به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، علی کاشی، معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه و پژوهشگر حوزه توانبخشی ورزشی در آستانه روز جهانی افراد با نیاز‌های ویژه (معلولان) در خصوص جمعیت افراد با نیاز‌های ویژه اظهار کرد: این افراد به دلیل داشتن برخی از کم‌توانی‌های ذهنی و یا جسمی در اجرای کار‌های روزمره خود دچار مشکلاتی هستند، بنابراین به توجه خاصی نیاز دارند. 

اوافزود: به صورت میانگین حدود ۶-۵ درصد از جمعیت هر جامعه‌ای شامل افراد با نیاز‌های ویژه هستند که این تعداد در کشور ایران، حدود ۳-۵ میلیون نفر است.

معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه درباره میزان فعالیت بدنی این افراد گفت: طبق نرخ سازمان بهداشت جهانی، در سطح بین الملل حداقل ۴۰ درصد افراد با نیاز‌های ویژه از افراد عادی یک جامعه، کمتر فعالیت می‌کنند و این آمار در کشور ما، حتی پایین‌تر نیز هست و بسیاری از آنها، فعالیت بدنی کافی و مناسبی ندارند.

او افزود: برای نامیدن و صدا کردن افراد با نیاز‌های ویژه باید از به کار بردن واژه‌هایی با بار منفی همچون معلول، عقب‌مانده، و ... خودداری کنیم و کلمات مناسب تری مانند افراد با کم‌توان ذهنی و جسمی و ... را جایگزین کنیم. زیرا این افراد علی رغم اینکه در برخی زمینه‌ها کم‌توان هستند، در انجام برخی دیگر از امورات کاملا توانمند هستند، بنابراین باید تلاش کنیم تا با حضور پررنگ‌تر این افراد در اجتماع، زمینه شکوفایی، توانمندسازی و پیشرفت آن‌ها را فراهم کنیم تا از منزوی شدن افراد با نیاز‌های ویژه، جلوگیری کنیم.

کاشی تأکید کرد: محدودیت‌هایی که برای حضور افراد با کم‌توانی ذهنی و جسمی جهت حضور در باشگاه‌های ورزشی وجود دارد را باید کاهش دهیم و اماکن و فضا‌های ورزشی گوناگون طوری ساخته شود که امکان استفاده از ورزشگاه‌ها برای این گروه از جامعه نیز بیشتر میسر شود.

او با بیان اینکه امکان دسترسی به سالن‌ها و باشگاه‌های اختصاصی برای افراد با نیاز‌های ویژه در تمامی شهر‌ها و محله‌های کشور وجود ندارد گفت: باید امکان حضور این افراد را در باشگاه‌های ورزشی عمومی فراهم کنیم.

معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه تصریح کرد: در کشور ما نیز می‌توان از الگوی سیستم آموزش فراگیر استفاده کرد که در برخی کشور‌های دنیا در حال استفاده و ترویج است. در این سیستم، افراد کم‌توان در مدارس و باشگاه‌های ورزشی در کنار افراد عادی جامعه، مشغول به تحصیل و یا فراگیری مهارت‌های ورزشی، می‌شوند، بنابراین از منزوی شدن و گوشه‌گیری آنها، جلوگیری خواهد شد.

کاشی تاکید کرد: برای این کار باید معلمان و مربیانی اختصاصی در نظر گرفت، همچنین باید فضای مدارس و اماکن ورزشی برای این کار، آماده شود.

معاون پژوهشی پژوهشگاه با اشاره به اینکه برای افراد کم‌توان این امکان وجود ندارد که با خوردن دارو و یا طی کردن یک دوره درمان، سلامتی کامل خودشان را به دست بیاورند، گفت: آن‌ها می‌توانند با کمک ورزش و انجام فعالیت‌های ورزشی، توانمندی‌های خود را شکوفا و بارور کنند. همچنین ورزش کردن باعث بهبود سلامت جسمانی افراد کم‌توان می‌شود؛ برای مثال برای سلامتی افراد سندرم داون، فواید زیادی از جمله «کاهش شلی عضلانی»، «افزایش قدرت عضلانی، انعطاف‌پذیری و آمادگی قلبی عروقی»، «توسعه رشد مهارت‌های حرکتی» و ... دارد.

کاشی تصریح کرد: پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی آمادگی دارد تا به عنوان مشاور علمی وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی کشور، سازمان آموزش و پرورش استثنایی، وزارت ورزش و جوانان و فدراسیونهای ورزشی در توسعه آموزش فراگیر در ورزش سیاستگزاری و ارائه خدمات کند.

بیشتر بخوانید

• برگزاری وبینار دستاورد‌های ورزش و تندرستی کم‌توانان با نگاهی به تجارب دوره کرونا

انتهای پیام/