محمدرضا جان‌نثاری امروز در جلسه شورای اطلاع‌رسانی استان اصفهان گفت: ما طالب رفع نیازمندی‌های آبی استان‌های همجوار براساس تدبیر متولیان مربوطه و موافق هستیم که مشکلات آبی چهارمحال و بختیاری، یزد و حتی کرمان که در جوار ما هستند براساس تصمیمات منطقی برطرف شود.

رسانه‌ها باید به موضوع آب به عنوان یک مساله حیاتی و نیاز جامعه بنگرند و بدانند پرداختن به مسائل اختلافی برای هیچ کس منفعتی نخواهد داشت.

او نباید مسائل مربوط به آب بین استان‌ها به مردم کشیده شود و این مهم باید بین مسئولان حل و فصل شود و این سیاست کلی استان است.

جان‌نثاری سیاست کلی دیگر استان در موضوع آب را نگرش عام به این مساله دانست و گفت: به همین دلیل معتقدیم که به موضوع آب نباید استانی نگریسته شود و باید دید ملی نسبت به آن وجود داشته باشد.

مبنای قانون و تصمیمات، مصوبات شورای عالی آب و با محوریت وزارت نیروست و تمام مشکلاتی که استان‌های دیگر دارند باید در این حوزه رسیدگی شود.

او می‌گوید حق و حقوق مردم اصفهان در موضوع آب با توجه به شرایط موجود بصورت حداقل رعایت شده است و با توجه به افسردگی مردم بدلیل خشکی زاینده‌رود، بازگشایی حداقل ۱۰ روز آب در این رودخانه در مقایسه با ۳۶۵ روز در سال بصورت موقت و مقطعی در روحیه آن‌ها تاثیرگذار است.

این وضعیت شامل حال همه شهرستان‌های استان نیست به عنوان نمونه در خوروبیابانک، کاشان، آران وبیدگل باید صدا و سیما نشان دهد که تا چه اندازه مردم با مشکل کمبود آب مواجه هستند و یا حتی در بویین میاندشت که در کنار ذخایر آبی استان قرار دارد تعداد زیادی از روستا‌ها با تانکر آبرسانی می‌شود.

اگر واقعیت آب را در استان به درستی منعکس شود کسی به بازگشایی آب زاینده‌رود و خوشحالی مردم اعتراض نمی‌کند.

معاون سیاسی امنیتی اجتماعی استانداری اصفهان همچنین موضوع مهم دیگر در مساله آب را حقآبه و سهم محیط زیست عنوان کرد و گفت: همانطور که آب شُرب، کشاورزی و صنعت مهم است محیط زیست هم حق دارد و باید این مهم از زوایای مختلف شامل آب و محیط زیست توسط رسانه‌ها پیگیری شود.

جان نثاری موضوع فرونشست را هم یکی از مشکلات جدی استان دانست و گفت: واقعیت فرونشست این است که فعل و انفعالاتی در زیرزمین بواسطه نبود آب اتفاق می‌افتد و هر لحظه ممکن است در یک مکان خودش را نشان بدهد.

معاون سیاسی امنیتی اجتماعی استانداری اصفهان معتقد است باید موضوع فرونشست را از سوی رسانه‌ها به مسئولان تصمیم‌گیر گوشزد شود، زیرا ممکن است ضرباتی به ما وارد شود که نتوانیم دیگر جبران کنیم از جمله اینکه اگر زیر ابنیه تاریخی ما اتفاق افتاد دیگر نمی‌توانیم همانند آن اماکن را بنا کنیم.