در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، رزمندگان ایرانی عملیاتهای بسیاری را به مرحله اجرا درآوردند. از میان نامهایی که برای هر یک از این عملیاتها انتخاب میشد «فتحالمبین» و «والفجر» از جمله نامهای برگرفته از سورههای قرآنی بودند. فتحالمبین از نام سوره «فتح» انتخاب شده بود: «انا فتحنالک فتحا مبینا» همچنین نام عملیات چند مرحلهای والفجر از سوره مبارکه «الفجر» گرفته شده بود که واژه «والفجر»، کلمه اول در آیه نخست این سوره نیز بود.
نام عملیات «نصر» نیز از سوره ۱۱۰ قرآن کریم یعنی سوره «نصر» انتخاب شده بود که اولین آیه آن از نصرت الهی و پیروزی مسلمانان خبر میدهد. عملیات «رمضان» از دیگر عملیاتهای رزمندگان ما بود که نام آن برگرفته از ماه روزه و عبادت بود. در آیه ۱۸۵ سوره بقره به ماه مبارک رمضان ماهی که در آن قرآن برای هدایت انسان نازل شد، به صورت صریح اشاره شده است.
البته برای آغاز عملیاتها از رمزهای مختلفی استفاده میشد که این رمزها نیز با استفاده از کلمات و عبارات مذهبی، نام معصومین (ع) و واژههای قرآنی بود. «یاالله»، «الله اکبر»، «یا علی بن ابیطالب (ع)»، «یا حسین (ع)» و «یا زهرا (س)» از جمله رمزهای عملیاتی رزمندگان ما بود.
جالب این بود که وجود اعتقادات مذهبی و تمسک به قرآن آن چنان در نیروهای رزمنده ایرانی چشمگیر بود که بسیاری از حرفهای آنها متأثر از همین اعتقادات بود، اما این حرفها گاه با کنایه و استعاره بیان میشد. برای مثال وقتی بیسیمچی جبهه میخواست به رزمندهای دیگر بگوید که خمپاره یا گلوله توپ به سوی دشمن پرتاب کند میگفت: «الله اکبر»، یعنی آتش بفرست.
منبع: ایسنا
وهمه چیز رزمندگان،رنگ وبوی خدایی داشت.پسر همسایه مان که از جبهه می آمد چنان ما را حجب وحیا وتوام با خجالت می گرفت از
عظمت وبزرگی شان، که تا با ما هم صحبت نمی شدند،حرف نمی زدیم واگر می دانستیم درجایی هستند ،به آنجا نمی رفتیم مبادا
بی ادبی از ما سر بزند ویا قادر به درست حرف زدن با آنان نباشیم.
وخود به خود زبانمان بند می آمد.