به واقع احترام متقابل، اکسیری است که زندگی خانوادگی را به کانون سعادت و کامیابی مبدل می‌سازد. اگر ارتباط همسران و رفتار و گفتار آنان با احترام و تکریم باشد، بهترین آموزشگاه ادب در خانه، این دنیای کوچک، ایجاد خواهد شد و در این آموزشگاه، فرزندان و انسان‎های فردا آموزش خواهند دید.

احترام امام به همسرشان چنان مشهود بود که همه اهل خانه به گونه‎ای صحنه‎هایی از آن را ترسیم کرده و در مورد رفتار کریمانه و احترام‎آمیز امام بسیار سخن گفته‎اند؛ از جمله دختر امام می‌گوید: برخورد حضرت امام با همسرشان در عین صمیمت و محبت بسیار محترمانه بود، در تمام مسائل شخصی و خانوادگی نظر خانم محترم بود و ایشان هیچ گونه دخالتی در امور داخلی منزل نداشتند.

احترام به سلیقه‌های یکدیگر یکی از بهترین شیوه‌های ایجاد تفاهم در خانواده هاست، امام در زندگی خود از این اخلاق نیکو بسیار استفاده می‌کردند.

امام علاقه و محبت وافری به همسرشان داشتند به گونه‌ای که از نظر امام همسرشان در یک طرف قرار داشت و بچه هایشان در طرف دیگر و این دوست داشتن با احترام خاصی همراه بود.

یک بار که خانم به مسافرت رفته بودند آقا خیلی دلتنگی می‌کردند، وقتی ایشان اخم می‌کردند، همه به شوخی می‌گفتند: اگر خانم باشند آقا می‌خندند، وقتی نباشند آقا ناراحت هستند و اخم می‌کنند.