رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور گفت: با اولویت قرار گرفتن رشته‌های نظری، دانش آموزان انگیزه‌ای برای ورود به رشته‌های مهارتی ندارند.

ابراهیم صالحی عمران رئیس دانشگاه فنی و حرفه ای کشور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره سوق پیدا کردن داوطلبان کنکوری به سمت و سوی رشته‌های فنی و حرفه‌ای و مهارتی اظهار کرد: امروزه رشته‌هایی مانند: پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی، مهندسی و ... در جامعه دارای پول زیاد و اشتغال هستند.

او افزود: متاسفانه آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها متناسب با استعداد و توانایی‌های دانش آموزان در رشته‌های پایین‌تر به آن‌ها رشته‌های مختلف را نمی‌شناسانند و در این زمینه فعالیت‌های حرفه‌ای صورت نمی‌گیرد.

صالحی عمران تصریح کرد: فضای فرهنگی خانواده‌ها و فضای فرهنگی مدارس در سطوح پایین‌تر آموزشی بر مبنای رشته‌های خاصی شکل گرفته است و آن‌ها دانشگاه و رشته‌های نظری را عامل رشد و توسعه اشتغال خود می‌دانند.

رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور ادامه داد: انگیزه ورود به رشته‌های فنی و حرفه‌ای با اولویت قرار گرفتن رشته‌های نظری کاهش پیدا کرده است، در حال حاضر بایستی ۵۰ درصد دانش آموزان مقاطع متوسط در رشته‌های فنی و حرفه‌ای تحصیل کنند، اما متاسفانه این آمار حدود ۳۰ درصد است و به همین علت شرایط لازم فراهم نیست.

صالحی عمران گفت: ورودی‌های دانشگاه فنی و حرفه‌ای به شدت کم هستند. برای مثال سال گذشته این آمار برای ما حدود ۱۰۰ هزار نفر بوده است و خیلی از دانش آموزان بعد از دریافت مدرک دیپلم از دانشگاه‌های فنی به رشته‌های نظری روی می‌آوردند.

او اضافه کرد: در حال حاضر برخی از دانش آموزان مدارس فنی و حرفه‌ای بعد از دریافت مدرک دیپلم برای ادامه تحصیل در رشته‌های نظری آماده می‌شوند و دیگر سمت و سوی رشته‌های عملی و مهارتی نمی‌روند که همین موضوع باعث ایجاد اشکالات اساسی در رشته‌های مهارتی خواهد شد.

لزوم توجه نظام آموزش و پرورش عمومی نسبت به هدایت دانش آموزان در رشته‌های مهارتی

رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور تاکید کرد: باید یک کار فرهنگی در خصوص سوق دادن دانش آموزان به سمت و سوی رشته‌های عملی و مهارتی انجام شود و نظام آموزش و پرورش عمومی بایستی نسبت به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشد. همچنین قوانین و اشتغال و استخدام هم در این خصوص بایستی بیش از پیش ضرورت یابد.

صالحی عمران اضافه کرد: برنامه‌های توسعه یافتگی کشور مانند سند چشم انداز ۱۴۰۴ در دولت تدوین و در مجلس تصویب می‌شوند و سپس طبق روال عادی تبدیل به قانون خواهند شد. طراحی، اجرا و ارزشیابی ۳ قسمت مهم این برنامه‌ها هستند، اما همیشه در تمامی برنامه‌ها بین مطالب گفته شده، طراحی شده و اجرا شده هماهنگی وجود ندارد.

او افزود: خیلی تابع نظم و قانون برنامه‌های توسعه کشور نبوده ایم و شاید این موضوع به علت فرهنگ جامعه ما باشد، گاهی اوقات عمل نکردن به مطالب نوشته شده نشان از بی نظمی فکری ما در عقیده و عمل است که در حال حاضر بیشتر کارشناسان عقیده دارند که اکثر برنامه‌های توسعه یافته کشور بین ۲۰ تا ۳۰ درصد اجرایی می‌شود و همین عامل یک معظل جدی است.

صالحی عمران بیان کرد: در سال ۱۴۰۴ یک برنامه چشم انداز ۲۰ ساله تحقق می‌یابد. با مشاهده تمام کشور‌های آسیای شمال شرقی، کره، سنگاپور، مالزی، ایرلند و ... به این نتیجه دست می‌یابیم که آن‌ها در یک برنامه ۲۰ ساله به توسعه دست یافتند، چرا که بین قوه مجریه، قوه مقننه و تمامی افراد اختلاف نظری در خصوص تحقق برنامه نوشته شده وجود نداشته است.

او اضافه کرد: گاهی اوقات برنامه‌های موجود در کشور یک ساله هستند و اصولا عادت نکرده ایم که خیلی نگاه به برنامه چشم انداز حتی در مجلس و دولت داشته باشیم، یعنی برنامه محور نبوده ایم تا بتوانیم براساس آن عمل کنیم؛ بنابراین این موضوع یک مشکل اساسی است و تا زمانی که اعتقاد در نظر و عمل به وجود نیاید به توسعه دست نخواهیم یافت.


بیشتر بخوانید


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.