رويترز؛
ايران هسته‌اي باعث ثبات خاورميانه است
خبرگزاري رويترز با انتشار يادداشتي با دفاع از برنامه هسته اي كشورمان، برخلاف ادعاهاي واشنگتن وتل آويو، ايران هسته اي را باعث ثبات منطقه خاورميانه و بازدارنده قدرت نمايي رژيم اسرائيل دانست.
به گزارش
سرويس بين الملل باشگاه
خبرنگاران؛ خبرگزاري رويترز با انتشار مقاله اي تحت عنوان "چه مي شود اگر ايران به بمب هسته اي دست يابد؟"
به بررسي ابعاد مختلف موضوع هسته اي كشورمان پرداخته و ضمن دفاع از فعاليت هاي هسته اي ايران برخلاف ادعاهاي اسرائيل و غرب آن را نه تنها تهديد آميز ندانسته، بلكه عنوان كرده است؛ اين فعاليت ها حتي اگر منجر به توليد سلاح هسته اي از سويايران شود، بازهم به سود منطقه است.
از نظر مقاله نويس رويترز هسته اي شدن ايران جلوي يكه تازي هاي اسرائيل _تنها دارنده سلاح هسته اي در خاورميانه_ را مي گيرد و توازن قوا در منطقه ايجاد مي شود.
"غرب از اينكه ايران هسته اي شود، بسيار نگران است. اگر ايران به بمب هسته اي دست پيدا كند، خاورميانه با ثبات تر مي شود"
اينها اظهارات "كنت والتز" يك كارشناس كهنه كار است كه طي مقاله اي در يكي از با نفوذترين مجلات آمريكا، بيان كرده است. "فارن افرز" (امور خارجه)، ارگان داخلي "انديشكده روابط خارجي" در نيويورك، در تيتري آورده است؛ "چرا ايران بايد به بمب هسته اي دست يابد" و خود جواب داده؛ "توازن هسته اي اش به معني ثبات است".
نويسنده مقاله (فارن افرز) يك محقق ارشد عضو "موسسه مطالعات صلح و جنگ سالتزمن" است. انتشار مقاله او همزمان شده با دور ديگري از مذاكرات ناموفق بين ايران و گروه موسوم به 1+5 كه اصرار دارند تهران بايد براي اثبات صلح آميز بودن برنامه هسته اي اش، (آنطور كه ادعا مي كند) كارهاي بيشتري انجام دهد.
مذاكرات مسكو مذاكره كنندگان ايران و مقاماتي از كشورهاي ايالات متحده، روسيه، چين، آلمان، انگليس و فرانسه را گردهم آورد.
تحريم هاي جديد آمريكا و اروپا _از جمله تحريم واردات نفت ايران از ماه آينده ميلادي، اجرا مي شود. اينكه آيا اين تحريم ها بيش از تحريم هاي سابق ايران را وادار خواهد ساخت در برابر خواسته هاي غرب سر خم كند يا نه، مشخص نيست.
بعد چه مي شود؟
والتز مي نويسد؛ "بيشتر تحليلگران و سياستگذاران آمريكايي، اسرائيلي و اروپايي هشدار مي دهند كه بدترين پيامد ممكن بن بست فعلي مذاكرات، پديد آمدن يك ايران هسته اي است. اما در حقيقت، اين امر احتمالا بهترين نتيجه ممكن است؛ اين مسئله به احتمال فراوان ثبات منطقه خاورميانه را احيا مي كند".
والتز هشدارهاي اسرائيل و آمريكا را كه ايران هسته اي منحصرا هراس انگيز خواهد بود، رد مي كند و مي گويد؛ چنين گويشي خاص قدرت هاي بزرگ است كه هرگاه كشور ديگري به توليد سلاح هسته اي براي خودش اقدام كرده، مشوش و آزرده شده اند، با اين وجود تاكنون هرگاه كشور ديگري موفق شده وارد باشگاه هسته اي شود، اعضاي ديگر تصميم گرفته اند با آن كنار بيايند و بپذيرند.
كشورهاي هسته اي جديد عموما با كاهش عدم توازن قدرت نظامي، باعث ثبات بيشتر منطقه اي و جهاني ميشوند نه اينكه آن را كمتر كنند. مواردي نيز وجود دارند كه مي توان به آنها اشاره كرد.
چين پس از تبديل شدن به يك قدرت هسته اي در سال 1964، كمتر جنگ طلب شد. پاكستان و هند توافقنامه اي امضاء كردند كه تاسيسات هسته اي يكديگر را هدف قرار ندهند و از آن زمان صلح برقرار كرده اند.
