توزیع نابرابر ثروت از دهه هشتاد میلادی تا به امروز در بسیاری از کشورها افزایش پیدا کرده، به طوری که 1 درصد از افراد دنیا حدود 20 درصد از درآمد کل جمعیت کره زمین را به خود اختصاص داده‌اند. با این حال ظاهرا ثروت تنها موردی نیست که به شکل ناعادلانه توزیع شده و تحقیقات جدید نشان‌ می‌دهند که «عمر سیاستمداران» هم می‌تواند در همین راستا قرار داشته باشد.

گروه‌های نخبه و ثروتمند علاوه بر برخورداری از مزایای بیشتر در زمینه تحصیلات و سلامتی، در مقایسه با دیگر اقشار جامعه از عمر بیشتری هم برخوردارند. همچنین میزان امید به زندگی در میان آن 1 درصد مذکور حداقل 15 سال بیشتر از 99 درصد باقی مردم است.

به همین ترتیب سیاستمداران نیز به دلیل بهره‌مندی از تحصیلات عالی و درآمدهای بالاتر از میانگین اقشار مختلف، یکی از طبقات مهم جامعه و جزو همان نخبگان به شمار می‌روند.

تحقیقات درباره عمر سیاستمداران

پژوهش مذکور درباره تفاوت عمر چهره‌های سیاسی با مردم عادی بر اساس داده‌های موجود از 11 کشور پیشرفته شامل استرالیا، اتریش، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، نیوزلند، سوئیس، بریتانیا و آمریکا صورت گرفته است.
مطالعات مذکور همچنین بر مبنای بررسی زندگی 57000 سیاستمدار و داده‌های تاریخی مربوط به آن‌ها انجام شده که قدمت برخی از این اسناد تاریخی به 2 قرن پیش باز‌می‌گردد. محققان جهت اندازه‌گیری نابرابری‌ها، هر سیاستمدار را بر اساس ملیت، جنسیت و سن با آمار مرگ‌ومیر عمومی آن کشور مورد سنجش قرار دادند.

آنها سپس شمار سیاستمدارانی که هر ساله فوت شده‌ بودند را با نرخ مرگ و میر مورد انتظار بر مبنای جمعیت مقایسه کردند.

بر اساس نتیجه مطالعات صورت گرفته، تقریبا در تمامی کشورهای مذکور، از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم نرخ مرگ‌ومیر سیاستمداران مشابه عموم مردم بوده است. اما در طول نیمه دوم قرن بیستم ماجرا شکل دیگری به خود می‌گیرد و طول عمر سیاستمداران با سرعت افزایش پیدا می‌کند.

در ادامه همانطور که در نمودار بالا مشاهده می‌کنید، با اینکه نرخ امید به زندگی در کشورهای مختلف متفاوت است، اما میزان امید به زندگی در میان سیاستمداران تقریبا همسان است. طوری که اکثر آن‌ها در سن 45 سالگی (میانگین سنی ورود به دنیای سیاست)، تا میزان 40 سال دیگر هم دارای امید به زندگی هستند.

همچنین مطالعات مشخص کردند که طی بخش عمده از قرن بیستم، میزان امید به زندگی سیاست‌داران 45 ساله حدود 14.6 سال افزایش یافت، در حالی که این افزایش امید به زندگی در میان مردم تنها 10.2 سال بوده است.

علل عمر بیشتر سیاستمداران در مقایسه با عموم مردم

گفتنی است که موارد ثروت و درآمد می‌توانند در عمر بیشتر چهره‌های سیاسی نقش داشته باشند اما آن‌ها تنها عوامل موجود نیستند چرا که نابرابری توزیع ثروت از دهه هشتاد میلادی شدت گرفت، در حالی که اختلاف عمر مردم و سیاستمداران از اوایل دهه چهل میلادی آغاز شد.

بخشی از عمر بالای مردان و زنان دنیای سیاست به شیوه زندگی، مراقبت‌های پزشکی مداوم و استاندارد، رژیم‌های غذایی سالم و استفاده یا عدم استفاده از دخانیات باز‌می‌گردد زیرا سیگار کشیدن در نیمه نخست قرن بیستم از محبوبیت بیشتری برخوردار بود اما با مشخص شدن زیان‌های آن، سیاستمداران هم سیگار را ترک کردند تا علاوه بر سلامتی، تصویر عمومی آن‌ها هم خدشه‌دار نشود.

همچنین گفته شده که ظهور روش‌های تازه برای کارزار‌های انتخاباتی (نظیر تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی) هم در این مورد بی‌تاثیر نبوده زیرا آن‌ها هم به نوبه خود شیوه زندگی سیاستمداران را تغییر داده‌اند.