بیجندی گفت: پس از انقلاب اسلامی اولین بحثی که در حوزه دانشگاهی به وجود آمد، موضوع انقلاب فرهنگی بود. بر اساس برنامههای آن زمان نهادی به نام جهاد دانشگاهی برای پویا نگهداشتن حوزه علم و دانش کشور ایجاد شد. در این سالها ماموریتهای مختلفی در حوزه جهاد دانشگاهی ایجاد شد.
او گفت: در آن سالها و با توجه به مشکلاتی که در کشور بود، جهاد دانشگاهی نقشی به نام دفاع دانش بنیان را در اختیار داشت. ما موظف بودیم برای کمک به بحثهای نظامی و دفاعی کشور از ظرفیت دانشگاهها استفاده کنیم و این اتفاق تا پایان دفاع مقدس نیز ادامه داشت. دهه ۶۰ برای جهاد دانشگاهی دهه دفاع دانش بنیان بود. پس از اتمام جنگ جهاد دانشگاهی ماموریتهای جدید داشت که توسط نهاد بالادستی یعنی شورای عالی انقلاب فرهنگی به ما ابلاغ شد.
او ادامه داد: فعالیتهای جهاد دانشگاهی در دهه ۷۰ باید بررسی شود. در حوزه توسعه پژوهشگاهها، گروههای پژوهشی، گروههای خدمات تخصصی در حوزه فرهنگی و همچنین حوزه آموزش و کار آفرینی فعالیتهای متنوعی داشته ایم.
او گفت: در سالهای گذشته در جهاد دانشگاهی وارد بحثهایی مانند سلول درمانی شدیم. اکنون در موضوع سرطان وارد شده ایم.
بیجندی گفت: معتقدیم همچنان آن روحیه جهاد گونه در جهاد دانشگاهی وجود دارد. ممکن است در گذر زمان از آن روحیه لازم فاصله گرفته شود. اما معتقدیم جهاد دانشگاهی چون نهاد برآمده از انقلاب و همچنین نهادی دانش بنیان است، اگر بخواهد باقی بماند باید اصول و ارزشهای خود را حفظ و تقویت کند. معتقدیم جهاد دانشگاهی همیشه از تهدیدها، فرصتهایی را ساخته و اقداماتی را انجام داده که اثر آن هم برای مردم و هم برای نظام بوده است.
او گفت: گر چه اشکالی در جهاد دانشگاهی وجود دارد و آن هم بیان نکردن بسیاری از اقداماتی است که انجام میشود. ما در جهاد دانشگاهی دارای بزرگترین مجموعه رسانهای کشور هستیم. این رسانهها میتوانند باعث تبلیغ هر سازمانی شوند؛ اما باور ما این است که باید این رسانهها فرآیندهای موفقیت کشور را تبیین کنند. ما به تبلیغ خود علاقهای نداریم؛ به آن دلیل که بر این باوریم که وظایف خود را انجام میدهیم.