بیشتر بخوانید

• تربیت کودک را قربانی تسویه حساب های زندگی مشترک خود نکنید!

وی بیان کرد: زوجین باید بدانند که گاهی اوقات، وقتی تفاوت نظر‌ی میان آن ها وجود دارد، هرقدر هم که این تفاوت نظر کوچک باشد، اما حل نشده می‌ماند و بعدا تمامی این اختلاف‌ها جمع و به یک موضوع مهم تبدیل می‌شوند.

این روانشناس تصریح کرد: گاهی اوقات، اختلاف‌های میان زوجین، حل نشده باقی می‌مانند و آن ها برای اینکه اختلافاتشان ادامه دار نشود از حل کردنشان پرهیز می‌کنند و این نشان می دهد که در واقع، هر دو نفر دنبال حل این مشکلات نبوده اند و آن‌ها نخواسته اند که گفت وگو کنند و با حل مسئله روبرو شوند.

سلیقه دار گفت: اگر هر زمانی، زوجین در موقعیت حسی، هیجانی و عاطفی قرار گرفتند که می‌دانند دنبال حل مسئله نیستند و فقط می‌خواهند به طرف مقابل خود بگویند که این طور فکر می‌کنند و چرا او این طور فکر نمی‌کند؟ و اگر مطمئن هستند که دارند یک سویه پیش می روند و از دریچه دید طرف مقابل به آن موضوع نگاه نمی‌کنند و دنبال راه حل مشترک نیستند بهتر است که بحث میان آن ها قطع شود، اما این به معنای فراموش کردن موضوع نیست، چرا که اگر آن موضوع برای طرف مقابل اهمیت دارد، فراموش کردن، کنار گذاشتن و نادیده گرفتنش قطعا غلط است و حتما باید هر زمان که حال دو طرف بهتر شد و به این نتیجه رسیدند که اهمیت موضوع تا جایی است که باید دوباره در مورد آن صحبت کرده و بالاخره برای آن راهی پیدا کرده و نباید به راحتی از کنار آن عبور کنند و در مقابل، باید دو طرف دوباره در این خصوص صحبت کنند.

وی ادامه داد: یکی از نشانه‌های خوب صحبت کردن، دلایل آن است.، یعنی فرد نمی‌گوید چون دوست دارم و این طوری فکر می‌کنم و یا چون همیشه این طور بوده است و یا اینکه چون تو هیچ وقت به حرف‌های من گوش نمی‌دهی و در مقابل باید مراقب بود که اگر در میان حرف‌های دو طرف چنین صحبت‌هایی به میان آمد حتما باید قطع شود، به این دلیل که در آن زمان، صحبت کردن در مورد آن موضوع اهمیت ندارد و بدون دلیل چنین جملاتی بیان می‌شود.

این روانشناس افزود: با توجه به موضوع مذکور، باید دید که چرا طرف مقابل این صحبت‌ها را می‌کند و اینکه فرد فقط دلایل خود را بیان می‌کند کافی نیست و باید از او پرسید که چرا این چنین می‌گوید یا اتفاق خاصی افتاده است؟بدین معنی که طرفین نباید به طور قطع بگویند که نظر من همین است، زیرا وقتی همه انسان‌ها در شرایط مختلف قرار بگیرند حتی ممکن است نظراتی را که زمانی احساس می‌کردند قطعی است، تغییر دهند و اگر فرد، دلایل و نظرات طرف مقابل را بداند متوجه می‌شود که می‌توان این طور هم به قضیه نگاه کرد و شاید این درست‌تر باشد.

وی مطرح کرد: زوجین باید بدانند که با قطعیت نظر ندهند و اصرار نداشته باشند که حتما یا این یا آن، چرا که این نوع نگاه در گفت و گو کردن مختوم است و باید تمام شود و نباید ادامه پیدا کند و پیشنهاد بنده این است که اگر دو طرف می‌خواهند با هم گفت و گو کنند به خود بگویند اگر من فقط اجازه گفتن یک جمله را داشته باشم آن جمله چیست؟!، زیرا بسیاری از مواقع که افراد اصرار بر عقیده خودشان دارند زمانی است که به اصطلاح به کل کل کردن افتاده اند و نمی‌خواهند کوتاه بیایند.

سلیقه دار بیان کرد: گاهی اوقات می بینیم بحثی که می‌توانست با چند دلیل، خاتمه پیدا کند و زوجین فرصت فکر کردن داشته باشند و بعدا تصمیم بگیرند الان به یک اصرار در نظری تبدیل شده است، بنابراین باید فکر کنند و با خود بگویند که وقت دارند فقط یک جمله بگویند و آن جمله چیست؟ آن موقع است که برای بیان جمله خود دقت می‌کنند که چه چیز را بیان کنند و تا چه اندازه نظرشان درست است.

وی گفت: یکی از موضوع های غیر قابل انکار در ارتباط در خانواده، نادیده گرفتن نظر خود فرد، فداکاری و گذشت کردن است که می‌تواند بسیار مهم باشد، به شرط اینکه با لحن سرزنش و کنایه همراه نباشد و فرد به طرف مقابل خود نگوید که این بار هم دارم کوتاه می‌آیم و حواست باشد و درواقع، تهدید و معامله نباشد و حتما به گونه‌ای مناسب باشد.

این روانشناس در پایان خاطرنشان کرد: وقتی در هر مدیریت اختلافی، عقیده فرد بر این باشد که هر دو نفر حال خوبی داشته باشند، در یک صورت می‌توانند مدیریت رابطه کنند و آن هم این است که بگویند چه کار‌هایی انجام دهیم که هر دو شادتر باشیم  و این بسیار مهم است که در خانواده به این موضوع توجه شود.

بیشتر بخوانید

• چرا برخی افراد از ازدواج کردن می‌ترسند؟

انتهای پیام/