امروز قصد داریم شما را با طرز تهیه یک نوع غذای کرمانی خوشمزه به اسم کشک کدو آشنا کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.
فرض میکنیم شما میخواهید برای دو نفر این غذا را بپزید. برای دو نفر، شش عدد کدو سبز قلمی، یک فنجان کشک، یک پیاز متوسط، و سه حبه سیر کفایت میکند. نمک و زردچوبه و نعناع خشک و روغن هم به مقدار کافی.
کدوها را بشویید، پوستش را جدا کنید، ورقهای خرد کنید، نمک بزنید و بگذارید کنار. حالا پیازها را خلالی خرد کنید و با روغن تفت دهید. وقتی طلایی شد، آن ها را از ماهیتابه بردارید و سیرها را که ورقهای خرد کردهاید، تفت دهید. سیر زودتر از پیاز تفت میخورد، پس خیلی زود آنها را هم از تابه مرخص کنید و نعناعها را روانه کنید. نعناع هم که مستعد سوختگی است و تا در روغن ریختیدش، یک هم که بزنید، کارش تمام است.
القصه، نعناع را هم که برداشتید، کدوهای ورقه شده را به ماهیتابه اضافه کنید. البته اگر قبلش دیدید در اثر نمک زدن، عرق کردهاند و آب انداختهاند، با دستمالی تمیز، خشکشان کنید. لازم نیست کدوها سرخ شوند، همین که دو طرفشان اندکی طلایی شود، مراد حاصل شده است. نصف پیازداغ و سیرداغ را به ماهیتابه بیفزایید، زردچوبه و نمک بیفشانید، یک لیوان آب هم بزنید تنگشان و در ماهیتابه را بگذارید تا با شعله کم بپزد.
کدوها را ورقهای خرد کنید. حدود یک ساعت که بگذرد، احتمالا کدوی شما مغزپخت شده است. شاید هم کمتر، شاید هم بیشتر، لب مطلب اینکه هروقت کدوها پخت و آبش تقریبا جمع شد، شما باید کدوها را له کنید. به کدوهای له شده، نصف نعناع داغ را اضافه کنید و کشک را هم به این دورهمی مهمان کنید و اجازه دهید تا چند دقیقهای، این مواد روی شعله کم، دست به دست هم بدهند و به روغن بیفتند.
بیشتربخوانید
غذا که به روغن افتاد، زیر آن را خاموش کنید، با نصف پیاز داغ و سیرداغ و نعناع داغ تزیینش کنید و ببرید سر سفره. مبادا از سنگک تازه و ریحان غافل شده باشید که پشیمانی هیچ سودی ندارد و کلا قافیه را باختهاید!.
در بعضی خانهها، کدو را له نکرده و با کشک قاطی نمیکنند، بله هر کدام را جداگانه سرسفره میبرند. این هم هیچ ایرادی ندارد . معمولا خانوادههایی که کشک و بادمجانشان را مخلوط میکنند، کشک و کدو را هم مخلوط سر سفره میبرند. و آنها که کشک و بادمجان را جدا عرضه میکنند، در رابطه با کشک و کدو هم، همین رویه را در پیش میگیرند. یعنی به طور کلی، خوشبختانه وحدت رویه در خانوادههای ایرانی، وجود دارد. در هرحال، این موضوع بستگی به سلیقه شما، همسرتان و فرزندان دلبندتان دارد. چرا که از قدیم گفتهاند «عرضه و تقاضا»! آن چیزی را عرضه کنید که تقاضایش وجود دارد! به همین راحتی.
کشک و کدوی آماده را، با پیازداغ و بقیه مخلفات تزئین کنید.
و اما فوت کوزهگری این غذا، انتخاب درست، هوشمندانه، آگاهانه و مدبرانه کشک است. کشکی که شیرین و کممزه باشد، همه زحمات شما را به هدر میدهد و جز بیمیلی اعضای خانواده و باد کردن غذا روی دستتان، هیچ ثمرهای ندارد. شما که غریبه نیستید، کدو چندان موجود پرمزهای نیست. پس باید رفیقش کشک، ترش و قبراق و خوشمزه باشد تا حال و هوای جذابی به غذای شما بدهد.
دو تا نکته کنکوری هم هست که به عرضتان میرسانم: اول اینکه بعضیها برای افزایش طعم و رنگ کشک و کدو، گوجه هم به آن میافزایند. عده دیگری هم، کشک و کدو را تبدیل به کشک و کدو و بادمجان میکنند. دوم اینکه، کشک و کدو را میتوان به عنوان یک پیشغذا در نظر گرفت و در سفره مهمانی هم برایش جایی باز کرد.
منبع: فارس