از سال 1945 كه ايالات متحده بمب هسته اي بر ژاپن انداخت، هيچ كشور صاحب سلاح هسته اي هرگز از آنها استفاده نكرده است.
در واشنگتن پيدا كردن مقاماتي كه فكر مي كنند ايران هسته اي اجتناب ناپذير است، سخت نيست اما آنها از گفتن چنين چيزي طفره مي روند، زيرا باراك اوباما بارها گفته است كه بمب (هسته اي) ايران قابل قبول نخواهد بود و اينكه مهار ايران هسته اي گزينه اي براي دولت او نيست.
رويترز مي افزايد؛ در حاليكه ديدگاههاي افرادي مانند والتز در آمريكا براي عموم مردم منتشر نمي شود، كارشناسان و تحليلگران درون و بيرون دولت آمريكا مدتهاست به اين فكر مي كنند كه "روز بعد" چه اتفاقي خواهد افتاد. يعني بعد از آنكه ايران به "موفقيت هسته اي" _توانايي ساخت بمب_ دست يافت يا بعد از آنكه بمب هسته اي را آزمايش كرد (چه اتفاقي مي افتد؟) البته همه اينها بر مبناي فرضيه اي ثابت نشده است. نهادهاي اطلاعاتي آمريكا اذعان مي كنند كه آنها نمي دانند آيا حاكمان ايران تصميم به ساخت سلاح هسته اي گرفته اند يا نه.
انديشكده هاي آمريكايي و اسرائيلي به شبيه سازي "روز بعد" پرداخته اند كه نشان مي دهد كه آنها بايد از چه چيزي جلوگيري كنند.
با وجود تحريم هاي سخت، خرابكاري در تاسيسات هسته اي ايران و ترور دانشمندان، ايران در حال كسب موفقيت است.
"يوئل گوزانسكيو يوناتان لرنر" نويسندگان اين سناريو مي نويسد؛ طبق ارزيابي هاي ما، پس از آنكه ايران به توانمندي هسته اي قطعي دست يابد، احتمال حمله واقعي به ايران بشدت كاهش مي يابد.
اين اظهارات با نظريه والتز كه مي گويد؛ ايران و اسرائيل يكديگر را (از تجاوز) باز مي دارند، كاملا هماهنگي دارد. البته اينكه ايا اين امر (هسته اي شدن ايران) ثبات را به منطقه بي ثبات خاورميانه مي آورد يا نه، مسئله ديگري است.
به بررسي ابعاد مختلف موضوع هسته اي كشورمان پرداخته و ضمن دفاع از فعاليت هاي هسته اي ايران برخلاف ادعاهاي اسرائيل و غرب آن را نه تنها تهديد آميز ندانسته، بلكه عنوان كرده است؛ اين فعاليت ها حتي اگر منجر به توليد سلاح هسته اي از سويايران شود، بازهم به سود منطقه است.
از نظر مقاله نويس رويترز هسته اي شدن ايران جلوي يكه تازي هاي اسرائيل _تنها دارنده سلاح هسته اي در خاورميانه_ را مي گيرد و توازن قوا در منطقه ايجاد مي شود.
"غرب از اينكه ايران هسته اي شود، بسيار نگران است. اگر ايران به بمب هسته اي دست پيدا كند، خاورميانه با ثبات تر مي شود"
اينها اظهارات "كنت والتز" يك كارشناس كهنه كار است كه طي مقاله اي در يكي از با نفوذترين مجلات آمريكا، بيان كرده است. "فارن افرز" (امور خارجه)، ارگان داخلي "انديشكده روابط خارجي" در نيويورك، در تيتري آورده است؛ "چرا ايران بايد به بمب هسته اي دست يابد" و خود جواب داده؛ "توازن هسته اي اش به معني ثبات است".
نويسنده مقاله (فارن افرز) يك محقق ارشد عضو "موسسه مطالعات صلح و جنگ سالتزمن" است. انتشار مقاله او همزمان شده با دور ديگري از مذاكرات ناموفق بين ايران و گروه موسوم به 1+5 كه اصرار دارند تهران بايد براي اثبات صلح آميز بودن برنامه هسته اي اش، (آنطور كه ادعا مي كند) كارهاي بيشتري انجام دهد.
مذاكرات مسكو مذاكره كنندگان ايران و مقاماتي از كشورهاي ايالات متحده، روسيه، چين، آلمان، انگليس و فرانسه را گردهم آورد.
