در موزه باستان‌شناسی و هنر دوران اسلامی موزه ملی ایران، قرآن‌های خطی و مصاحف کهنی نگهداری می‌شوند که قدیمی‌ترینشان به خط کوفی است.

مجموعه قرآن‌های کهن خط کوفی موزۀ ملّی ایران متعلق به قرون سوم و چهارم هجری قمری هستند و اکثر آن‌ها را شاهان صفوی پس از مرمت و جلدسازی، وقف بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی کرده‌اند.

مقبره شاه اسماعیل اول (نخستین پادشاه صفویه) و مادرش در این بقعه است.

به عنوان نمونه، یکی از این مصحف شریف که از موقوفات شاه‌عباس صفوی به بقعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی در تاریخ ۱۰۳۷ هجری است، به خط کوفی روی پوست نوشته شده و مربوط به چهارم هجری قمری است که ابعادی به اندازه ۱۷.۵ × ۲۶.۳ سانتی متر دارد.

بخشی از قرآن به خط کوفی روی پوست آهو در قطع وزیری کوچک بیاضی ۷ سطر در صفحه، صفحه اول و آخر دارای متن مذهّب با طرح برگ نخلی در حاشیه، سر سوره‌ها به‌خط زر و با طرح برگ نخلی در حاشیه، علامت‌ها شنگرف. جلد چرم سرخ ضربی با نقوش لچک و ترنج، اندرون معرق لولادار، دارای سر طبل منقوش زر کوب، جلد در سدۀ ۱۲ هجری قمری ساخته و الحاق شده است.

نسخه خطی قرآن کریم مربوط به دوره صفوی که در بقعه شیخ صفی‌الدین‌اردبیلی پیدا شد و اکنون در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود

در حال حاضر از مجموعه قرآن‌های مذکور، تصاویر ۱۲ نسخه پس از آماده‌سازی، برای استفاده پژوهشگران و بازدیدکنندگان به صورت دیجیتالی در محوطه موزه بارگذاری شده است.

منبع: فارس