ۱۳۹۹
چرا از کشورای غیر مسلمون؟ مسلمون که ارزون تر درمیاد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۰:۴۴ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
افرین این درسته
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۰:۴۹ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
چ ربطی به مسلمان و نامسلمان داره مرده مرده اس دیگه
Iran (Islamic Republic of)
ف
۰۲:۵۶ ۲۲ شهريور ۱۳۹۹
نمیشه از جسدایی که بدون سرپرست هستند استفاده کرد؟
Iran (Islamic Republic of)
ن
۲۲:۳۰ ۲۵ فروردين ۱۴۰۰
پزشکا بدن
Iran (Islamic Republic of)
د
۲۲:۳۲ ۲۵ فروردين ۱۴۰۰
جسد پزشکا ن را تشریح کنند
آخرین اخبار