علی سعیدی کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با خبرنگار بورس گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با تفاوت‌های سرمایه گذاری در ایران با سایر کشور‌ها اظهار کرد: عموم مردم در سایر کشورها، به راحتی کشور ما نمی‌توانند به فضای خرید سهم از بورس و بطور مستقیم وارد شوند. ممکن است یک کشور دوره‌های آموزشی برگزار کند و یا اینکه شرایطی را برای ورود به بورس برای مردم در نظر بگیرد. به عنوان مثال، در بعضی از کشور‌ها باید نمره اعتباری خاصی را داشته باشند و یا شغل و درآمد ویژه‌ای داشته باشند؛ بنابراین بورس‌های دنیا برای ورود سرمایه گذار حقیقی به صورت مستقیم شرایط ساده‌ای ندارند.

وی در رابطه با امکان دسترسی آنلاین مردم به معاملات بیان کرد: امکان خرید و فروش آنلاین برای مردم سایر کشور‌ها فراهم است، اما نکته مهم امکان گرفتن کد سهامداری است که شرایط خاص و پیچیده‌ای را نیاز دارد و افراد به سادگی نمی‌توانند کد بورسی دریافت کنند. همچنین در سایر کشور‌ها یک سهامدار انفرادی خرید و فروش نمی کند و این کار کمتر دیده می‌شود. بلکه از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری خرید و فروش می‌کنند.

آزادسازی سهام عدالت نیازمند زیرساخت‌های خاصی بود

سعیدی در رابطه با میزان مشارکت مردم برای سرمایه گذاری در بورس‌های دنیا اظهار کرد: میزان مشارکت مردم در سایر کشور‌ها نه مثل سال‌های قبل ما بسیار کم است و نه مثل حالا زیاد است. امسال ورود مردم همراه شد با آزادسازی بخشی از سهام عدالت که این موضوع هم به حضور مردمی دامن زد. واقعیت این است که سهم پر ریسک‌ترین و پیچیده ترین ابزار مالی است که حالا در اختیار مردم قرار گرفته است. زمانی که به تقریبا ۵۰ میلیون نفر سهام عدالت داده می¬شود و امکان دسترسی مستقیم به آن هم دیده می شود، به این معنی است که پذیرفته ایم ۵۰ میلیون نفر وارد بورس شوند. ضمناً مشمولین سهام عدالت عمدتاً افرادی هستند که اگر فضای فروش سهام برایشان ایجاد شود، تمایل دارند سهم خود را برای رفع نیاز‌های روزمره نقد کنند.

بیشتر بخوانید

• بورس‌های دنیا به کرونا مبتلا شدند

او ادامه داد: سهام هم یک ابزار ریسکی است و نگهداری آن به اطلاعات زیادی نیاز دارد که برای فهم پیچیدگی های آن، سال ها تجربه و دانش نیاز دارد. در عین حال اگر پذیرفته شد به مردم سهام عدالت داده شود و بطور مستقیم هم به آن دسترسی داشته باشند، پذیرفته شده عموم مردم به بورس بیایند، پس هر که در این تصمیم گیری نقش داشته، عملاً دعوت کننده عموم مردم به بورس بوده است.

وی ادامه داد: مسئله سهام عدالت زمانی پیچیده ‌تر شد که امسال اعلام کردند مردم می توانند ۳۰ درصد از سهام را به طور مستقیم مدیریت کنند. بعد از آن هم نوبت به عرضه خرد این سهام رسید که بدیهی است بر بورس اثر می گذارد.

آیا کمبود ابزار‌های سرمایه گذاری مشکل زاست؟

این کارشناس بازار سرمایه درباره تفاوت ابزار‌های مورد استفاده با سایر کشور‌ها بیان کرد: ابزار‌های سایر کشور‌ها شامل سهام، اوراق قرضه و اوراق مشتقه است. مشکل این است که به عنوان مثال قرارداد اختیار معامله و قرارداد آتی وجود دارد اما با توجه به اینکه این معاملات بسیار پیچیده و پرریسک است، هنوز بین نخبگان و نهاد‌های مالی فراگیر نشده است. در کشور‌های پیشرفته از نظر بازار مالی، معاملات سهام و ابزار‌های مشتقه و همچنین اوراق قرضه توسط مدیران سرمایه گذاری و از طریق صندوق های سرمایه گذاری انجام می شود. فرآیند کار این صندوق ها، نظارت بر آن ها و انتخاب آنها توسط صاحبان سرمایه، برای جلوگیری از بروز تضاد منافع، تابع رویه ها و مقررات خاص است. بازار سرمایه ما به یک سری مقررات محدود کننده نیاز دارد که نبود آن به منافع مردم آسیب می‌زند.

سعیدی در پاسخ به اینکه گفته می‌شود در بازار‌های مالی دنیا اگر پیش بینی کاهش قیمت ها باشد، از آن هم می توان سود کرد، گفت: فرض کنید قیمت ۲۰۰ تومان است و شما پیش بینی می‌کنید که قیمت به ۱۵۰ کاهش پیدا می کند. در این حالت شما سهام را از من قرض می‌گیرید و در بازار به قیمت ۲۰۰ می‌فروشید. شما به دلیل اینکه سهام را از من قرض گرفته اید پس باید به من برگردانید. اگر پیش بینی شما درست محقق شود و قیمت به ۱۵۰ برسد، شما همان سهم را به قیمت ۱۵۰ می‌خرید و به من بر می‌گردانید و  ۵۰ تومان سود می‌کنید که به این فروش استقراضی گفته می شود. همچنین،قرارداد‌های اختیار معامله و آتی نیز همین جایگاه را دارند، اما مردم وارد این معاملات نمی‌شوند.

وی ادامه داد: واقعیت این است که حضور گسترده مردم نهاد‌های ناظر را به حمایت بیشتر از سرمایه گذاران وادار می کند. ریسکی که نهاد‌های ناظر از آن نگران هستند، افزایش بی رویه قیمت هاست. در عین حال آگاهی افزایی و ارتقاء سواد مالی به مردم کمک می کند که نه تنها در بورس دچار اشتباه نشوند بلکه در مؤسسات اعتباری و امثال آن نیز آسیب نبینند.

انتهای پیام/