ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در ارتفاع متوسط ​​حدود ۴۰۲ کیلومتری از زمین می‌چرخد، بنابراین این‌طور نیست که فضانوردان بتوانند با یک پیتزا فروشی تماس بگیرند. البته، در سال ۲۰۰۱ رستوران زنجیره‌ای پیتزا هات، اولین پیتزا را به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاد، اما این یک کار بزرگ و استثنائی بود و رسیدن آن بیشتر از ۳۰ دقیقه طول کشید.

باید توجه کرد که تعدادی از چیز‌ها وجود دارد که فضانوردان نمی‌توانند در حین محصور شدن در ایستگاه فضایی بین المللی آن‌ها را مصرف کنند. 

بستنی، نان و هر چیزی که شکننده باشد در لیست ممنوعه قرار می‌گیرند؛ بنابراین می‌توان فرض کرد که خمیر پیتزا نیز در دسته نان‌ها قرار می‌گیرد.

بی وزنی فضا همراه با خطر ناشی از حرکت چیز‌های کوچک در محیط همراه است. حرکت چیز‌های کوچک باعث وارد شدن آن‌ها به چشم‌ها، دریچه‌های هوا، یا تجهیزات الکترونیکی گران قیمت می‌شود.

برنامه ناسا برای ایجاد چاپگر‌های سه بعدی در فضا

در سال ۲۰۱۳، ناسا بودجه‌ای را به یک کسب و کار کوچک در آستین، تگزاس برای توسعه چاپگر مواد غذایی سه بعدی تخصیص داد. شرکت تحقیقاتی سیستم‌ها و مواد (SMRC) می‌خواست ماشینی بسازد که بتواند غذا درست کند. دستگاه SMRC می‌تواند با مخلوط کردن مغذی‌های پودری (یعنی پروتئین و نشاسته) با روغن یا آب غذا درست کند. در این فرایند غذا می‌تواند با ریز مغذی ها، طعم‌ها و بو‌ها ترکیب شود و سپس مانند یک چاپگر جوهر افشان اسپری شود.

یکی از اولین دستور العمل‌های این دستگاه چاپ پیتزا به صورت لایه‌ای بود که از خمیر شروع می‌شد، سپس سس مواد مختلف روی آن قرار می‌گرفت. در سال ۲۰۱۷، ناسا برای خدمه اکسپدیشن ۵۳ مقدار زیادی لوازم پیتزا، از جمله خمیر بوبولی از پیش ساخته شده، فرستاد که طعم آن متفاوت از پیتزا‌های معمولی موجود در فضا است.

دستور پخت پیتزا فضایی محدود به خمیر‌ها و سس‌هایی است که می‌توان آن‌ها را روی خمیر پخته نشده و از پیش ساخته شده پخش کرد همچنین مواد باید بتوانند به سس‌هایی که استفاده شده اند بچسبند. علاوه بر این، برای نگه داشتن همه چیز​​در طول تمام کار‌های آماده سازی، به کار گروهی زیادی میان فضانوردان نیاز است.

منبع: برنا