به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والایی درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا
و (به امت) بگو که (دین) حق آمد و باطل نابود شد، که باطل خود لایق محو نابودی ابدی است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۸۱ سوره اسراء
امام مهدی (عج) میفرمایند: خداوندا! مرا از چشمان دشمنانم پنهان کن و میان من و دوستانت جمع کن و آنچه را به من وعده دادی محقّق گردان و مرا در غیبتم حفظ کن تا آنکه به من اجازه آشکار شدن دهی و به وسیله من واجبات و سنّتهایت را که از بین رفتند زنده گردان، گشایشم را نزدیک کن و راه نجاتم را آسان گردان و از سوی خودت برایم نیروی یاریکنندهای قرار بده.
پیروزی آشکاری برایم بگشا و مرا به راه مستقیم هدایت فرما و مرا از همه ستمگرانی که از آنها میترسم نگاه دار و مرا از دیدگان کینهتوزان و دشمنان اهل بیت پیامبرت پنهان کن، تا بدی هیچیک از آنها به من نرسد و هنگامی که به من اجازه آشکار شدن دادی مرا با سپاه خودت تأیید کن و پیروانم را برای یاری دینت مؤیّد بدار و آنها در راه خودت تلاشگر قرار ده و بر کسانی که ارادهی بدی برای ما و آنان کردهاند پیروز گردان و مرا برای برپاداشتن حدودت موفق بدار و دربرابر کسانی که به حدود تو تجاوز نمودهاند یاریم کن و حق را یاری فرما و باطل را نابود گردان «إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً».
بیشتر بخوانید
«حق»، به معنای ثابت و باقی است؛ لذا خدا و هرچه از سوی او باشد، حقّ است. «حق» یکی از نامهای خداوند است. کلمهی «زهوق» به معنای رفتن است. «زهق نفسه» یعنی روح از بدنش خارج شد.
برای این آیه مصادیقی همچون ظهور اسلام، ورود به مدینه، فتح مکّه و شکستن بتها را گفته اند که در همه آنها باطل شکست خورده است. ولی آیه دارای مفهوم گستردهای است و فنای باطل و بقای حق را نوید میدهد.
بقای حقّ و نابودی باطل، یک سنّت و قانون الهی است، نه پنداری و تصادفی، هر چند پیروان حقّ کم و طرفداران باطل زیاد باشند. چرا که حقّ همچون آب، ثابت و ماندگار و باطل مانند کف، ناپایدار و فانی است. «فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمّا ما یَنْفَعُ النّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ»
قرآن میفرماید: «نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَی الْباطِلِ فَیَدْمَغُهُ»؛ ما حقّ را بر سر باطل میکوبیم و آن را نابود میسازیم؛ و در این صورت است که باطل رفتنی است؛ بنابراین حقّ باید باقدرت و کوبنده بر باطل هجوم آورد.
۱-پیامبر باید با قاطعیّت، پیروزی نهایی حقّ را به مردم اعلام کند. «قُلْ جاءَ الْحَقُّ»
۲-باید حقّ را به میدان آورد تا باطل از بین برود. «جاءَ ... زَهَقَ»
۳-عاقبت، باطل رفتنی و نابود شدنی است و حقّ، باقی و پایدار. «جاءَ ... زَهَقَ» (فعل ماضی نشانه قطعی بودن است.)
۴-از جلوهها و مانورهای باطل نباید هراسید که دوامی ندارد. «کانَ زَهُوقاً»
انتهای پیام/