به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، نوزدهم محرم اهل بيت سيد الشهداء (عليه السلام ) را از كوفه به سوى شام حركت دادند زن هاى غير هاشميه از انصار امام حسين (عليه السلام) كه در كربلا اسير شدند با شفاعت اقوام و قبايل شان نزد ابن زياد از قيد اسيرى خلاص شدند، و فقط زن هاى هاشمي در اسارت به شام برده شدند.

ابن شهر آشوب در کتاب مناقب خود می نویسد: پس از حرکت کاروان اسرا از کوفه به شام در مسیر خود از شهر های بسیاری عبور کردند و در هر کدام از آنها کرامات و معجزاتی به وقوع پیوست کاروان سر های مقدس و اسرای کربلا از شهرهای موصل،نصيبين، حماة، حمص و دمشق و ... عبور کردند که اين مواضع را «مشهد الرأس» می‌نامند.

ابـن زيـاد در نامه اى به يزيد، او را از شهادت حسين عليه السّلام و جريان خاندان او با خبر کرد چـون يـزيـد نامه ابن زياد را دريافت كرد، پـاسـخ آن را بـراى عـبـيداللّه فرستاد و فرمان داد كه سر امام حسين (ع ) و يارانش را همراه زنان و كودكان به شام بفرستد. ابن زياد هم در پى اين دستور ((محفّربن ثعلبه عائذى )) را خـوانـد و آن سـرهـاى پـاك هـمـراه بـا اسـيـران و زنـان را به او سپرد. وى هم آنها را مانند اسيران كفّار در حالى كه اهالى شهرها به تماشاى آنها مى آمدند به شام برد.

در بـيـن راه كـوفـه و شـام شـهـرى اسـت بـه نـام نـصـيـبـيـن، در آنـجـا كاروان توقف كرد. سپس اهـل بـيت (عليه السلام ) را بر سرهاى شهيدان عبور دادند. چون چشمِ حضرت زينب (س ) به سر برادرش حسين افتاد، ناله سر داد و با چشم‌های اشکبار گفت:

آيـا ما را به اجبار در معرض ديد مردمان قرار مى دهيد، در حالى كه از طرف پروردگار بزرگ بر پدرمان وحى نازل مى شد؟

شما هم به خدا و هم بر پيامبرش كافر شديد، مثل اينكه گويا پيامبرى براى شما نيامده است.

زشـت گـردانـد شما را خداى بزرگ اى بدترين امّت، كه صداى گريه شما در ميان آتش قيامت بلند است.

و این کلمات در آن شرایط حکایت از شکوه و عظمت حضرت زینب کبری دارد./س