در سال‌های اخیر و با توجه به بارش کم باران در استان فارس، بحران کم‌آبی و فصلی شدن دریاچه‌های سطح استان پدیدار شده است.
همین موضوع سبب شده تا دریاچه مهارلو که در مجاورت شهر شیراز قرار دارد تقریباً نیمی از سال را کاملاً خشک باشد.
اما در ایامی که دریاچه آبگیری می شود، میزبان انواع پرندگان مهاجری است که از نیم کره شمالی به این منطقه مهاجرت می‌کنند.
فلامینگوها را معمولاً با آغاز فصل بهار در دریاچه مهارلو شیراز می‌توان دید.
دریاچه مهارلو در ۲۵ کیلومتری جنوب شرق شیراز مرکز استان فارس و در باختر دریاچه بختگان قرار گرفته و از اصلی‌ترین منابع تأمین‌کننده نمک خوراکی و صنعتی در فارس است. خشکسالی‌های متمادی که طی چند سال اخیر فارس را فرا گرفت منجر به خشکی اغلب تالاب‌های استان شد، اما یکی از دریاچه‌هایی که همچنان در مقابل این خشکیها مقاومت کرده دریاچه مهارلو بوده است.
دریاچه مهارلو اگر چه در بسیاری از اوقات با کاهش شدید سطح آب مواجه بوده، اما به لطف آب‌هایی که از کلانشهر شیراز وارد آن می‌شود از خشکی مطلق رهایی یافته، اما یکی از مشکلاتی که طی این مدت مهارلو را رها نکرده، پدیده «کشند قرمز» بود که این پدیده هر از گاهی در تالاب مهارلو ظاهر شده و اکنون نیز دریاچه مهارلو را به رنگ صورتی در آورده است.
کشند‌های قرمز گونهای از جلبک‌ها هستند که نسبت به شوری آب مقاوم بوده و رشدشان با بالا رفتن شوری آب رابطه مستقیم دارد. با رشد این جلبک ضمن کاهش تبادل اکسیژن در سطح آب، نوعی سم از خود تولید می‌کند که شرایط را برای حیات آرتیمیای دریاچه از بین برده یا محدود می‌کند. با بالا آمدن آب دریاچه می‌توان امیدوار بود که مهارلو از دست این کشند‌های قرمز جان سالم به در ببرد.
سایه سنگین خشکسالی و برداشت‌های بی رویه آبهای زیر زمینی، قلب دریاچه مهارلو را درگیر فرو چاله‌هایی کرده که هر روز عمیق‌تر از دیروز می‌شود تا مهارلو را در خود ببلعد.
فروچاله ها این بار به سراغ دریاچه مهارلو در استان فارس رفتند تا مصائب خشکسالی و برداشت بی رویه از منابع آبی استان هر روز گریبان یک قسمت از این استان را بگیرد.
دریاچه مهارلو در حدود 18 کیلومتری جنوب شرقی شیراز در ارتفاع 1560 متری از سطح دریا قرار دارد و به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز، یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی محسوب می‌شود.
نام دریاچه مهارلو ، برگرفته از نام روستای مهارلو در استان فارس است که در مجاورت آن واقع شده و بخش قدیمی روستای مهارلو در بخش ساحلی دریاچه قرار گرفته است.
افزایش سریع و زیاد نیترات ها و فسفات ها که خوراک جلبکی از خانواده دانالیالا هستند و افزایش دما و غلضت نمک شرایط مناسبی برای رشد و تکثیر این گونه جلبک آجری رنگ ایجاد کرده است .