‌به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  پیامبر اکرم (ص) در بیست و سومین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند: اَللّهُمَّ اغْسِلْنِی فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الْعُیوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبِی فِیهِ بِتَقْوَی الْقُلُوبِ یا مُقِیلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ. خدایا در این ماه از گناهانم شست و شویم ده و از عیب‌ها پاکم کن و دلم را به پرهیزکاری دل‌ها آزمایش کن.‌ای نادیده گیرنده لغزش‌های اهل گناه.

حجت الاسلام علی‌رضا شاه‌فضل قمصری گفت: در اولین فراز از دعای روز بیست و سوم از خدا می‌خواهیم گناهان ما را پاک کند. در این فراز، گناه به غبار و آلودگی تشبیه شده است که روی بدن انسان می‌نشیند. حقیقت این است که گناهان، روح انسان را آلوده می‌کند و پر واضح است آثار شوم آلودگی روح از آلودگی جسم بسی بیشتر است.

بیشتربخوانید

• دعا، چه مزیت‌هایی دارد؟

وی افزود: انسان با ارتکاب هر گناهی، نوعی آلودگی متناسب با گناه بر روح خود می‌نشاند که اگر آلودگی با توبه و عمل صالح پاک نشود، روح انسان را خبیث می‌کند و ارتکاب گناه در این حالت برای انسان جذاب و لذت بخش می‌شود. ماه رمضان که همراه با دعا، تلاوت قرآن و روزه داری است، بهترین زمینه برای پاک شدن روح انسان است.

این حافظ قرآن اضافه کرد: انجام اعمال صالح و توجه به مستحبات در آراستگی روح انسان تاثیر فراوانی دارد و اگر روزه دار بتواند در ماه رمضان علاوه بر پرهیز از مبطلات روزه از گناهان دیگر نیز دوری کند، در پایان ماه مبارک به شرایط برتری دست پیدا می‌کند. او را می‌توان به نوزادی تشبیه کرد که از مادر متولد شده است؛ نوزادی که گناهی ندارد و روحی آماده برای پذیرش حق دارد.

در دومین فراز از خدا می‌خواهیم عیوب ما را پاک بگرداند. اگر انسان با نظر دقیق به خودش نگاه کند، در می‌یابد که عیوب فراوانی در روح او وجود دارد. عیوبی مانند بد اخلاقی، حسد، غرور، عجب، تکبر، کینه توزی و امثال آن. این عیوب گاهی اوقات از گناهان بزرگ مهلک‌تر است و می‌تواند انسان را به سقوط بکشاند. همانگونه که غرور باعث شد شیطان نسبت به خدا نافرمانی کند و از درگاه او رانده شود و همانگونه که حسد بر قابیل غلبه کرد و برادرش هابیل را به قتل رساند و با این کار اولین قتل را در جهان مرتکب شد و نیز حرصی که بر آدم غلبه کرد و او را از بهشت بیرون کرد.

قلب ما را با تقوی امتحان کن

شاه فضل افزود: بر طرف کردن عیوب یکی از بزرگترین اهدافی است که بشر باید در طول زندگی خود دنبال کند و همواره همت خود را مصروف آن بدارد. اصلاح عیوب یکی از سخت‌ترین کار‌هایی است که انسان باید انجام دهد و اگر کسی با توفیق الهی در ماه رمضان بتواند عیوب خود را اصلاح کند، بالاترین پاداش‌ها را ز خدا دریافت کرده است. روزه داری و تعبد به درگاه الهی می‌تواند به این امر کمک کند و راه اصلاح را برای انسان آسان سازد.

وی اضافه کرد: در سومین فراز از خدا می‌خواهیم که قلب ما را در زمینه تقوی امتحان کند. امتحان قلب به تقوی به این معنی است که خدا زمینه‌ای را به وجود آورد تا ما بفهمیم میزان تقوای ما چقدر است. عدم امتحان تقوی باعث غفلت می‌شود و فردی که قلبش به تقوی امتحان نشود، گرفتار بی خبری از خود که ممکن است به مرور زمان گرفتار توهم تقوی شود و گمان کند انسان پرهیزکاری است.

استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان با اشاره به آیه ۱۵۵ سوره بقره گفت: در قرآن کریم می‌خوانیم یکی از اقدامات خدا برای بندگانش امتحان است «و لنبلونکم بشیئ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات» در این آیه امتحان به عنوان یک سنت الهی مطرح می‌شود.

این پژوهشگر مذهبی افزود: بندگان خاص الهی نه تنها از امتحانات الهی فرار نمی‌کنند بلکه آن را فرصتی برای خودشناسی می‌دانند. بلا‌هایی که برای انسان مومن پیش می‌آید، گاهی برای مجازات رفتار‌های آلوده، گاهی برای امتحان و گاهی برای ترفیع درجه است. هر چه امتحانات الهی برای انسان، بیشتر باشد و فرد آگاهانه با آن امتحانات روبرو شود، رشد بیشتری خواهد داشت.

استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان اضافه کرد: روزه داری ماه رمضان یکی از نمونه‌های امتحان تقوی است. فرد روزه دار، فقط از ترس خدا مبطلات روزه را ترک می‌کند و این خود نوعی تمرین تقوی است که می‌تواند بعد از ماه رمضان نیز ادامه یابد.
وی افزود: در پایان، خدا به عنوان کسی که گناهان انسان را نادیده می‌گیرد، مورد خطاب قرار می‌گیرد؛ خدایی که با لطف خود نسبت به بسیاری از گناهان انسان چشم پوشی می‌کند و زمینه را برای جذب بنده و توبه او فراهم می‌نماید.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/