ابزار‌های ساده‌ای که در زندگی روزمره‌مان از آن‌ها استفاده می‌کنیم و آن‌قدر بودن‌شان را بدیهی می‌دانیم که حتی به آن‌ها فکر هم نمی‌کنیم، هرکدام از راه دور ودرازی به زمان ما رسیده‌اند. کلی تغییر و تحول پشت‌سر گذاشته و خودشان را با نیاز‌های ما تطبیق داده‌اند تا امروز جزئی ضروری و البته نامرئی از زندگی ما باشند. 

بیشتربخوانید

• وسایل روزمره ای که نمی دانستید قابل اشتعال هستند

بالشت‌های سنگی
هیچ‌چیز مثل یک بالشت نرم از پر یا پنبه پرشده، خوابیدن را لذت‌بخش نمی‌کند، اما بالشت‌ها همیشه این‌قدر لطیف و گوگولی نبوده‌اند. در فرهنگ‌های باستانی، بالشت از چوب، سنگ یا سرامیک درست می‌شد. مردم باستان بیشتر از آن‌که به آسودگی هنگام خوابیدن فکر کنند، نیاز داشتند با چالش‌هایی مثل دور کردن حشرات و هجوم ارواح شیطانی –که به خواب بد نسبت داده می‌شد- دست‌وپنجه نرم کنند بنابراین بالشت‌های‌شان را از مصالحی درست می‌کردند که گمان می‌کردند برای این موارد مناسب است. مثلا مصری‌ها بالشت‌های ازجنس مرمر و عاج‌شان را با تصاویری از خدایان تزیین می‌کردند که در خواب با ارواح شیطانی ملاقات نکنند.

مسواکی از موی گراز
خیلی سال پیش از تولد مسواک، انسان‌ها روشی برای تمیز و تازه کردن دهان‌شان پیدا کرده‌بودند؛ جویدن گیاهانی مثل شاخه «چریش». حدود قرن ۱۴ میلادی بود که شخصی در چین، ایده چسباندن مو‌های گراز به یک دسته بامبو به ذهنش رسید و مسواک مدرن –که در نگاه امروز ما چندش‌آور به‌نظر می‌رسد- متولد شد. تا حدود قرن نوزدهم که مو‌های نایلونی در مسواک به‌کار رفت، استفاده از موی گراز همچنان مرسوم بود. اگر فکر می‌کنید مسواک زدن امروز خیلی آسان شده‌است، باید نظر فضانوردان را بپرسید. آن‌ها برای‌تان خواهندگفت که، چون جایی برای بیرون انداختن آب دهان ندارند، مجبورند خمیردندان را ببلعند.

جاروشارژی روی سطح ماه
وقتی دوست‌تان یکهویی خبر آمدنش را می‌دهد و شما وقت زیادی برای جمع‌وجور کردن اتاق‌تان ندارید، جاروشارژی مثل سوپرمن ظاهر می‌شود و آبروی شما را می‌خرد. فکرش را هم نمی‌کردید که این وسیله کاربردی از ناسا آمده‌باشد. ناسا به ابزاری سبک و ساده نیاز داشت که به‌وسیله آن بتواند نمونه‌های سنگ را از سطح ماه جمع و با باتری کار کند. این دستگاه آن‌قدر در انجام وظیفه‌اش خوب بود که با کمی تغییر از ماه به بیمارستان‌ها، هتل‌ها و خانه‌های ما رسید.

پاک کردن کاغذ با نان
بعد از اختراع مداد، حدود ۲۰۰ سال طول کشید تا بتوانیم آثار اشتباهش را پاک کنیم. این اتفاق اولین‌بار کاملا تصادفی رخ داد. زمانی که یک مهندس بریتانیایی در قرن هجدهم، تصمیم داشت لکه روی کاغذش را ازبین ببرد و برای این کار از یک تکه نان استفاده کرد. این روش تا سال‌های زیادی تنها راه ممکن برای پاک کردن کاغذ بود تا این‌که پاک‌کن از راه رسید.

منبع: روزنامه خراسان