تحريم هاي جديد آمريكا و اروپا _از جمله تحريم واردات نفت ايران از ماه آينده ميلادي، اجرا مي شود. اينكه آيا اين تحريم ها بيش از تحريم هاي سابق ايران را وادار خواهد ساخت در برابر خواسته هاي غرب سر خم كند يا نه، مشخص نيست.
بعد چه مي شود؟
والتز مي نويسد؛ "بيشتر تحليلگران و سياستگذاران آمريكايي، اسرائيلي و اروپايي هشدار مي دهند كه بدترين پيامد ممكن بن بست فعلي مذاكرات، پديد آمدن يك ايران هسته اي است. اما در حقيقت، اين امر احتمالا بهترين نتيجه ممكن است؛ اين مسئله به احتمال فراوان ثبات منطقه خاورميانه را احيا مي كند".
والتز هشدارهاي اسرائيل و آمريكا را كه ايران هسته اي منحصرا هراس انگيز خواهد بود، رد مي كند و مي گويد؛ چنين گويشي خاص قدرت هاي بزرگ است كه هرگاه كشور ديگري به توليد سلاح هسته اي براي خودش اقدام كرده، مشوش و آزرده شده اند، با اين وجود تاكنون هرگاه كشور ديگري موفق شده وارد باشگاه هسته اي شود، اعضاي ديگر تصميم گرفته اند با آن كنار بيايند و بپذيرند.
كشورهاي هسته اي جديد عموما با كاهش عدم توازن قدرت نظامي، باعث ثبات بيشتر منطقه اي و جهاني ميشوند نه اينكه آن را كمتر كنند. مواردي نيز وجود دارند كه مي توان به آنها اشاره كرد.
چين پس از تبديل شدن به يك قدرت هسته اي در سال 1964، كمتر جنگ طلب شد. پاكستان و هند توافقنامه اي امضاء كردند كه تاسيسات هسته اي يكديگر را هدف قرار ندهند و از آن زمان صلح برقرار كرده اند.
از سال 1945 كه ايالات متحده بمب هسته اي بر ژاپن انداخت، هيچ كشور صاحب سلاح هسته اي هرگز از آنها استفاده نكرده است.
در واشنگتن پيدا كردن مقاماتي كه فكر مي كنند ايران هسته اي اجتناب ناپذير است، سخت نيست اما آنها از گفتن چنين چيزي طفره مي روند، زيرا باراك اوباما بارها گفته است كه بمب (هسته اي) ايران قابل قبول نخواهد بود و اينكه مهار ايران هسته اي گزينه اي براي دولت او نيست.
رويترز مي افزايد؛ در حاليكه ديدگاههاي افرادي مانند والتز در آمريكا براي عموم مردم منتشر نمي شود، كارشناسان و تحليلگران درون و بيرون دولت آمريكا مدتهاست به اين فكر مي كنند كه "روز بعد" چه اتفاقي خواهد افتاد. يعني بعد از آنكه ايران به "موفقيت هسته اي" _توانايي ساخت بمب_ دست يافت يا بعد از آنكه بمب هسته اي را آزمايش كرد (چه اتفاقي مي افتد؟) البته همه اينها بر مبناي فرضيه اي ثابت نشده است. نهادهاي اطلاعاتي آمريكا اذعان مي كنند كه آنها نمي دانند آيا حاكمان ايران تصميم به ساخت سلاح هسته اي گرفته اند يا نه.
انديشكده هاي آمريكايي و اسرائيلي به شبيه سازي "روز بعد" پرداخته اند كه نشان مي دهد كه آنها بايد از چه چيزي جلوگيري كنند.
با وجود تحريم هاي سخت، خرابكاري در تاسيسات هسته اي ايران و ترور دانشمندان، ايران در حال كسب موفقيت است.
"يوئل گوزانسكيو يوناتان لرنر" نويسندگان اين سناريو مي نويسد؛ طبق ارزيابي هاي ما، پس از آنكه ايران به توانمندي هسته اي قطعي دست يابد، احتمال حمله واقعي به ايران بشدت كاهش مي يابد.
اين اظهارات با نظريه والتز كه مي گويد؛ ايران و اسرائيل يكديگر را (از تجاوز) باز مي دارند، كاملا هماهنگي دارد. البته اينكه ايا اين امر (هسته اي شدن ايران) ثبات را به منطقه بي ثبات خاورميانه مي آورد يا نه، مسئله ديگري است.
